Almost A Happy Ending

4

Paalala:Hindi perpekto at puno ng maling typo.Huwag akong husgahan dahil ang tao ay hindi perpekto

***
You don't need a lot of friends but instead you need true friends.Iyan ang paulit-ulit na sinasabi sa kaniya ng ina niya.Hindi niya kailangan ng maraming kaibigan bagkus mga totoong tao na kaya siyang tabggapin sa kaniyang pagtaliod.

"Tulungan mo ako"Pag-aaya niya.Hindi niya maikakaila na naging kaibigan niya na ang binata dahil ilang linggo na rin silang madalas mag-sama.

Ang dahilan ni Nicollo kung bakit palaging malapit siya kay Raycilla ay napaka-simple lang naman.Si Raycilla pa lamang umano ang kaniyang kakilala sa eskwela na kabaliktaran sa katotoohanan.

He just want to be with Raycilla because it feels so good.Napakagaang kasama ng dalaga kahit na ba medyo tatanga-tanga minsan.Hindi niya alam kung bakit pero gusto niya lang ay mapalapit sa dalaga.

"Saan kita tutulungan?"

"Library"

"Why?"

"Ma'am Jusica asked me a favor"

"Bakit daw?"

"Ang dami mong tanong."Napapakamot ulo na sabi ng dalaga.

"Ehh sa gusto kong magtanong.So answer my question now at pag-iisipan ko kung sasamahan kita"malokong wika ng binata.

"She want me to get her module"

"Ikaw lang pala inutusan,Isasama mo pa ako."Sinamaan ng dalaga si Nicollo ng tingin.

"Oo na.Tara na nga."Pakamot-kamot ng wika ng binata dahil wala na itong magawa.

"Okay class our topic for today is about The Seven Ages of Man by William Shakespeare.I'll discuss to all of you that life is just temporary yet beautiful.Sa buhay natin meron tayong hindi nakikitang hagdan na pilit nating inaakyat and this will be our topic at gusto ko ring malaman niyo na makabuluhan ang buhay so you need to make it worth it.You need to treasure your life and become happy"Nanahimik ang lahat ng magsimula ng magbasa si Ms. Carmela.Isang istriktong guro sa ingles ngunit napakagaling magturo.Pinaniniwalaan pa nga na aanihin mo ang purong ingles na wika kung hindi naman naiintindihan ng estudyante?

"Raycilla,read the next part with full of emotion and gestures."Tinawag niya ang dalaga at pinapunta sa harap.Waring kabisadong binigkas nito ang mga linya ng may halong emotion.Dalang dala ang lahat sa kaniya.They can't help but to admire her.

"And Whistle in his sound.Last scene of all
That ends this strange eventful history,
Is second childishness and mere oblivion,
Sans teeth,sans eyes,sans taste,sans everything"She bow her head after she spoke.Nagpalakpakan ang lahat maging ang kaniyang guro dahil sa hanga.

"Ang galing mo pala sa mga ganon,Ray."Wika ni Nicollo sa kaniya.Nasa Canteen silang dalawa kasama ang isa nilang kaklaseng napalapit narin sa kanila.Si Krystal na isang sikat na modelo.Hindi rin niya alam kung bakit napalapit sa kaniya ang dalaga.

"Magaling na talaga si Raycilla,noon pa man.Panlaban nga yan lagi sa Declamation and Spoken word poetry ehh.She's like a angel given by our God."Nakangiting wika ni Krystal sa kaniya.Ilang beses na ba siyang pinuri simula pa kanina?Hindi na niya mabilang at sa kabila noon,wala naman itong pakielam.

"May paganon-ganon ka pa ehh.Ano nga ba yon?Ung ganito ba?"Tumayo pa si Nicollo upang gayahin si Raycilla sa mga pagkumpas na ginawa niya.

"Tumigil na nga kayo.Nakakahiya na"Niyuko niya ang mukha niya at inayos ang salamin sa mata.Sabay lamang na tumawa ang dalawa dahil sa inakto niya.