Bölüm geç geldiği için çook özür dilerim.😔 Maalesef internetim bittiği için yeni bölümü paylaşamadım. İyi
okumalar. İnşallah beğenirsiniz.
Reyyan
Azat'ın arabasına binip şirkete geçtik. Mert evde kalmıştı. Hemen odama gidip yeni ortaklar gelmeden dosyaları incelemeye başladım. O sırada kapı tıkladı.
Reyyan: Geell (Bağırır.)
Gelen sekreterim Sinan'mış. Sinan hem benim arkadaşım hem de sekreterim.
Sinan: Reyyan yeni ortaklar gelmiş. Toplantı odasına geçmişler. Seni bekliyorlar.
Reyyan: Tamam. Hemen gidiyorum.
Daha fazla bekletmemek için dosyaları alıp toplantı odasına geçtim.
_____________________
Miran
Gönül'e benim arabamla gidelim demiştim ama o kabul etmedi. Sözde trip atıyor. O babaannemin arabasıyla ben kendi arabamla yeni ortakların şirketine geldik.
Cihan: Hoşgeldiniz. (Gülümser)
Azize: Hoşbulduk Cihan Bey.
Cihan: Buyrun toplantı odasına geçelim.
Hep birlikte toplantı odasına geçtik. Gönül, ben, babaannem yan yana oturmuştuk. Yeni ortaklarda karşımıza. Herkes birbiriyle sohbet ediyordu ama toplantı bir türlü başlamıyordu.
Azize: Cihan Bey toplantıya ne zaman başlayacağız?
Miran (içinden): Ohh sonunda biri sordu.
Cihan: Mimarımız Reyyan Hanımı bekliyoruz. O gelince başlarız.
Miran (kısık sesle): Ohooo ilk günden toplantıya geç kalan bir mimarları varsa yandık.
Azat: Bi şey mi söylediniz Miran Bey?
Miran: Yok bi şey söylemedim. Siz yanlış anlamışsınızdır.
Miran (içinden): Az kalsın yakalanıyordum. Ucuz kurtardım.
Canım sıkıldığı için telefonuma bakmaya başladım. Kapı sesini duyduğumda kafamı kaldırıp karşıma oturan kişiye baktım. Bir de ne göreyim. İçeriye giren kişi o gün üzerime kahve döken kızdı. Şaşkınlıkla ona baktım.
Miran (içinden) : Demek adın Reyyan ha sana çektireceğim var Reyyan Hanım bekle seeen o yumruğun bedelini ödeticem sana. (Sinsice gülümser.)
_____________________
Reyyan
Toplantı odasının kapısını tıklatıp içeri girdim. 1 kişi hariç herkes bana bakıyordu. Gülümseyip Azat'ın yanında ki koltuğa oturdum. Karşımdaki kişi daha yeni kafasını kaldırıp bakmıştı. Bu kişi bana bir yerden tanıdık geliyordu. Ama nerden olduğunu hatırlayamadım. Bana biraz acayip bakıyordu. Toplantı başladı.
2 saat sonra_________
Toplantı en sonunda bitmişti. Herkes birbiriyle sohbete dalmıştı. Biz de Gönül'le sohbet ediyorduk. Çok iyi anlaşmıştık.
Reyyan: Gönül benim bakmam gereken dosyalar var da ben odama geçsem olur mu?
Gönül: Tabi Reyyan. Sen işlerine bak. Seninle tanıştığıma çok memnun oldum. Tekrar görüşmek üzere.
Reyyan: Ben de çok memnun oldum. Bi ara odama kahve içmeye de beklerim.
Gönül: İnşallah.
Kalkıp odama geçtim.
(Miran'da Reyyan'ın kalktığını görüp peşinden gider.) Hemen dosyaları incelemeye başladım. Biraz süre geçtikten sonra kapı tıkladı.
Reyyan: Geell. (Bağırır.)
İçeriye toplantıda karşımda oturan kişi girmişti.
Reyyan: Buyrun Miran Bey. Bir şey mi istemiştiniz?
Miran: Aslında sizden bir şey istemiştim ama siz yapmamıştınız Reyyan Hanım.
O anda kim olduğunu hatırladım. Bu kafede gömleğine kahve dökülmesine sebep olduğum kişiydi.
Reyyan: İsteğiniz yapabileceğim bir şey olsaydı emin olun yapardım Miran Bey.(Sinirli bi şekilde bakar.)
Miran: Bence çok makul bir istekti. Hem suçlusunuz hem güçlü. Bunu benim üzerime kahveyi dökmeden önce düşünecektiniz. (Sinsice gülümser.)
Reyyan: Ben sizin üzerinize kahveyi dökmedim bi kere. Hem yanlışlıkla oldu, bilerek çarpmadım ki!
Miran: Peki kardeşinizden yediğim yumruk ne olacak? O yumruğu unutacağımımı sandınız?
Tam o sırada içeriye Gönül girdi.
Gönül: Miran noluyo burda? Sesiniz taa dışardan duyuluyor.
Miran: Reyyan Hanımla bi meselemiz vardı onu konuşuyoduk. Hem o kadar bağırdık mı biz ya?
Gönül: Yok siz sessiz konuşuyodunuz ben sizin hayali seslerinizi duydum. Tövbe tövbe yaa. Bu arada Reyyan akşam yemeğine size gelecez. Sen çıktıktan sonra Cihan Bey davet etti.
Reyyan: Hepiniz mi gelceksiniz?
Miran: Benim gelceğim kesin. (Sinsice sırıtır.)
Gönül: Bütün aile gelecekmiş.
Reyyan: Tamam akşama görüşürüz.
Gönül: Hadi Miran çıkalım. Oğlum beni özlemiştir.
Reyyan: Gönül senin oğlun mu var?
Miran: Hayır ya ne oğlu. Bi tane köpeği var ona diyo.
Gönül: Niye öyle diyosun Miran ya o benim oğlum bi kere.
Reyyan: Ayy köpekleri çok severim. Akşam gelirken getirsene Gönül.
Gönül: Neden olmasın? Tabi getiririm.
Reyyan: Peki, görüşürüz.
Gönül kapıdan çıktıktan sonra Miran geri dönüp kulağıma " Bu konu burda kapanmadı" diye fısıldadı.
