ថ្នមស្នេហ៍ប្រពន្ធសម្លាញ់ ( ចប់ )

ភាគ០៨៖អូនចង់ផ្ដាច់វាពីបង!!

« ចាំមើលអូនធ្វើឲ្យបងស្ដាយក្រោយដែលមិនជើសរើសអូន » ChanGa នាងដើរចេញបាត់រាងក្រាស់គ្រវីក្បាលក្រពុលមុខអង្អុយធ្វើការបន្ដ
ពេលរសៀល ស្រីមីនបានរៀបចំបាយប្រអប់យកទៅជូនអនាគតស្វាមីនៅ office ប្រហែលស្មាននេះគេឃ្លានមិនខានរាងតូចប្រញាប់ប្រញាល់ទាញសោឡានបើកចេញ នាងរៀនបើកចិត្ដទទួលគេទោះបីចរឹករាងក្រាស់រាងយ៉ាប់តិចក៏នាងមិនខ្វល់ឡើយសំខាន់ត្រូវចេះជឿជាក់លើីគ្នាទើបជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះមានសុខភមង្គល រាងស្ដើងដើរចូលក្រុមហ៊ុនយ៉ាងជឿជាក់មិនខ្វល់ពីក្រសែភ្នែកអ្នកដទៃនោះទេ អ្វីដែលនាងត្រូវធ្វេីពេលនេះ គឺភរិយាល្អចំពោះស្វាមី
ក្រាក រាងតូចដើរចូលក្នុងឃើញគេកំពុងព្យាយាមរបាយការណ៍ទាក់ទងនិង project បន្ទាប់រីឯរករនុកក្នុងនៅមិនទាន់ស្វែងរកឃើញ
នៅឡើយទេ
« suprise អូនចង់បាយឲ្យបងញុំាណា » នាងលើបាយប្រអប់មក
បង្ហាញទាំងស្នាមញញឹម រាងក្រាស់ងាកឃើញ ស្ងេញដាក់ទម្លាក់ការងារចោលដើរមកអោបស្រីមីនថើបឲ្យបាត់នឹក ក្លិនខ្លួននាងក្រអូបទោះជាថើបយូរប៉ុនណាមិនរលុបបាត់ដែរ នាយទាញដៃ
នាងមកអង្គុយលើសាឡុង
« បងចង់ញុំាអូន មិនមែនបាយទេ ស្រីឆ្គួត » ជីមីនញីលេងសក់រញ៉ែរញ៉ៃដូចព្រាយ
« ញុំាអូនអី ខូចម៉ូតសក់អូនអស់ហើយ » រាងស្ដើងទះដៃរៀបចំសក់ឲ្យស្រួលបួលមុននិងបើកប្រអប់បាយយកស្លាបព្រាឲ្យគេ
« ស្លាបព្រាមួយនិងឯណារបស់អូន » ជីមីនមើលឆ្វេងស្ដាំទាងឆ្ងល់មនុស្សពីនាក់ហេតុអីចាំបាច់មានតែមួយចឹង
« ប្រុសឆ្គួត គ្មានចេះរ៉ូមែនទិចអីសោះ » រាងតូចនិយាយទាំងហួសចិត្ដនិងគេ សមនិងគេថាដុំទឹកកកមែនចេះមានស្រីចោមរោងតាមតោងគេទៅកើតមិនយល់ទេ នាងចង់បោកក្បាលនិងជញ្ជាំងឲ្យស្លាប់ទេមិនសឹងជឿ តែតាមពិតខុសផ្ទុយស្រឡាយពីការរំពឹងទុករបស់នាងទៀត
« យីគ្រាន់សួរតើមែនបងមិនចេះណាចង់មើលងាយ » ជីមីនញ៉ាក់ចិញ្ចើមឌឺនាងកុំចេះមើលមនុស្សសំបកក្រៅពេកគេជាPlay boy ណាគ្រាន់រឿងចឹងសុីផុយខ្ទេចខ្ទីមនុស្សធ្លាប់ខូចរឿងស្រីស្រា
« ចា៎បងចា៎ អាលូវញុំាបាយនៅ អូនឃ្លាន » រាងតូចអង្អែលពោះពេបមាត់មុខប៉ោងៗគួរស្រលាញ់គេចង់លេបនាងទុកក្នុងពោះមិនចង់ឲ្យឃើញស្នាមញញឹមឬរូបរាងគេហួងហែង មិនចង់ឲ្យអ្នកប្រុសដទៃសម្លឹងមើលឡើយបើអាចគេឃុំនាងទុកក្នុងបន្ទប់គ្មានឲ្យចេញទេកុំជោរបានប្រពន្ធស្អាតដូចតារាម៉ូដែលហើយនរណាទៅភ្លើប្រលែងបាត់ងាយៗកុំសង្ឈឹមឲ្យសោះ
« ញុំារួចអាចសុំញាុំអូនម៉ាញិបបានទេពៅប្រលឹង » ជីមីនកេះស្មាធ្វើចរឹកព្រាននារីដាក់នាងកុំឲ្យថ្ងៃក្រោយស្លៀកពាក់បែបនេះគេមានអារម្មណ៍ណាស់ចង់ហក់ចាប់ភ្លាមៗ ( ដាច់ឃ្លានមកពីណាលោក
ប្រុស>;< )
« កុំសង្ឈឹមបើបងហ៊ានប៉ះអូនផ្ដាច់របបមួយខែ » នាងសម្លក់មុខអនាគតប្ដីយប់មិញធ្វើបាបនាងដល់ភ្លឺហើយចង់បានអីទៀតគេមិនចេះធុញទេអី
« អួយអូនធ្វើមិចបើបងនៅជិតអូន អាកូនប្រុសខឹងរហូតចឹង អូនអាណិតវាផង »ជីមីនទាញដៃនាងដាក់លើភាពរឹងមាំកំពុងរីកមាំ មិនមែនកំហុសគេទេមកពីនាងខ្លួនឯងចូលចិត្ដពាក់សុិចសុីលិច
លើលិចក្រោមធ្វេីអី កុំបន្ទោសគេ នាងជាអ្នកនាំរឿងខ្លួនទេ
« អាយ អាបុិ បងធ្វើអីប្រលែងដៃអូនភ្លាម » រាងតូចស្រែកស្ដីឲ្យលេងអីឆ្គួតៗមិនដឹងនាងកំពុងអៀនថ្ពាស់ក្រហមដូចប៉េះប៉ោងទោះនាងនិងគេធ្វើរឿងនោះច្រើនដងក៏ដោយ
« មិនបាច់អៀនអីទេ ម៉ែប្រពន្ធធ្វើមើលមិនដែរធ្លាប់ » ជីមីនចាប់ផ្ដើមញ៉ោះនាងបន្ទាប់ពីឃើញថ្ពាស់ក្រហមធ្វើឲ្យគេអស់សំណើចក្នុងចិត្ដមិននឹកស្មានដល់ថានាងពូកែអៀនចឹងទេ
« ឲ្យសមចឹងចុះពូកែញ៉ោះឯងពេកឲ្យបាក់ចង្កេះចឹងទៅ » ឌឹបធាក់មួយជើងធ្លាក់ពីលើសាឡុងស្វ័យប្រវត្ដិ
« អួយមួយជើងរបស់អូនឯងបងសឹងធ្លាយក្អួតចេញក្រៅហើយ ឈឺ
ណាស់ » ជីមីន
« សុីមួយជើងចឹងលែងមានអារម្មណ៍នៅលោកប្ដី »
« នៅទេកើនលើសដើមប្រពន្ធសម្លាញ់ » ជីមីនហក់ទ្រោបពីលើ
ខ្លួននាងអង្អែលបបូរមាត់លាបក្រែមពណ៍ទឹកក្រូចខ្យូតម្យ៉ាងដែរតើ
« ដៃកាលឈប់អង្អែល »
« មិនចង់ឈប់ទេចង់ប៉ះវារហូត »
« ញុំាបាយទៅអូនឃ្លានណាស់ »
« ទេញុំាអូនសិនចាំញុំាបាយក្រោយ »
« សាកទៅចាំមើលអូនផ្ដាច់របប »
« គំរាមហួសពេលខ្លាចហើយប្រពន្ធសម្លាញ់រង់ចាំតែសុខស្រួលទៅពៅមាស ជុប »
« អូន say no »
« គ្មានណូទេគឺត្រូវតែ yes ជានិច្ចសម្រាប់បង »
« ohh បងខ្សែលើអូន »
« បើមិនធ្វើចឹងស្មានបានម៉ាញិបយីចេះនិយាយកើត»
« ចឹងងើបចេញពីខ្លួនអូនទៅ »
« គ្មានថ្ងៃឡើយ »
« មើលសម្ដី សម្រួលឬមិនសម្រួលអាបុិ »
« មិនសម្រួលទេយាយបុិបងអាណិតអាកូនវាខឹងចុះអូនក៏ឃើញ »
« ខឹងតែវាពាក់ពន្ធ័អីអូនដែរ »
« បើមិនពាក់ពន្ធ័បងមិនភ្លើចាប់អូននាំហត់ទទេ »
« អាឡូវចង់មិច ប្រយ័ត្នអូនចាប់អុកប្រាប់ឲ្យដឹង »
« អុកទៅបងចាំមើល »
« មិនភ្លើចាញ់បោកទេលោកប្ដី »
« លែងឈ្លោះមួយហើយ អឹម » រាងក្រាស់ចាប់ថើបតែនាងមិនព្រមបើកមាត់ នាយគ្រឺតពេកច្របាច់ផ្លែឈឺរីមួយទំហឹង នាងចំហរមាត់ឈឺសឹងស្លាប់ចេះធ្វើចឹងទៅកើត គេស៊កអណ្ដាតវៃលុបក្នុងក្រអូប
មាត់យ៉ាងទាត់ជំនាញនាងតូវក្រហឹមដើមកព្យាយានរុញទ្រូងជីមីនឲ្យ
ចេះតែគ្មានប្រយោជន៍ក៏បណ្ដាយតាមចំណងគេទៅ ពេលគេឆ្អែតឈប់ហើយមិនចាំបាច់ហត់និយាយច្រើន គេខាំប៊ឺតត្រង់កញ្ចឹងកបន្សល់ទុកស្នាមក្រហមដុំៗនៅកបញ្ជាក់ថារាងកាយមួយនេះមានម្ចាស់ហើយមួយព្រិចភ្នែកខោអាវនាងរបូតចេញពីខ្លួនអស់រាងកាយគ្មានបិទបាំងអ្វីឡើយបង្ហាញឲ្យឃើញដើមទ្រូងក្រពុំពណ៍សុីជម្ជូ សាច់សខ្ជី ចង្កេះមួយក្ដោប ដងខ្លួនម៉ត់រលោងគ្មានស្នាម ទឹកមុខសុិចសុីគួរឲ្យចង់ស្ទាបអង្អែល ក្រែបជញ្ជាក់យកលំអរាងក្រាស់អោនថើបច្របាច់ចាស់ដៃធ្វើឲ្យនាងតូចខាំបបូរមាត់ទប់ភាពស្រើបស្រាលរោលរាលដែលគេផ្ដល់ឲ្យ នាងអារម្មណ៍ពិបាកបកស្រាយកម្ដៅក្នុងខ្លួនកើនទ្វេដង ខ្ងាំខ្នងរាងក្រាស់កាត់បន្ថយចំណង ( ~_~ )
« អ្ហាស៎ !!ជីមីនបានហើយ អ្ហាស៎ !! ឈប់ខាំទៅអូនស្រគៀកណាស់
មើលចុះសុទ្ធតែស្នាមធ្មេញ អ្ហាស៎»រាងតូចមិនទាន់និយាយចប់ផងជីមីនស៊កម្រាមដៃរុកចេញចូលញ៉ាក់ស្ងេករហូតចេញទឹកពណ៍សខាប់ៗប្រឡាក់ដៃ (sorry not sorry ) នាយឈ្ងោកត្រង់ប្រឡោះ
ជើងប៊ឺតជញ្ជាក់ក្រេបយកវាអស់ រាងក្រាស់មកថើបចែករំណែកទឹករអិន ( គគ្រិច 😭 ) រុញអណ្ដាតប្រលែងប៊ឺតយករសជាតិផ្អែមល្ហែមបន្ទាប់មកនាយចាប់ការខោអាវទម្លាក់ចោល(ស្រាត+ស្រាត ok)
លាងទឹកកា*ពីលើប្អូនប្រុសស៊បតិចៗដល់រឹងគេយកទៅត្រដុះជាមួយស្រទាប់ផ្កាចុះឡើងរុកចេញចូលតិចៗសុីអារម្មណ៍គេមានបំណងចង់ធ្វើបាបរាងតូច(^>^)
« អ្ហាស៎!!! ជីមីនធ្វើអីមិចមិនដាក់វាចូល » នាងសម្លឹងមើលមុខគេទាំងឆ្ងល់នាងកំពុងត្រូវការវាខ្លាំងហេតុអីធ្វើចឹងចង់ឲ្យនាងដាច់ខ្យល់ឬ
« ស៊តទេអូននិយាយថា អ្ហាស៎បងសម្លាញ់អូនត្រូវការវាទើបបងព្រមដាក់ចូល អ្ហាស៎!! ! » ជីមីននិយាយបញ្ជារឲ្យនាងធ្វើតាមខ្លួនរដាក់រដុកនាងបើមិនចឹងគេសុខចិត្ដឈប់កណ្ដាលទី (ជឿទេបុិអើយ ) នាយត្រដុះមិនឈប់រហូតទឹកសំណើមហ៊ាហូរកម្ដៅក្នុងខ្លួនឡើងដល់ 100 អង្សារ ស្ទើរតែផ្ទុះចេញក្រៅ
« បងសម្លាញ់អូនត្រូវការវាណាស់ plz » រាងតូចធ្វើតាមសម្ដីភ្លាម រាងក្រាស់ស៊កចូលមួយទំហឹងសម្រុកយ៉ាងលឿនព្រោះគេទប់យូរហើយ
ផ្លាប់ៗ!! !
« អ្ហាស៎ !! ឲ្យខ្លាំងជាងនេះ Daddy »
« បានណា baby អ្ហាស៎ !! !»
« អ្ហាស៎ !! ! អ្ហាស៎ ~~~ »
« ស្រួល Jm ហើយ baby » រាងក្រាស់បុកសម្រុកមួយទំហឹងកប់ជ្រៅ នាងចំហរមាត់អួលចុកទឹកភ្នែកហូរចេញមកក្រៅ
« អ្ហាស៎! !! ហុឹកហុឹក ជីមីនឈឺ តិចៗ អ្ហាស៎ »នាងស្រែកថ្ងូរលាយឡំ
និងទឹកភ្នែកមិនពិបាកបែងចែកដូចហោះហើរដល់ឋានះសួគ៏ជាន់ប៉ុន្មានមិនដឹង
ផ្លាប់ៗៗៗៗៗៗៗ
«អ្ហាស៎ មិនអាចទេ បងជិត អ្ហាស៎!!ចេញហើយ »រាងក្រាស់សម្រុកទ្វេដងមួយសន្ទុះក្រោយទឹកកា*ហូរចូលក្នុងភាពស្រទន់ទាំងអស់មិនសល់មួយតក់គេដកភាពរឹងមាំលើត្រកងខ្លួនប្រាណនាង ឲ្យអង្គុយលើភ្លៅស៊កពេលក្រោយសម្រុកបុករុកមួយដងទៀតសម្លេងស្រែក
ថ្ងូរប្រុសស្រីបន្លឺឡើងដូចប្រគុំតន្ដី្រសឹងលឺដល់ខាងក្រៅទៅហើយ
« អ្ហាស៎ៗៗ !! ! »
« អ្ហាស៎ បងគួរធ្វើវា អ្ហាស៎រាល់ថ្ងៃហើយទើបបាន »
« អ្ហាស៎!! ! ប្រុសឆ្គួត » រាងក្រាស់លើអុកនាងមួយទំហឹងបែកទឹកកា* លើទីពីហូរប្រឡាក់សាឡុងពួកគេដកដង្ហើមដង្ហក់សឹងមិនដល់គ្នា តែជីមីនមិនទាន់ឆ្អែតលើបីនាងដាក់លើតុធ្វើការលើជើងម្ខាងដាក់លើស្មាសម្រុកបន្ដទៀត « អ្ហាស៎ !! ! អ្ហាស ~~~ » ទឹកទីបួន
ត្រូវបានបញ្ចប់ជាស្ថានពរ រាងក្រាស់រៀបចំខ្លួននាងដោយសារមិញជ្រុលដៃបន្ដិចរាងតូចសន្លប់បាត់គេថើបមួយខ្សឺតបីត្រឡប់ទៅផ្ទះចាំពេលនាងភ្ងាក់ពីសន្លប់ចាំបន្ដទឹកទៀត
( ជីមីនធាក់អេតមីនក្រៅបន្ទប់ហើយចឹងកុំចង់លឺរឿងគូស្នេហានិងអីសែនជ្រេញមកមើលប្រុសថេនិងម៉ែប្រពន្ធសែនស្អាតគាត់វិញ 😣 )
« Ni អូនចង់ទៅលេងសួនកំសាន្ដទេបងនាំទៅកុំធ្វើមុខក្រម៉ៅចឹងអាក្រក់មើលណាស់ » ថេយ៉ុងងាកមកសួរយោគបល់នាងទាញថ្ពាស់
លេងកុំឲ្យនាងខឹងគេរឿងហាងកាហ្វេនោះ
«កុំប៉ះអញ ម៉ែអាណាគ្រាន់មិត្ដភក្ដិបែកគ្នារាប់ឆ្នាំអោបតិចតួចចង់ហក់ខាំគេស្រដៀងឆ្កែចឹង » Niនាងស្ដីឲ្យគេប្រាវៗគ្មានទុកចាំស្អែកក្ដៅក្រហាយសឹងឆេះហើយបើអាចនាងរត់ទៅសំងំនៅ Condo មួយរយះឲ្យរកនាងដឹងប្រឹងដងពូកែណាស់ អាខាងប្រច័ណ្ឌគ្មានហេតុ
ផលសែនស្រលាញ់ណាស់ចង់ចាប់កាត់ជាកង់ៗគង់អនាគតប្ដីឯងទេកុំអីឆើសគ្មានសាកសពទេពៅ
« អួយបើពេលនិង បងប្រច័ណ្ឌ បងហួងហែងអូន ខុសដែលហ៎ »ថេពេបមាត់តបសម្ដីផ្អែមមិនហ៊ានច្រឡោតដាក់ឡើយសាកតែហ៊ានគឺខឹងខុសខឹងខាតណាបងប្អូនញាតិមិត្ដទាំងឡាយប្រាំពីសន្ដាន
« គឺខុសមិនមែនខុសធម្មតាទេ គឺខ្លាំងទៀតផង ថីក្នុងខ្លួននិងចង់បង្ករឿងមួយគេម្ល៉េះហ៎ខ្ងុំសួរ » Ni នាងឱបដៃសម្លក់មុខបាញ់ក្រសែភ្នែកពិឃាត
« បងមានបង្ករឿងណា គ្រាន់ហួងហែងរបស់តើ » ថេយ៉ុងប្រកែក
សម្ដីមិនព្រមទទួលស្គាល់ថាខ្លួនខុសទេសំខាន់គេគិតថាខ្លួនធ្វើត្រូវហើយ យើងការពាររបស់មិនឲ្យអ្នកដទៃលូកលាន់ស្ទាបអង្អែលសាច់ឡើយកុំថាប៉ុនចុងក្រចកក៏គ្មានឲ្យប៉ះផង សុំកំណាញបន្ដិចហើយនាង
ជាកម្មសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួនមិនមែនរបស់សធារណះឡើយបងមានបង្ករឿងណា គ្រាន់ហួងហែងរបស់តើ » ថេយ៉ុងប្រកែកសម្ដីមិនព្រមទទួលស្គាល់ថាខ្លួនខុសទេសំខាន់គេគិតថាខ្លួនធ្វើត្រូវហើយយើងការពាររបស់មិនឲ្យអ្នកដទៃលូកលាន់ស្ទាបអង្អែលសាច់ឡើយកុំថាប៉ុនចុងក្រចកក៏គ្មានឲ្យប៉ះផងសុំកំណាញបន្ដិចហើយនាងជាកម្មសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួនមិនមែនរបស់សធារណះឡើយ
« អីគេ ខ្ងុំនិងរបស់មែនហ៎គឹម ថេយ៉ុង » Ni នាងស្រែកគំហកសម្ដីគំរោះគំរើយមិនខ្ជីមើលមុខផង
« អូនមិនមែនរបស់ទេតែជាមនុស្សបងស្រលាញ់លឺទេបងស្រលាញ់អូន ទើបបងហួងហែង » ថេយ៉ុងស្រែកសារភាពថាខ្លួនស្រលាញ់គេមិនខ្វល់ថានាងស្អប់ខ្លួនទេសំខាន់គ្រាន់ចង់ប្រាប់អារម្មណ៍វាអោយធូរស្បើយនាងគ្រាន់លឺគេនិយាយចឹងភ្លាមនាងគាំងហារស្ដីមិនចេញ
« ម៉េសក៏ស្ងាត់ ក្រែងមិញអូនបានសម្ដីណាស់ម៉េសក៏ស្រែកគំហកដាក់ទៀតទៅ លឺបងសួរទេ »
« លោកមិនយល់ទេ »
« ហេតុអីថាបងមិនយល់ រាល់ថ្ងៃនេះអូនមានចិត្ដលើបងខ្លះទេឆ្លើយមកប្រហែលអត់ទេ ព្រោះក្នុងភ្នែកអូនគ្មានសូប្បីតែស្រមោលរូបរាងកាយបងផង អូនគ្មានយកភ្នែកសម្លឹងមនុស្សគម្រក់ដូចជាបងឡើយ បងយល់ហើយ ច្បាស់ទៀតផង បងលែងហួងហែងលែងតាមដានលែងធ្វើអ្វីទាំងអស់ អូនចង់ធ្វើអីស្រេចចិត្ដលាហើយ » ថេយ៉ុងដើរចេញទាំងទឹកភ្នែកលើកទី1ដែលគេស្គាល់រសជាតិស្នេហា ហ៊ានស្រលាញ់គេតែម្ខាងវាឈឺចាប់ណាស់ ថេខំប្រឹងលួងខ្លួនឯងថានាងមិនទាន់ដឹងខ្លួន ប៉ុន្ដែគឺអត់ទេ ប្រហែលពេលនេះនាងកំពុងធុញទ្រាន់កាយវិការនិងទង្វើខ្លួនក៏មិនដឹងហេតុនេះជម្រើសដល់ល្អគឺដើរចេញផ្ដល់សេរីភាពជូននាងវិញរាល់ថ្ងៃនេះគេហួសហេតុពេកហើយ សមមុខដែលនាងស្អប់គេនោះ
« ខ្ងុំអត្មានិយមម្ល៉េះ គេខំស្រលាញ់ហួងហែង ហេតុអីចាំបាច់ស្រែកជេរស្ដីគេ គេក៏ចេះហត់ឆ្អែតសម្ដីយើងដែរ Ni កុំធ្វើខ្លួនឯងអស្ចារ្យពេកឃើញទេ គេលែងពីយើងហើយ ហឹុកហុឹក » នាងស្រែកយំមិនចាញ់ថេឡើយ មិនមែននាងមិនស្រលាញ់គេទេ គ្រាន់តែមិនប្រាកដក្នុងចិត្ដ តែពេលនេះនាងដឹងច្បាស់ណាស់ខ្វះរូបគេមិនបាន ចង់ឲ្យគេហួងហែង Take care នាងដូចមុន កុំព្រងើយកន្តើយសោះកក្រោះតើបានទេនាងជូតទឹកភ្នែកចេញឲ្យស្អាត រៀបចំខ្លួនទៅផ្ទះបាយធ្វើបាយទឹកព្យាយាមយកចិត្ដគេសារជាថ្មីនាងសង្ឈឹមថាគេមិនចុះចូលក្នុងធុងសំរាមទៅចុះ នាងក្រឡេកឃើញថេយ៉ុងដើរចូលមកទាំងមិនមានលំនឹងក្នុងខ្លួន ស្នាមញញឹមផុសឡើងលើផ្ទៃមុខ នាងរហ័សមកជិតធុំក្លិនស្រាឆួលច្រមុះសឹងសន្លប់នេះគេផឹកស្រាឬងូតហេតុអីធុំខ្លាំងម្ល៉េះ
«ចាំខ្ងុំជួយគ្រា មើលទៅលោកស្រវឹងខ្លាំងណាស់ » Ni
« ចេញឲ្យឆ្ងាយ រឿងខ្ងុំ នាងកុំខ្វល់អី » ថេយ៉ុង
« តែខ្ងុំខ្លាចលោករអិលដួលបោកក្បាលនិងឥដ្ឋការ៉ូទើបមានចិត្ដចង់ជួយ » Ni
« ចឹងនាងជួយសង្រ្គោះបេះដូងខ្ងុំទៅ វាខ្ទេចខ្ទីអួលចុកដូចគេចាក់ទំលុះ វាទេវនាខ្លាំងណាស់ ជួយស្រលាញ់ជួយអាណិតពីវាខ្លះក៏បានដែរកុំដាច់ចិត្ដខ្លាំងពេក » ថេយ៉ុង
រង់ចាំភាគបន្ដ​
សរសេរដោយ៖ម៉ូ