Senyorito

Chapter 5

" Bakit mo ako pinapunta dito Jacob? "  Tanong ni Eric

"  Kuya , wag ka sanang mabibigla pero, patay na sila mama at papa. "

Nagdilim ang paningin ni Eric.

" Tell me, isa na naman ba to sa mga kalokohan mo?! Hindi! Hindi maari! " Naiiyak na sabi ni Eric. " Tell  me that you're lying! Tell me that it's not true. Huwag mo akong pinagloloko Jacob! "  Nanggagalaiting sabi nito.
.
" Kuya totoo, pinatay sila ng isang nagpakilalang Romir Mondragon?

Nanlaki ang mga mata ni Eric

" Romir Mondragon? That psychopath old man, bakit sya nakabalik rito? nasa mental hospital yon. "
.
" So alam mo lahat ito? Kilala mo ang hayopna 'yon?!Malamang kasabwat ka! " Galit na sabi ni Jacob rito.
.
Stupido, bakit ko naman papatayin ang mga magulang ko? Sa anong dahilan? Pera? Naging masama man akong tao pero hinding-hindi ko 'yon magagawa sa magulang ko. " May paninindigan na sabi nito.
.
" Hindi kuya, walang kinalaman si kuya Eric sa mga nangyayare dito kaya kailangan din nating tawagan ang iba para ma-aware sila. " Sabi ni Maxine "
.
" Si Lance at Andre pati na si Xian, tawagan mo dali! " Sabi ni Eric na hindi mapalagay.
.
" Wag na natin silang papuntahin dito mas lalo silang mapapahamak. "  Ani Jacob.
.
"Hindi , kung ako pa ang kinikilalang kuya nyo at nakakatandang kapatid, dapat sundin nyo ang mga sasabihin ko, kailangang buo tayong magkakapatid na lulutas sa suliranin ng pamilyang to. " Ma awtoridad na sabi ni Eric.
.
" How can I trust you again? "  Sabi ni Jacob
.
" Well it depends sayo dahil noon pa man wala ka ng tiwala sakin at lahat ng mga kasalanan ko kay papa , diba ikaw lahat ang may pakana? Tulad ng paglalagay mo ng pera sa bag ko para ma frame up ako at mapaalis sa kompanya? " Puno ng hinanakit na sabi nito.
.
" Kuya Jacob, ginawa mo 'yon kay kuya Eric? Binulag mo kami sa kasinungalingan at pinaniwala mo kami na masamang tao sya?! Hindi makapaniwalang sabi ni Maxine.
.
" See Jacob? Pati sila dinamay mo sa pagiging lunatic mo.
Tell me, naging masama ba akong kuya sayo? " Puno ng hinanakit na sabi nito.
.
" Hindi. " Nakayuko na sabi ni Jacob.

" Then why did you do that to me? "  Puno ng pang-uuyam na sabi nito.
.
" Dahil malapit ka kay mama noon at ako hindi nya ako masyadong pinapansin. "
.
" The fuck Jacob, we're not kids anymore, be matured enough, nagrereklamo ba ako nong pinagkaitan ako ng pagmamahal ng isang ama? Gusto mo bang sa iyo lahat ibaling ang lahat ng atensyon nila. Paano naman ang ibang mga kapatid natin?
And look , they're both dead, lahat tayo nawalan na ng magulang. Kaya tigilan mo na ang pagiging makasarili. " Galit na sabi nito.

.
" Tama na nga yan, kalimutan na atin ang lahat , hindi nakakatulong ang pag-aaway-away natin dahil lang sa kulang kayo sa aruga or whatsoever sa prolema na kinakaharap natin ngayon. We need each other to protect each other. " Suway ni Maxine sa kanila.
.

" Maxine is right. " Saad ni Jacob.

" Hintayin muna natin ang iba, at iisip tayo ng plano.. Kalmadong sabi ni Eric.
.
Katahimikan ang namayani sa pamamahay na yon, malalim na ang gabi pero di pa rin makatulog si Jacob, iniisip nya ang kanyang kuya Eric, kahit kailan ay hindi sya nakakarinig dito ng masasakit na salita, inalagaan sya nito at hindi pinagmamalupitan, malayo lang talaga ang loob nya dito dahil na rin sa kanyang ama..
Lumapit sya kay Eric na naninigarilyo sa labas.
.
" Kuya, i'm sorry. " Mahinang sabi ni Jacob.

" You're always sorry Jacob, just always sorry. " Buntong-hininga na sabi ni Eric. "  Pagkatapos uulitin mo na naman. "
.
Umakbay sya kay Eric..
.
" Naku lumang style na yan Jacob. Bentang-benta na 'yan sa akin. "  Napangiti si Eric.
.
" You're always be my kuya Eric, patawad kuya sa lahat ng nagawa ko sayo  "

" Sos nagdrama ang demonyo. Nga pala, bakitpuno ka ng pasa sa mukha? Binugbog ka ba ng matandang yon? "
.
" Hindi kuya, binugbog ako ng mga pulis at papatayin na sana ako but Chris saved me. He also save Maxine. "
.
Ok pala yang Chris mo , pero baka kasabwat ang mga pulis na yon sa matanda. " Anito.