Nakaupo na kami at nag aantay nalang mag practice wala pa kasi yung mag guiguide samin
Nakaramdam ako ng kalabit sa likod ko dahilan para lingonin ko yun
"San ka mag cocolleged?"-tanong ni Eddie
"UP"-sagot ko
"Parehas kayo ni ano"-napahawak pa sya sintido nya na parang may inaalala
"Ano course mo?"-pag iiba nya
"Hindi ko pa alam undecided pa"-hindi ko talaga alam kung ano ang kukunin ko madami akong gusto
Ni hindi ko maisip kung ano ba talaga ang gusto kong course
Nakita ko sa pheriperal vision ko na nakatingin si eugene samin
"Ikaw? San ka mag aaral?"-tanong ko
"Feu"-eddie
Woah,
"Ano course?"-ako
"Engineer, Architect pangarap ko yun"-eddie
"Ahh"-ako
"Exam na sa UP diba? Nag exam kana?"-eddie
"Hindi pa, mag eexam palang"-ako
"Goodluck"-eddie
Ningitian ko sya
"Sayo din"-ako
Inalis ko na ang tingin ko sakanya at humarap na dahil narinig nanamin na nagsalita yung isang teacher
Magsisimula na siguro
Medyo maayos naman na ang practice kaya maaga din kami natapos
After ng practice nagpaalam nako kina princess at dumeretsyo ako sa bahay ni tin
Kinikwento ko kay tin yung nangyari kahapon
"May pa last move pa sya sayo"-nakangiting sabi nya
"Last move? Oo nga eh last nya na yon"-sagot ko
"Kalimutan mo na sya Erine"-tin
Hindi ko sya inimik, ininom ko ang shake na bigay nya
Hindi ko alam kahit na sabihin ko din sa sarili ko na kalimutan ko na sya pero punyeta panay ang sagi nya sa isip ko
Dumating ang araw ng graduation namin
masaya lahat ng mga estudyante dapat masaya din ako kasi
eto sa wakas gragraduate nako pero eto tamang ngiti lang kahit na alam ko sa sarili ko na hindi ako masaya parang ayoko pang matapos ito parang gusto ko pang iextend pero wala na tapos na, natapos nalang kami sa ganong sitwasyon
Ang panget ng ganon noh! Walang communication
Sumabay ako sa palakpakan ng tawagin na si eugene
Nakangiti sya,
Tapos na, natapos tayo ng ganon lang
Pinilit kong ngumiti
hindi ko maitanggi sa sarili ko na hindi talaga ako masaya
Ako lang ata ang hindi masaya ngayong graduation
Ang dami mong ala ala na inukit sakin
Umakyat kami ng stage ng mga kaibigan ko para magpicture
Pumwesto ako dun para kuwahan nila ako ng solo picture
Nakita ko pa dun sa tabi sina Eugene alam nyang nandito ako wala ba syang balak mag papicture sakin ???
Bakit paba ako umaasa nakakainis naman
Ngumiti ako at itinaas na ang diplomang hawak ko ng itapat na sakin yung camera
After ng picture taking nagyaya na silang umuwi
Kinuha ko ang phone ko para magonline saglit
Princess: punta ka dito kala hero kain tayo
Ako: sige daan ako dyan
Reply ko sa chat ni princess itinago ko na yon
Lumingon pa ako sa stage at nandun padin sya
Were classmates but still were strangers
Hindi man ito ang best school year ko kahit papano matatawag ko pading best dahil sayo
Sayo ko naramdaman ang love is unexpected yung hindi ko inaasahan na mangyayari pinaramdam mo sakin yun
Ni hindi ka mawala wala sa isip ko, dun ko naramdaman na parang nababaliw ako sa kakaisip sayo
I am so glad i met you, You changed my life without even trying
Naalala ko bigla yung sinasabayan nyang kanta nung teachers day
Pilit akong ngumiti
kung di rin tayo sa huli, aawatin ba ang puso kong ibigin ka
Inalis ko na ang tingin ko at naglakad na palabas ng school
"Saktong sakto sating dalawa"
;(
The End!
BINABASA MO ANG
Classmates But Strangers (HS #2)
Non-Fiction"I can't explain chemistry. I really can't. I haven't got a clue what it's all about. It just happens. It's like falling in love. You can't explain why you fall in love or explain why it's this particular person." - Elaine Stritch
