JAM’S POV
Mag-iisang buwan na kami ni Jonnathan ko and I thinkour relationship is getting stronger. Yeah I know, kahit na sa konting panahon, feeling ko kilala na naming ang isa’t isa. Ang sabi pa nga niya na kahit ano raw mangyari basta pakatatandaan kong mahal na mahal daw niya ako.
“JAM anak, magready ka may pupuntahan tayong dinner mamaya” si Papa yun. Nasa may veranda kasi kami ngayon, bonding lang. Kwentuhan.
“Po? Dinner with whom?”
“May ipapakilala lang ako sa iyong lalaki. Napagkasunduan kasi namin noon ng business partner ko na ipakasal ang mga anak naming sa tamang panahon.”
Kumunot ang aking noo. Parang ang bagal magfunction ng utak ko at hindi ko maintindihan ang mga sinasabi ni Papa. Anong kasunduan? Fixed marriage? Uso pa bay un?
“Anak?” lumapit si mama sa akin par asana yakapin ako pero lumayo ako.
“No Pa, this can’t be true! May boyfriend na ako oh tapos may irereto pa kayo sakin? Ayoko, I’m not coming. Kung gusto niyo kayo nalang.” Sumbat ko sa kanila. I know it’s rude to shout at my parents but I can’t help it. Nabigla ako. Sana kung may balak din silang ganito, hindi na sana nila tinanggap pa si Jonnathan. Pumayag silang maging boyfriend ko yung tao tapos ganto lang.
“No baby, it’s not what you think”
“Enlighten me then. Isa lang naman ang patutunguhan neto eh. You set me up to marry a man I don’t even know?”
“Okay baby, ganito nalang. We will go to the dinner later and then kung ayaw mo talaga sa lalake I’ll call off the marriage. Ako na ang gagawa ng paraan.” Guminhawa ako sa sinabi ni Papa. Sana nga at tutuparin niya ito.
“Promise?” Paninigurado ko.
“Promise. And I am sure that you will like him.” Papa just smirked.
“Asa Papa, may mahal na po ako.” Nakangiti na ako habang sinasabi yan. Gumaan na rin ang atmosphere namin. Para kaming mga baliw, kani-kanila lang eh nag-aaway kami pero ngayon naglolokohan na kami.
Nasa may walk-in closet na ako at namimili ng isusuot ko. Hindi ko nga alam kung susundin ko yung sinabi ni Papa na magsuot ako ng maganda at baka raw pagsisihan kokung hindi. Ewan ko don. Bakit pa ako magpapaganda eh sure ko namang hindi ko magugustuhan yung lalaking nirereto niya.
Gosh, ilang ulit ko bang dapat sabihin na may mahal na ako. Ang kulit lang talaga ni Papa eh. And oh, speaking of the one I love, asan na kaya yun. I’ve been trying to call him kanina pa pero out of reach. Ngayon lang siya naging ganito, kadalasan kasi sa pangalawang ring pa lang eh nasagot na niya mga tawag ko. Ang weird lang, ikukwento ko pa sana sa kanya ang tungkol dito.
*knock, knock, knock**
“JAM anak, ready ka na ba?”
“Yes ma, palabas na po. Sagalit lang.” gosh napahaba na ata ako sa pagmumuni-muni eh. Natataranta tuloy ako sa paglagay ng make-up tho light lang naman.
I heard that my door opened. I saw mommy approaching me and suddenly hug me. “Grabe anak ang ganda mo talaga”
“I know ma, mana lang po sayo…… ma are you crying?” napansin ko kasing may luha sa pisngi niya nung himiwalay siya sa yakap.
“Ah hindi anak, napuwing lang siguro ako. Basta JAM always remember that you’re still our little baby girl.”
“Eh ma, bakit ang weird mo ngayon? Dinner lang naman po ang pupuntahan natin ha. Makapag-senti ka naman ma eh.” I just hugged her tight para hindi na siya mag-emote J
================================================
UPDATE PO AKO ULIT MAMAYA :)
BINABASA MO ANG
my FIANCE for real?
General Fictionthe story that will let you believe in love at first sight
