Unutmak O Kadar Kolay Mı Sandın?

Geçmiş Peşimi Bırakmıyor

^9 sene önce^
Genç kız çok heyecanlıydı. Sevdiği çocuk onu sevdiğini söylemişti. Tam 4.sınıftan beri seviyordu yağızı. Yağız ise duruyu sevdiğini yeni farketmişti. Duru onun en yakın arkadaşıydı. Onu hiç bir şeye hiç kimseye değişmezdi. Duru ile yağız şu anda 7.sınıftalardı. Bahar sıcağı etkisini gösteriyordu ikili çıkmaya başlayalı  6 aydır beraberlerdi. Yeri geldiğinde kıskançlıkları tutmuştu. Yeri geldiğinde ders çalışmışlardı. Ilişkilerini gayet güzel ilerletiyorlardı.Ta ki o güne kadar...
》》》》》》》》》《《《《《《《《《
^Yazarın anlatımı^
Duru 24 yaşında yeşil gözlü sarı saçlı 175 boyunda olan güzel bir kadındı. Annesi ve babası 9 sene önce boşanmışlardı, 1 tane erkek kardeşi vardı. Annesi 1 sene sonra evlenmişti.  Evlendiği adamın 1 tane kızı vardı durudan 2 yaş büyüktü.  Duru onlarla aynı evde yaşamamak için liseyi yatılı okumak istiyordu o zamanlar. Dediğini yaptı ve 1 sene sonra sınavdan gayet yüksek bir puan alıp manisa sosyal  bilimler lisesine yatılı okumaya gitti.
Yağız 24 yaşında mavi gözlü kumral saçlı 187 boyunda gayet yakışıklı ve karizmatik bit erkektir. Babası 7 sene önce trafik kazasında öldü. Yağız için o gün dönüm noktasıydı. Lisede annesini yalnız bırakmadı. Beraber manisaya taşındılar izmirden. Manisa fen lisesini kazanmıştı yağız. Babasının isteğiydi o okul ve yağız babasina verdiği sözü tutmuştu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*Durunun anlatımından*
Sabah yine alarmla kalkmıştım. Son 2 yıldır olduğu gibi yataktan kalktım banyomu yaptım yatağımı topladım ve giyinmeye başladım başladı. Üstüme siyah ince askılı bir büstiyer altıma ise diz kapağımın 2 parmak altında olan siyah kalem etek giydim. Boynumdaki kolyeye baktım 9 yıldır çıkarmamıştım. Onun hediyesiydi kolyem o gitti bana sadece bu kaldı. Saçlarıma da biraz şekil vermek istedim su dalgası yaptım. Aşağın indim dosyalarımı alip arabama doğru yürüdüm arabama bindiğimde dosyalarimi torpidoya koydum. Koltuğun üzerinden düşebilir. Büromun otoparkına arabamı parkedip yukarı çıktım. Asistanım naz hemen yanına gelip bugün ki randevularımı ve duruşmalarımı hatırlatmaya başladı. Odama geçtiğimde deri sandalyeme geçip oturdum. Kahvemi yudumlarken odaya birden takım elbiseli 3 adam daldı. "Kapıyı çalmadınız,ve hoş olmadı"
"Kapı için kusura bakmayın bizimle geliyorsunuz."
"Nereye ve neden?"
"Ateş holdinge ve nedenini orda öğrenirsiniz."
"Iyi bakalım gidelim."
Çantamı alıp yürümeye  başladım beni takip ediyorlardı. Arabama binecekken
"Avukat hanım bizimle gelirseniz daha iyi olur."
"Kendi arabayla gidebilirim."dedim ve ateş holdinge doğru yola çıktım .
Holdinge geldiğimde  güneş gözlüklerimi takıp arabadan indim. Adamlar kapıda bekliyorlardi.
A

sansöre dogru yönlendirdiler. Asansöre bindiğimizde 9.katın düğmesine bastı,ve beklemeye başladım.
Asansör durduğunda "Yağız bey sizi odasına bekliyor buyrun lütfen dedi."yanıma gelen asistan.
"Teşekkür ederim"deyip gülümsedim.
Odanın önüne geldiğimde derin bir nefes alıp kapıyı tıklattım.
Gel çağrısını duyduğumda kapıyı açıp içeri girdim.Deri sandalyesinde oturan 24 25 yaşlarında bir adam vardı. "Beni buraya kaçırır gibi getirmenizin önemli bir açıklaması vardır umarım yağız bey"dedim,ve masasının önündeki deri koltuklardan birine oturup bacak bacak üstüne attım.
Bakıslarımı yağızın gözlerine çevirdim. O an zaman dursun istedim 9 sene öncesine gittim. Onun da gözleri böyleydi. Onun da gülünce gözleri kısılıyordu. Onu çok özlemiştim ama içimdeki kırgınlık ve öfke özlemimden daha ağır basıyordu. Daldığım düşüncelerden başımı kaldirdim ve yagizin sozlerini dinlerim. Aynı onun gibiydi bakısları ama o gitti, ilk kez sözünde durmadı. Hiçbir şey demeden sadece bir mesajla ayrıldı. Peki geriye ne kaldı.
Yağız"istersen öğle yemeğine çıkalım ne dersin? Dedi
"Sâdede gelsek artık ben neden burdayım. Ne soyleyecekseniz   söyleyin de gideyim ben de beni bekleyen duruşmalarım var."dedim.
Lafına başladı "şirket avukatımız olmanızı istiyorum."dedi.
"Ben kendi büromda çalışıyorum ve bu bana yetiyor sizinle çalışmak istemiyorum. O yüzden başka birşey yoksa büroma geçicem."
Yağız durunun bu sözlerine anlam verememişti. Herkes bu şirkette çalışmak isterdi özellikle de kadınlar -kendisi için deli olurlardı.
Duru yağız birşey söylemediği için odadan çıkıyordu ki yağız seslendi.
"Hala aynısın." Dedi
Duru olduğu yerde dona kaldı.
"S-sen o-o sun."dedi ve titremeye başladı durunun vücudu daha fazla dayanamadı kendini karanlığa teslim ederken en son hatırladığı şey yağızın onu son anda tutmasıydı.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
  
Evet ilk bölüm geldi.
Hikaye de ki olaylar gerçektir. Gerçek hayatta bizzat şahit olmuşumdur.
Umarım beğenirsiniz.
Iyi veya kötü olsa da düşüncelerinizi belirtmenizi rica ediyorum.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Diğer bölüm hem yağızın ağzından olucak hem durunun yarın veya ondan sonraki gün bölüm atıcam.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

VOTE AND YORUM PLEASE