Zawgyi
အခုသင္ေနေသာ စာသည္ နံရံေပၚက
နာရီလက္တံေရြ႔ေနမႈေလာက္ေတာင္စိတ္ဝင္စားဖို႔မေကာင္း...။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေရြ႔လ်ားသြားလွ်င္
စာသင္ခ်ိန္ၿပီးဆုံးဖို႔အခ်ိန္နီးကပ္ေနၿပီဟု
သတိေပးေနသေယာင္...။
တကၠသိုလ္မို႔ စာလုိက္မလုပ္လဲဆူမဲ့သူ
မ႐ွိပါ။ ဆရာကသာအေ႐ွ႕မွာစာေတြ႐ွင္း
ျပေနေပမဲ့လဲ ဖုန္းသုံးသူကသုံး
စကားမ်ားသူကမ်ား အိပ္ေနသူကအိပ္ေန
အလုပ္ကိုယ္စီျဖင့္သာ...။
သူကေရာ ...
စာကိုစိတ္ဝင္စားေပမဲ့ ဒီဘာသာရပ္မပါ..။
က်န္တဲ့စာသင္ခ်ိန္ဆို လိုက္နားေထာင္ေပ
မဲ့ ပထဝီ အတန္းကိုတက္ရမွာ
အလြန္႔အလြန္ပ်င္းပါသည္။
ဒါေၾကာင့္ စာထက္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့
နာရီကိုၾကည့္ျခင္းက ပိုၿပီးအဓိပၸါယ္႐ွိမည္
ထင္တာေၾကာင့္ နာရီကိုပဲထုိင္ေနၾကည့္
လုိက္သည္....။
ကန္တင္းထဲကိုဝင္လိုက္ေတာ့
Lego squad တို႔ကေရာက္ႏွင့္ေနၾကၿပီ..။
ထမင္းပန္းကန္ယူၿပီး သူတို႔ဝုိင္းကို
သြားၿပီး ဝင္ထိုင္လုိက္သည္။
"ဂ်ီမင္ ဘယ္လိုလဲ"
ထယ္ေယာင္း အေမးေၾကာင့္ ပခုံးသာ
တြန္႔ျပၿပီ
"ပထဝီ ကို minor အျဖစ္ယူမိလို႔
ေနာင္တရေနၿပီ "
ဒါ ဂ်ီမင္ ပထဝီ စာသင္ခ်ိန္ၿပီးတိုင္း
ေျပာနက်စကားပင္
ထယ္ေယာင္း ကေတာ့ၾကားေနက်စကား
ဖို႔ ရီေနလိုက္သည္။ က်န္တဲ့လူေတြလဲ
စားေနရင္းသူ႔စကားေၾကာင့္ ရီျပဳံးျပဳံး
ျဖင့္သာ...
"omoo မင္ယြန္းဂီ လာၿပီ"
သူ႔တို႔အဖြဲ႔ထဲက ယူအင္ က ကန္တင္းအျပင္
ဖက္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီေအာ္လိုက္တာ
ေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္ယြန္းဂီ
ဆိုတဲ့လူနဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္
ဂ်ီမင္ လဲ ကိုယ့္အလုပ္မဟုတ္တာေၾကာင့္
ေခါင္းငုံ႔ၿပီး အစားသာစားေနလုိက္သည္။
"ငါသူ႔ကိုႀကိဳက္တယ္ သိလား"
ယူအင္ ရဲ႕စကားေၾကာင့္ သူတို႔
ေတြေခါင္းေထာင္လာၿပီ
