// SPECIAL_CHAPTER //"wow appa hindi ko akalain na ganon pala yung love story nyo ni eomma"
na bilib si yunji na labing isang taon na at anim na taon na ang nakalipas sa kinukwento nang kanyang ama dahil naisipan nyang mag tanong sa kanyang ama na paano daw sila nag kakilala nang kanyang eomma.
na curious kasi ito kaya hindi nag dalawang isip si yoongi na i kwento sa anak ang lahat nang yari sa simulat at huli nang kanilang kwento at kung paano sya dumating sa buhay nila na blessing para kay yoongi na mag karoon nang anak
"yung nag 5th birthday ka ayon daw ang hindi makakalimutan nang eomma mo THE END"pag tapos ni yoongi sa kwento
"nakakaiyak naman po appa, ibig sabihin pangalang buhay na ito ni eomma?"
"hindi naman pero yes, kaya ikaw kapag malaki kana hindi mo dapat sinasaktan ang mga babae mahalin mo sila, kasi alam mo na yung nararamdaman nila at kung ano yung kalagayan nila kung kasaling iwan mo sila"
paliwanag nito sa anak na talagang nakikinig ang anak nya sa kanya na isinasaisip ni yunji ang payo at paalala at utos nang mga magulang nya kaya tingin nila yoongi at lesley na wala na talaga silang hihilingin pa dahil talagang hindi sila nag kulang sa pag papalaki nang anak dahil mabuti ito
"opo appa"sagot nang anak
"oyy dalawang tukmol! luto na ang ulam kakain na!!" naka rinig naman ang mag ama nasa sofa kasi sila
nag takbuhan ang mag ama sa kusina at sabay pa ang pag tanong nila kung anong ulam ang niluto ni lesley na agad naman na sinagot ni lesley
kumakain na sila habang ito si lesley pinapakain ang alaga nilang aso na si jesjie at naupo na din naman at naki sabay sa pag kain
"bakit parang busy kayo sa sala?" tanong ni lesley
"kasi po eomma na isip ko lang kung bakit kayo nag kakilala ni appa tapos kinukwento sakin ni appa"
"kwento ba nang appa mo yung pag bubugbog nya sakin" sabi ni lesley
"opo pero hindi na naman iyon gagawin ni appa diba?" napa tingin si yunji sa ama
"oo naman hindi na, hindi naman talaga na nanakit si appa mo sadyang yung panahon na iyon-- basta anak wag mong gagawin iyon okay"
kaya nag okay sign na lang si yunji
"saan po tayo pupunta?"tanong ni yunji sa kanyang appa dahil pinag bibihis nya nito
"basta nakaligo ka naman diba dali mag bihis ka"
sabi nito sa anak kaya hindi na muli ito nag tanong pa
"yoongi bakit mo naman ako pinamamadali mag bihis, saka agad agad naman saan ba tayo pupunta"
takang taka si lesley kung saan ba talaga sila tutungo
"basta magugustuhan nyo iyon"
kaya napa isip si lesley kung ano ang meron ngayon pero ordinaryong araw lang naman at walang okasyon
"let go na" si yoongi
naka sakay na sila sa kotche ngunit sadyang naka pirin ang mata nang dalawa
"hon hindi nakakatawa ito, wala akong makita"
nag hahalong kaba ewan basta hindi maipaliwanag ni lesley ang nang yayari ngayon at hindi nya alam kung ano kalokohan ang na iisip ni yoongi at bakit kailangan naka pikit pa ang mata nilang mag ina
"kainis traffic pa"
pag bibiro ni yoongi na ang totoo ay narito na sila inaayos na lang ni yoongi ang sasakyan
"appa nandito naba tayo?"
si yunji na mukhang alam nya na ang mupuntahan nila dahil nang daya na ito ang sumilip ang kaunti para makita ang lugar na parang pamilyar sa kanya ang lugar ngunit hindi nya pa ito na pupuntahan
"okay stop"
si yoongi na initayo ang mag ina na ito
"yoongi saan ba tayo?"
rinig nang mag ina ang mga kung ano anong ingay at kutob pa ni lesley na naka park sila o hindi kaya iniwan na sila ni yoongi sa kalsada
"shhh"
sisigaw na dapat si yunji sa kanyang nakita nang sinenlasan nya na wag maingay at buti napigilan ni yunji ang pag sigaw nya na ito ang nakikita nya sa tv na gusto sana yang puntahan para sa family day
"one two three tada!!"
tinanggal na ni yoongi ang naka takip sa mata ni lesley nang makita nya ang GRAVEYARD na ito ang pangalang pag kakataon na tutungo sila dito huli na kasi ito noong naisipan lang nila ito nang biglaan..
na napaiyak si lesley na hindi nya alam ang kanyang nararamdaman dahil tanda tanda nya pa ang unang punta nila dito pero nag bago na ang itsyura nito pero ganon parin naman kaso na dagdagan na nang mga ibang rides
"woahh appa!!..haha"hiyaw nang anak sa tuwa
"bakit na iiyak ka?"takang sabi ni yoongi sa kanyang asawa na napapaluha.
nakatingin lang sya rito, na naka ngiti habang naka tingin doon sa ferriswheel na umiiyak.
"wala lang" sabi ni lesley
na naisip ni yoongi na noon pala nag punta sila dito ay gusto ni lesley na sumakay doon kaso hindi pwede dahil buntis nga sya noon
kaya napa iyak si lesley dahil na tandaan nito ang sinabi ni yoongi nang narito sila noon
pinunasan naman ni yoongi ang pumapatak na luha ni lesley at napa tingin naman si lesley sa kanilang anak na si yunji
"sakay tayo doon appa eomma"
halata sa bata ang saya at pag kasabik habang tinuturo ang ferriswheel
"wag kang mag alala,sasakay din tayo dyan kasama yung anak natin"
banggit ni lesley sa sinabi ni yoongi noon na iyon mismo ang sinabi nito
"oo kaya ano pa hinintay natin dito tara na sasakay tayo doon"
masaya na sabi ni yoongi sabay turo doon sa ferriswheel na ikinagalak nang husto nang anak
"tara na"
na hinawakan naman ni lesley ang kamay ni yoongi at hinawakan naman ni lesley ang anak
"LETS GO WHHA YAAAHHH..."
masayang masaya nilang sigaw habang nakangiting tumatakbo patungo doon wala silang pakielam kung mayroon naka tingin sa kanila basta masaya silang nag tungo doon habang mag kahawak ang mga kamay para sumakay
// END OF SPECIAL CHAPTER //
BINABASA MO ANG
LOVE ME BACK (MIN YOONGI)
Fanfiction[TAGALOG_STORY] ( Completed ) MINYOONGI FANFICTION WRITTEN BY: ATENG_SAVAGE Publish: june 14,2020 End: september 28,2020 "NO#1 LIST LOVE ME BACK" © All Rigth Reserved 2020 PLAGIARISM IS A CRIME