LOVE ME BACK (MIN YOONGI)

🌸CHAPTER_22🌸

♥♥REALIZE♥♥

MIN_YOONGI

Mahirap sa akin ang ganito hindi ko alam kung paano at ano ang dapat gawin o gagawin para makabawi ako sa kanya. pero sadyang sya ata ang gumawa nang paraan kung paano

gaya na lang nang pagyaya nya mag grocery sa akin kagahapon at sinamahan ko sya. na nag enjoy ako at may na tutunan kung ano ang bibilhin at ano yung mga kailan dito sa bahay,

iyon ang unang nasamahan ko syang mag grocery dahil binibigyan ko lang sya nang pera at bahala na sya kung ano ang bibilhin nya basta nakikita ko kung ano iyon

na hindi ko man lang sya na bigyan para sa sarili nya at pangangailangan nya na hindi ko nga alam kung ano yung mga gusto nya at hilig nya

na galit ako sa kanya at nasigawan sya na lambot ang  puso ko na makita sya na umiyak sa harap ko. kaya hindi ko alam ang gagawin ko at nag panik at para pakalmahin sya niyakap ko na lang sya

ganon pala ang pakiramdam na nakakasakit na ako nang damdamin na hindi lang pala sa physical pati sa emotional

sumasagi sa isip ko yung sinisigawan ko sya sinasaktan. binabato suntukin hampasin itulak na hindi ko man lang alam na ganon pala sya nasasaktan at ipag tabuyan sya na hindi sya alalahanin at intindihin na sarili ko lang ang iniisip ko na hindi ko inisip na nasasaktan ko na sya na tatauhan lang ako kapag nakikita ko na syang umiyak na hindi man lang syang tulungan at iniiwan na lang syang luhaan

ang tanga ko na iinis ako sa sarili ko kung bakit ginawa ko sa kanya iyon kung bakit ko sya ginaganon na sino ba ako para gawin sa kanya iyon na dapat bilang asawa nya hindi ko dapat ginagawa ganon bagay sa kanya

"haytss" napa buntong ako sa iniisip ko. umaga na at mag uumaga na dahil pasikat na ang araw habang ako ito naka higa katabi nya at naka patong ang ulo nya sa aking mga braso habang naka harap sa akin at ako naka tingin sa kanya

"alam mo sa totoo lang na tauhan na ako hindi ko pa kayang mag patawad sa nagawa ko pero sana naman patawarin mo ako. hindi ko naman ginusto iyon sadyang nang dahil saiyo na wala na yung taong dapat na nasa kinatatayuan mo, pero ang totoo naiinis ako kay mom kung bakit naisipan nya pang ipakasal ako sa taong hindi ko naman kilala at gusto"

"pero ito dumating kana at narito kana sa tabi ko na hindi ko naman binigyan halaga iyon kung paano mo ako asikasuhin ipag luto, batiin sa umaga, hanggang sa gabi, ginawa mo naman yung dapat mong gawin bilang asawa ko pero ako lang talaga yung mali at hindi na gawa kung kailan pa na dumating yung araw na iyon doon  ko pa ako natauhan kaya sana mapatawad mo ako"

kinakausap ko sya na mahingbing na natutulog na ang tanga ko bakit ko sinasabi ito sa kanya na hindi naman nya na ririnig na para lang akong tangang nag sasalita at napapaluha dito

"hmm" napalingon ako sa kanya at agad akong bumangon nang gumalaw sya at nauntog ang ulo nya sa unan dahil tinanggal ko na yung kamay ko doon at eto ako ngayon naka upo sa higaan habang naka talikod sa kanya at pinunasan ang luha ko

"yo-yyongi gising k-kana pala"sabi nya hindi ko sya nakikita pero ramdam kong bumangon na kaagad sya at umalis sa kama

humarap na ako sa kanya at nakita ko na parang tutungo sya sa pinto at sapalagay ko na lalabas sya

"saan ka pupunta" sabi ko at tumayo at nag lakad patungo sa kanya

"mag hihilamos na sana at mag luluto na" hindi sya nauutal ngayon