LOVE ME BACK (MIN YOONGI)

🌸CHAPTER_30🌸

♥♥ACCEPT_MY_APOLOGIZE♥♥

MIN_YOONGI

Gising na ako at tila nakapag hilamos na din at eto narito sa kwarto at naninibago dahil hindi ko katabi ang asawa ko at nagawa ko syang tiisin nang gaya nang dati kagabi

naka upo lang ako sa kama habang naka hawak sa ulo ko nag iisip kung paano ba ako hihingi nang tawad sa kanya sa pag sigaw ko kagabi at sinabi ko pa ang "BAHALA KA BUHAY MO" ay pinagsisihan ko

bakit ko sya sinigawan at bakit ko nga ba nasabi sa kanya iyon?pero sadyang nainis kasi ako at hindi ko na matimpi pa dahil sobrang pagod ko kagahapon dahil nga sa lintik na cookies na yan! nag hanap ako kung saan saan para lang doon,wala sakin ang pera kahit masayang paiyon at hindi nya kainin pero ginawa ko kasi ang lahat na kala ko matutuwa sya na makabili ako yung pala sasabihin nya na ayaw nya.

nagulat ako na biglang bumukas ang pinto nang kwarto namin at sya ang nakita ko gising na pala sya na iniisip ko na saan kaya sya na tulog? na hindi kaya sa lapag or sa sofa?

"hon nagugutu--"hininto nya ang sasabihin ko kaya balak ko na sanang tumayo pero napaupo kaagad ako

"kumain na ako yoongi, bumaba kana doon"sabi nya na hindi sya tumitingin sa akin at nag hahalungkat sya nang damit sa kabinet

"pero bakit ika--"hininto na naman nya

"tama ka pala dapat ako din ang gumagawa at inaasikaso ko din ang sarili ko na bahala talaga ako sa buhay ko,pasensya kana may dinadala kasi ako at iniingatan ko pero wag kang mag alala sa susunod ako na bibili nang gusto kong kainin"napa nganga ako dahil sa kanyang mga sinabi tila napakalamig nang tinig teka? si lesley ba talaga ang kaharap ko?

"hon naman sorry na kasi pagod kasi ako sa companya tapos hinatid ko si hyung jin dahil nag tungo ito sa company saka nadala lan--"hininto nya muli

"maliligo na ako"saad nya sinundan ko sya pero agad na nyang naisara ang pinto nang banyo

"haytss ito na ba sinasabi ko"inis kong sabi sa sarili ko na napa hawak sa ulo ko

gaya nga nang sinabi nya bumaba na  ako at nakita ko, ang mga nakahain sa lamesa na talagang nag luto sya at tapos na kumain na dapat hindi sya gumawa nang gawain bahay dahil bawal iyon ay iyon ang bilin nang doctor samin baka mapaano pa sya at yung baby namin.

kumain kaagad ako at pag katapos kong kumain iniligpit ko na ang pinag kainan ko at ako na din ang nag hugas maya maya ay tapos na din at umalis na ako sa kusina habang nag pupunas nang kamay nang makita ko si lesley na kakababa lang

"saan ka pupunta"takang saad ko sa kanya pero tinigna nya lang ako at bumaling ulit nang tingin sa maliit na bag na naka sabit sa kanya

hindi nya ako pinansin na tila nakita nya ako pero parang hindi naman nya ako narinig at hangin ako sa paningin nya

"lesley saan ka pupunta?? ang aga aga aalis ka?"pero tila parang wala parin  syang naririnig

"hon naman kausapin mo naman ako,nag sorry na ako at hindi ko sinasadya iyon dahil pagod ako at hindi mo man lang binigyan halaga yung pag bili ko"para akong nag mamakaawa sa kanya kasabay nito ang pag hawak ko sa kanyang kamay

"wala ako sa mood saka nagugutom ako kaya bibili ako nang mango dyan sa mini market nila taehyung at sasamahan nya ako"sabi nya at tinanggal ang kamay nya at tinalikuran ako

"ano!!"medyo sigaw ko,

"ANONG ANO?, HINDI BA BAHALA AKO SA BUHAY KO! PWESS! HAYAAN MO AKO! SAKA SAGLIT LANG AKO HINDI AKO MAG TATAGAL UUWI DIN AKO, KAYA KO SARILI KO KAYA WAG MO NA AKONG ALALAHANIN" pasigaw na nyang sabi na kinagulat ko na para wala syang dinadalang bata sa sinapupunan nya at ngayon lang sya sumagot sa akin