LOVE ME BACK (MIN YOONGI)

🌸CHAPTER_25🌸

♥♥HAPPINESS♥♥

MIN_LESLEY

Ilang araw na naka lipas nang mang yari iyon na tila hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala na may nang yari sa amin dalawa na hindi ko inaasahan,

teka anong nang yari bakit hindi ko alam hindi ko man lang naramdaman teka ano ba itong iniisip ko bakit kailangan ko pang maramdaman hayts naiinis ako sa sarili ko

nako lesley na babaliw kana ano naman kung hindi mo naramdaman kinausap ko ang sarili ko kasi naman bakit parang hindi ko nalaman na umabot kami sa ganon haytss!!

napa hawak ako sa ulo ko sumasakit kasi kung ano kasi iniisip ko,pero masaya ako dahil asawa ko ang naka kuha nang virhin ko at hindi ibang tao.

nang lumipas ang araw na iyon masaya at okay na kami ni yoongi na tila naramdaman ko na yung pag mamahal nya na matagal kong hinintay at sa wakas ito na

walang araw na lagi nya akong inaasikaso at minsan hindi na nga ako gumagawa dahil ayaw nya akong pakilusin na lalo akong na bored dahil wala akong ginagawa kundi maupo higa nood kain lang

pero noong araw na iyon naging awkward kami sa isat isa at hindi nag pansinan dahil nga sa nangyari pero sadyang sya ang unang na mansin at nag tuloy tuloy na nga na hindi na ako nahihiya sa kanya at wala nang ilangan pa na para lang kaming mag kaibigan

narito pala ako sa kusina tanghali na at nag luluto ako dito para sa kakainin namin, wala pala si yoongi dahil may work ito at naiwan na naman ako mag isa dito pero hindi ako mag isa dahil narito ang dalawang nag papasaya pa sa akin

dahil ewan ko ba biglaan nalang talaga nang susulpot ang dalawa na ito dito at tila nag sisigaw na parang ewan dahil nasa likod ako nag sasampay nang damit at buti na tapos  na nag tungo sila dito at  hindi ko kasi pwedeng tambakin ang labahan dahil bukas pahinga ko dahil sabado at wala ding pasok si yoongi.

"matatapos na ba iyan lesley sabi ko kasi tulungan na kita" boses iyon ni jimin na kanina pa salita nang salita

"ito minamadali mo si lesley kaya ginagahol ikaw masyado kang mabilisan hindi ka marunong mag hintay, hayaan mo saka kaya naman nya diba saka sabi nya nga kaya nya kulit mo! hayts ewan ko saiyo" si taehyung yun na gigil na gigil ang boses hindi ko kasi sila nakikita kasi busy ako dito pero natatawa ako sa kanilang dalawa

"ewan ko din saiyo kausap ba kita"si jimin naman iyon

oo narito pala silang dalawa na alam yun ni yoongi dahil nag kasundo pala sila ni yoongi na ngayon ko lang na laman dahil sinabi sakin ni jimin na sa tuwing pupunta sya dito or silang mga kaibigan nyang pati si taehyung kailangan daw na mag paalam muna sila kay yoongi

pero tingin ko hindi naman ata nila ginawa iyon dahil wala naman sinabi sakin si yoongi kaninang umaga na tutungo si jimin dito at eto kasama pa si taehyung

"hmm ayan na! woo! ang bango"sabi ni jimin at may pa amoy pang reaksyon habang inilagay ko ang niluto ko sa lamesa

"kainan na!"sigaw ni taehyung at parang bata na tinaas pa ang hawak na baso? at kutchara

"itong si taehyung parang ngayon ka lang kakain sa reaksyon mo" pangangasar ni jimin kay taehyung kaya ako eto naka tingin lang sa kanila na nag simula nag mag sandok ang bagal nila kaya mauuna na ako pero bago yung nag pasalamat muna ako sa panginoon

"mmm! grabi mas masarap pa luto mo sa mom ko"sigaw ni jimin bago  masubo ang kinakain nya na kumuha ulit na hindi gumamit nang serving spoon

"nako sip sip"bulong ni taehyung pero kami lang ang narito syempre rinig na rinig ko yung sinabi nya dahil katabi ko sya at kaharap namin si jimin