Snowflakes and Dearly Kisses

De Nachtmerrie 1.0

Sorry, maar dit wordt een kort stukje. Mijn computer is nog steeds stuk :( xx

-

Milou's POV.

Als ik me omdraai om weg te lopen bij de auto houdt iemand me tegen.. Sean. Hij houdt me harthandig vast bij mijn arm. 'Jij verteld niks begrepen!?' Zegt hij met een boze stem. Ik ruk me los. 'En wat dan?' Schreeuw ik naar hem. 'Jij klootzak, je hebt me verdomme bijna dood gemaakt!' Zeg ik. 'Dat was ik nu weer vanplan..' Zegt hij grijnzend. 'Jaja, het zal we'll' zeg ik woedend. 'Ik zal niks doen als je nu naar me luisterd..' Zegt hij. 'Je verteld Harry hoe erg je hem haat of het is..' Zijn kille blik in zijn ogen maakt me bang. 'Nee nooit!' Zeg ik. 'Chantage.. Waarom wil je dat ik dat zeg!' Zeg ik en kijk hem aan. Als blikke konde doden.. 'Omdat ik jou leuk vind..' Zegt hij en grijnst. 'Idioot, je hebt met Ellen!' Zeg ik. 'Ellen wilde het al uitmaken, ze zei dat Harry haar we'll zou vragen..' 'En zo niet dat ik moest dreigen.. Op jou..' Zegt hij en grinnikt. 'Haha, vergeet die droom.., mooi niet' zeg ik. Ik wil weg lopen maar ik wordt getekeld. 'Auw' zeg ik en krabbel snel omhoog. 'Laat me!' Zeg ik. Hij laat zijn zakmes zien. 'Dit ding doet wonderen!' Zegt hij. Ik probeer weg te rennen maar het lukt niet. En toen kwam hij naar me toe en..

Ik gilde het uit. 'Neeeh' zeg ik en huilend en voel warme tranen over mijn wang glijden. 'Stil maar' troost een stem me. Ik voel warme lippen op mijn wang.. 'Harry..' Mompel ik. 'Wat is er..' Oooja, vandaag was ik weg gegaan van Sean's auto, helemaal in paniek. Daarna was Harry naar me toe gekomen. We gingen op de bank zitten en praten. Ik was waarschijnlijk in slaap gevallen toen Harry zo mooi neuriede. 'Ik had een nachtmerrie' mijmer ik zachtjes. 'Het komt goed' zegt Harry en troost me. 'Sean heeft me aangereden' zeg ik.