Πρωί..
Με την Νικόλ ήμασταν και ήμαστε σε όλα μαζί.
Είμαι ευγνώμων όπου την γνώρισα ❤️
"Αχ βάλε καφέ.."
- βάζω βάζω..
"Καλημέρα κι όλας"
- καλημέρα καλημέρα.
" Πώς κοιμήθηκες;"
- Αν εξαιρέσουμε ότι κλοτσουσες όλο το βράδυ καλά..
"συγνώμη με ξέρεις"
- Σε ξέρω σε ξέρω..
"Σήμερα έχεις δουλειά; "
- Ναι δυστυχώς..
"Αύριο είσαι τυχερή, δεν έχεις"
- Ευτυχώς να λες.
"Εγώ όμως έχω"
- Ε αν είσαι άτυχη..
"Άσε, και θα είμαι μόνο εγώ και ο Άλεξ"
- α τι τέλεια θα περάσεις.
"Απίστευτα, δεν λες τίποτα"
- να μιλήσετε.. μην τον έχεις στην τσίτα"
"Αν βρω χρόνο"
- Να βρεις!
"Καλά"
Και της άφησα τον καφέ στο τραπέζι και κουλουράκια.
"Να σε καλά"
- Σου αρέσουν τα κουλουράκια; Χθες το πρωί τα έφτιαξα.
Και δάγκωσε από το κουλούρι.
"Είναι πολύ νόστιμα. για στα χέρια σου"
- ευχαριστώ
Και φάγαμε..
Με την Νικόλ είχαμε βρεθεί ξαφνικά.
Πριν κάτι χρόνια.
Εγώ δεν ήμουν και στα καλύτερα μου τότε.
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ότι χειρότερο..
Και ακόμα προσπαθώ να μην τα θυμάμαι.
Έχω πάει σε ψυχολόγο και αρκετά με έχει βοηθήσει.
Και τώρα είμαι άλλος άνθρωπος.
Η Νικόλ με βοήθησε, και έφτασα ως εδώ. Αυτή μου βρήκε δουλειά, αυτή μου βρήκε το σπίτι, αυτή με έκανε καλά.
Είναι ο μοναδικός άνθρωπος όπου έχω στην ζωή μου.
Πριν 4 χρόνια.
Ήμουν στον δρόμο πεσμένη.
Έκλαιγα με λυγμούς..🥺
Ο πατέρας μου με είχε παρατήσει..
Ο πατέρας μου ήταν το στήριγμα μου, αλλά ξαφνικά μια μέρα άλλαξε. Άρχιζε να συμπεριφέρεται διαφορετικά..
Και όταν πήγα στο σπίτι είδα την βαλίτσα μου με τα ρούχα στην εξώπορτα.
Πριν πάρει δάνειο ήταν εντελώς διαφορετικός. Όταν πήρε το δάνειο άλλαξε. Έβλεπα καθημερινά να αλλάζει. Έπινε πολύ, γύριζε στο σπίτι μεθυσμένος, και είχε τάσεις βιαιότητας. Μια μέρα είχε πιεί πολύ, και άρχισε και με βαρούσε... Πραγματικά δεν θέλω να την θυμάμαι αυτή την μέρα.
Έβρεχε και εγώ ήμουν στο δρόμο με δάκρυα...
Περνούσαν πολλοί περαστικοί και με έβλεπαν..
Οικογένειες, παιδιά, γονείς..
Δεν είχα δύναμη να σηκωθώ.
Ο πατέρας μου μόλις με είχε εγκαταλείψει...
Αλλά όλες οι αναμνήσεις θα μου μείνουν..
Όλα αυτά όπου πέρασα μαζί του θα μείνουν στην καρδιά μου.
Όσα και να μου κάνει αυτός ο άνθρωπος.
Όσο και να με πληγώσει.
Όσο και να με δει να κλαίω.
Θα τον αγαπώ!
Είναι ο πατέρας μου..
