DEAR MY FRIEND | taekook

SABAHA KARŞI 06.13

ÇALIŞAN:

Çocuklar eğer vaktiniz varsa bu gece burada kalabilirsiniz bildiğim kadarıyla etrafta kalabileceğiniz bir yer yok ve saat geç olmak üzere.

JM:

Ne dersin Taehyung?

TAE:

Teşekkür ederiz teyzecim gerçekten bizim için çok iyi olur.

ÇALIŞAN:

Madem öyle koridorun sonundaki oda boş iki kişilik yatak var gidin dinlenin yarın sabah konuşalım ne dersiniz?

JM&TAE:

Olur teşekkür ederiz.

[odaya giderler yerleşirler ve jimin yorgunluktan hemen uyuyakalmıştır fakat hem ortamdan hem de içindeki huzursuzluktan dolayı taehyung uyuyamamıştır]

[sabah saat 6 gibi taehyung koridorda dolaşmaya çıkar]

TAE:

Voah koridor ne kadar güzel sanırım bu resimler küçük çocuklara ait ha ha ha.

ÇALIŞAN:

Uyuduğunuzu düşünmüştüm.

TAE:

Aman beni çok korkuttunuz ahh. Uyku tutmadı diyelim arkadaşım yatar yatmaz daldı ahahah.

[birlikte bahçeye inerler]

TAE:

Hiç değişmemiş gerçekten.

ÇALIŞAN:

Daha önce geldiğinizi bilmiyordum.

TAE:

Bundan 7 yıl önce okul gezisi için buraya gelmiştik

ÇALIŞAN:

Tanrının işine bak buraya ziyarete gelen tek okul Kore'den gelen bir liseydi

TAE:

Nasıl yani siz...?!

ÇALIŞAN:

Evet ben neredeyse 30 yıldır burada çalışıyorum

[korece bir şekilde devam eder]

o günü dün gibi hatırlıyorum...

TAE:

Nasıl yani siz korece konuşabiliyor musunuz?

ÇALIŞAN:

Bundan tam 8 yıl önce genç bir çocuk ailesi tarafından buraya bırakıldı o günden beri de onu soran kimse olmadı ailesinin giderken söylediği tek şey 'Onu ölü olarak biliyorlar bundan sonra size emanet,bu iğrenç yere gelmeyi kendisi istedi onu soran biri olursa öldü diyin' dedi. O zamandan beri onu kimse sormadı...

[taehyung hayatının şokuyla karşı karşıya kaldı]

[jimin ise olayı başından itibaren duydu ve taehyung bayılacak gibi oldu onu tutmak için koşarak yanına gitti]

TAE:

Siz koreceyi bu yüzden mi öğrendiniz?

ÇALIŞAN:

Evet kendim elimden geldiği kadar öğrenmeye çalıştım küçük çocuk büyüdü ve bana daha çok şey öğretti

TAE:

Jimin-ah ben..

JM:

Taehyung kendine gel!!

ÇALIŞAN:

Buraya yatırabilirsiniz?

[taehyung uyanana kadar hiç kimse konuşmadı sadece onu beklediler]

[uyandı ve kendine geldi]

TAE:

Efendim rica etsem bana onun ismini söyleyebilir misin?

JM:

Gerçekten iyi misin?

ÇALIŞAN:

Bunu söylerken hala daha zorlanıyorum...

TAE:

EVET!

ÇALIŞAN:

Bizim küçük Jungkook'umuz...o hala daha burada...ailesinin gelip onu bulmasını bekledik ama siz dışında onu soran kimse olmadı. Kazadan sonra psikolojik bakımdan hiç iyi değildi burada neredeyse 5 yıl tedavi gördü, liseyi bitirdi...üniversiteyide. Şu an burada bizimle çalışıyor tanrı sağ olsun onu bize bağışladı. Jungkook bizim göz bebeğimizdir o süreçte ona refakat eden kişi bendim.