LOVE ME BACK (MIN YOONGI)

🌸CHAPTER_23🌸

♥♥HYUNG♥♥

JEON_JUNGKOOK

Narito ako sa sala habang nag cellphone dahil ka chat ko ang girlfriend ko,at wala din naman ako magawa sa bahay. kinamusta ko lang sya dahil hindi na kami madalas mag usap dahil sinama ito nang mom nya sa probinsya nila dahil may aasikasuhin sila doon

na miss ko tuloy ang girlfriend ko kaya nga mayat maya akong nag text sa kanya na naiinis na nga sya dahil sa kakulitan ko kaya eto tinigil ko na at nanood nang tv dito sa sala

"ano na saan ka ba?" napatingin ako kay hyung na may kausap ata sa telepono

"nako! jimin kulit mo!! hayaan mo muna mag kasundo yung dalawa na iyon ang aga aga tutungo ka doon" sabi pa nya na hindi ako maka pag focus sa panonood dahil patingin tingin ako sa kanya

si jimin na naman ang kausap nya si jimin na laging iniintindi ni hyung na walang oras na si jimin ang bukang bibig nya na naiingit ako kay hyung jimin na buti pa sya iniintindi nya

hindi ako nag tatanim nang galit dahil hindi ko naman ugali iyon basta naiingit lang ako dahil si jimin na walang hyung pero nararamdaman nya na may hyung sya na sa mantalang ako may hyung sadyang hindi ko ramdam

"nako napaka tigas talaga nang ulo mo"sabi nya pa nanatili akong naka tingin sa kanya

"bala ka"iyon na yung huli nyang sinabi at binaba na ang telepono at naka hawak pa sya sa ulo nya

masaya ako na kahit paaano nararamdam ko na may hyung ako dahil kay hyung jin na laging nangaan para sakin,.naikwento nya na nakita na nya ang kapatid nya at noong isang araw pinakilala nya ako na nag selos ako dahil swerte ang taehyung naiyon kay hyung jin dahil hindi lang mabuting asawa at ama sa anak nya mabait ito sa lahat at siguro hindi na ako mapapansin ni hyung jin dahil kapiling na nya ang kanyang kapatid

16 ako nang malaman ko ang katotohanan dahil si dad mismo ang nag sabi sa akin noon na ang mom ko ay wala na at sya ang totoo kong ama na hindi ako nagalit or anuman na reaksyon basta na tuwa ako, dahil hinihiling ko na sana sya ang ama ko dahil alam ko noon 5 ako na ipinaliwanag nila sakin na anak ako nang kaibigan nila at sakanila ako iniwan dahil wala nang mag aalaga sakin dahil namatay ang magulang ko dahil sa aksidente na ang totoo na wala nang pinanganak ako.

"mom" sabi ko at dali akong nag tungo kay mom at agad itong niyakap

"nako jungkook miss mo kaagad ako"sabi nya at niyakap din ako sa totoo kahit hindi ko sya mom ay tinuring parin nya akong anak at bilang mom ko na syempre ang tunay na asawa nang dad ko

"mukhang dami nyong uwi"naka ngiti kong sabi

"mom"rinig ko sa aking likuran at nakita ko na kung sino na wala na ngang iba kundi si hyung na niyakap din si mom

"biglaan ata uwi nyo mom sana nag pasabi kayo para maisundo ko kayo" saad nito kay mom na parang hangin lang ako sa kanya na ganito naman sya ni hindi nga kami nag uusap nang matagal nyan

"kaya nga biglaan. ito talagang batang ito kala ko matalino ka pulpol din pala yang utak mo" inis na pabirong saad ni mom para mapatawa ako nang lihim

"tulungan mo nga si mom"saad nya at ayun naman talaga ang gagawin ko at tutulungan ko ito sa mga dala at bitbit nito

tuwing aalis kasi itong si mom hindi talaga mawawala sa kanya ang pasalubong pag uuwi sya satutuusin magastos sya at kung ano- ano binibili

"ilagay mo na lang yan sa kusina" sabi ni mom sa akin at dumating ang isang katulong namin tinulungan ako na ang sabi ko sa kanya na kunin na lang ang iba at ako na ang bahala dito