"B-Bu yaratıklar," kendi kendime sustuğumda, ifadesiz bir şekilde bana baktı. "Gölge yaratıkları." Yutkunarak bakışlarımı yerde yatan şeyden ayırdım. "Gölge yaratıkları mı ?" Benim şüpheci tavrıma karşın dudağının kenarı kıvrıldı ve ela gözleri tehl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
2.Bölüm : Akademi
"Üç atımız var." dedi Andaç düşünceli bir şekilde etrafa bakarken. Dün bize gösterdiği odayı kullanmış, güneş doğar doğmaz dışarı çıkmıştık. Gece ormandan gelen garip sesler yüzünden korkak kız bize pek huzur vermemişti ancak az da olsa uyuyabilmiştik.
Şimdi iki katlı evin arkasında, atların bağlı olduğu yerdeydik. İnsan düşmanı henüz ortalıkta görünmüyordu. Andaç sırayla bize baktıktan sonra derin bir nefes aldı. "Aranızda at sürmeyi bilen var mı ?"
Maya gözlerini irice açarken, Farah gülmüştü. "Şanslısınız ki yeteneklerim arasında at biniciliği de yer alıyor. Harika bir insan olduğumu biliyorum." İlk bir kaç saniye gözlerimi kırpıştırdıktan sonra güler gibi nefesimi verdim.
Süslü ve egosu güne oldukça dinç başlamıştı.
Andaç ellerini birbirine sürttü. "O zaman ben ve Maya, Benekli'ye binelim. Farah ve sen de Bulut'a binin." Kaşlarım anında havalandı ve önce baştan aşağı kızara pısırık kıza, sonra yanımda duran Süslü'ye baktım. Bir süre birbirimizi izledikten sonra aynı anda bağırdık.
"Hayatta olmaz !"
Andaç şaşkınca bana bakarken, süslü den bir adım uzaklaştım. Farah göz devirdi ve kollarını göğsünde bağladı. "Onunla değil ata, aynı arabaya bile binmem !" Andaç ne diyeceğini bilemez gibi ensesindeki saçları çekiştirdi. "At arabası bulmam imkansız, idare etmeye çalışsanız ?"
Süslü iğrenir gibi bana baktığında sesli bir şekilde nefesimi verdim. "Ben bu kızı döverim. Yemin ediyorum atın üzerinde olmamızı umursamaz, bir tane geçiririm suratına iki seksen yapışır yere." Andaç alt dudağını dişleyerek Maya'ya baktı.
"Ben kendi atımdan başka bir ata binemiyorum. Maya da benekliye binmek istiyordu ama siz anlaşamıyorsunuz madem..." Kendi kendine sessizleştiğinde, pısırık kız ani bir şekilde sıçradı. İrice açtığı gözleri ile kenarda duran siyah ata bakıyordu. "Kayra, ağabeyin ile gitse ?"
Andaç beklentiyle bana baktığında yutkundum.
İnsan düşmanı ile mi gidecektim ? Bu Süslü'den bile daha kötüydü.
Tekrar düşündüm de ;
Hayır, hiç bir şey Farah'tan daha kötü olamazdı.
Başımı belli belirsiz salladığımda Maya gülerek Andaç'a baktı. İkisi oldukça iyi anlaşıyor gibiydi. Süslü kimseyi umursamadan Bulut adlı beyaz ata ilerledi ve ağır hareketler ile üzerine çıkıp, dizginleri kavradı.
Andaç benekli ata çıkıp, Maya'nın arkasına binmesine yardımcı oldu. Tüm bakışlar önce bana, sonra arkama kaydığında kaşlarımı çatarak baktıkları yere döndüm. İnsan düşmanı kollarını göğsünde bağlamış, bedenini ahşap duvara yaslamıştı.
