Afterglow (Swiftie Series #1)

Chapter 1

Amethyst

Mahirap mabuhay pero mas mahirap iyong naghihintay kalang dito sa bahay ng himala. Mukha naman akong preso nito. Pero syempre joke lang. Kahit naman pangit ako di naman ako papasang preso. Bakit ba kasi nag suggest iyong family doctor namin na manatili muna ako sa bahay ng isang taon? Kainis. Bwesit.

"Hija, bakit parang papatay naman iyang mukha mo?" Natatawang saad ni manang Sabel.

"Manang, bakit ba kasi ako nandito sa loob imbes na pumunta doon sa eskwelahan ni Emerald?" Nakanguso kong sabi. Kasi naman no ang babaeng yun palaging nagtetext at nang iinggit. Palibhasa alam niya na dito ako sa probinsya nakatira. Yawa.

"Hija, para naman sa kalusugan mo yan. Wag ka mag alala konti nalang man din makakalabas ka na" Malambing na tugon sa akin na manang. Actually, I understand clearly why I'm homeschooled for this year in college. Last year kasi palagi akong inaatake sa puso. Mah'Heart.

"Opo manang. Joke lang naman po. Alam ko naman po" Sabi ko sabay hagikhik. Si Emerald kasi. Tseh.

"Ikawng bata ka. Hala sige maiwan na kita at magluluto pa ako ng paborito mo" hinalikan ako sa noo ni Manang bago ito lumabas ng kwarto ko.

Napabalik tuloy ako dito. Kasi naman. Bakit kasi di ko tuloy nakakasabay sa pag uwi si Marco. At ang hayop hindi na ako binisita.

1 message received

Aba at sino na naman tong nagtext? Agad kong binuksan ang phone ko.

Marco'bae
I miss you. Hope to see you soon babe. I love you.

I snorted. I miss you my ass. Hindi na nga ako dinadalaw eh. Nakakainis. I'm so freaking bored here. Bored in house. House bored. Magtitiktok na talaga ako!

Asked you once asked you twice now
There's lipstick on your collar
Said she's just a friend now
Then why don't we call her?

Oh shit. Ringtone ko iyon. Asan ko ulit nailagay selpon ko? Asan na yun? Punyetaaaa. Tumayo ako mula sa kama para mahanap iyon. Nilibot ko ang paningin sa paligid only to find out na nasa sahig pala iyong phone ko. Napa facepalm ako sa katangahan ko.

"Hello?"

"Hello Bitch"

Punyeta ka Emerald walang kwenta.

"Yes witch?" I heard her laugh on the other line. Funny.

"Bored ka na siguro. Oh my poor cousin." Tumawag lang ba to para mang inis?

"Nah. Just enough to send you some bomb" Napangiwi ako habang sinasabi iyon. Humalakhak uli siya. Baliw.

"Oh. I'll be waiting here bitch. At least I can party all night"

" Bantay lang ka buanga ka. Pag magkita ta sumbagon jud tika" Naiinis na ako sige. Fight me.

"Oh. Speaking your mother tounge cousin. Scary! Mas buang ka" tawa ito ng tawa. Bwesit kung hindi ko lang pinsan to na Poor-ohan ko na'to.

"Ba't kaba napatawag?"

"Wala lang. I just miss you cousin. Everyone here doesn't understand me. Gosh"  ako naman ang natawa. Malamang sino ba naman ang makaka intindi sa moodswing nito kundi ako lang.

"Oh poor witch. I miss you too. Make sure that you look after my boyfriend okay?"  I heard her groan in annoyance.

"Mukha ba akong gwardiya, Amy? Whatever. Okay bye"