Ένας χρόνος αργότερα.
ΑΡΗΣ.
Είμαι σε ένα μίτινγκ.
Με κάτι στελέχους της εταιρίας, και έχω βαρεθεί την ζωή μου.
"Εσείς τι λέτε κύριε Άρη;"
- τι είπατε;
"Είπαμε, ότι είναι καλό να κάνουμε μια εθελοντική πράξη, για να βοηθήσουμε κάποιους άστεγους, να τους προσφέρουμε στέγη και φαγητό"
Η εταιρία που απόκτησα από την μητέρα μου, είναι νομική.
Δηλαδή ασχολείται με νομικά θέματα.
Δουλεύουν πολλοί δικηγόροι, νέα παιδιά που μπαίνουν τώρα στο επάγγελμα..
Και εγώ την διευθύνω.
Έχω περάσει από νομική, έχω κάνω μεταπτυχιακό και θεωρούμε ο καλύτερος δικηγόρος..
Ναι έδωσα μεγάλη μαχη για αυτό.
Και ακόμα δίνω.
Μπορώ να πω ότι είμαι περήφανος που έχω φτάσει ως εδώ.
- Φυσικά, η εταιρία μας πρέπει να κάνει καλές πράξης, μπορεί να μην είμαστε εθελοντική εταιρία, αλλά είναι καλό να δίνουμε στον κόσμο, φαγητό και στέγη. Δεν είμαστε μόνο εμείς σε αυτό τον κόσμο.
"Ωραία κύριε Άρη"
- Έλενα, δίνω άδεια, τα χρήματα θα είναι 800.000, θέλω να δοθούν σε όλους τους άστεγους που υπάρχουν, να δοθούν σε φαγητό, για αυτά τα άτομα.. κτλ..
"Φυσικά Άρη"
- ωραία. Τελειώσαμε.
Και έφυγα..
Πήγα στο γραφείο μου.
Και άνοιξα το παράθυρο
Πήγα εγώ στο μπαλκόνι, και έβαλα τα χέρια μου στα κάγκελα.
Ένας χρόνος..
Κι όλας ένας χρόνος έχει περάσει.
Δεν ξέρω αν ζει, ή αν πέθανε.
Αν με αγαπάει.. ή αν έχει προχωρήσει την ζωή της.
Αν έχει κάνει παιδιά.
Αν είναι ευτυχισμένη..
Αν οι άνθρωποι που έχει δίπλα της την κάνουν ευτυχισμένη, τις δίνουν την αγάπη που δεν της έδωσα εγώ.
Θέλω να είναι ευτυχισμένη, και εγώ δεν μπορούσα να την κάνω.
Δεν μπόρεσα ποτέ.
Και πρέπει να μείνω με αυτό.
Όσο κι αν ήμουν ωραία, όταν ήμουν δίπλα της, δεν κατάφερα ποτέ να την κάνω χαρούμενη, ευτυχισμένη.
Όταν μου είπε ότι είναι ερωτευμένη μαζί μου, πριν ένα χρόνο, ένιωσα υπέροχα, αλλά από την άλλη σκέφτηκα ότι, αν προχωρήσει αυτό που είχα με την Μαρίλια, θα την πλήγωνα..
Στα αλήθεια, όλα αυτά που της είπα ήταν ψέματα, ήταν όλα μπαρουφες..
Όλα ψέματα, δεν ήθελα να την κάνω να με μισήσει, ήθελα απλώς να της δείξω ότι εγώ δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος που ήθελε.
Και αλήθεια δεν είμαι.
Δεν είμαι από αυτούς τους ρομαντικούς που ήθελε.
Έπρεπε να βρει, εναν καλύτερο από εμένα, ένα καλύτερο που να την αγαπάει και να μην την χρησιμοποιεί, εγώ τότε ήμουν ένας Μαλακας, ένας άνθρωπος που πληγώνει τις γυναίκες, και τις θέλει για την προσωπική του ευχαρίστηση.
Όσο θυμάμαι, αυτά που τις είπα θέλω να χτυπήσω το χέρι μου στον τοίχο, και να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Να μην τις πω όλα αυτά, να μην ανοίξω το στόμα μου.
Αλήθεια δεν ξέρω τι σκεφτόμουν εκείνη την ώρα.
Ίσως το μέλλον μαζί της.
Το είχα σκεφτεί πολλές φορές.
Και μπορώ να πω ότι είχα σοκαριστεί, δεν φανταζομουν τον εαυτό μου δίπλα της, και κυρίως να βλέπω ταινίες μαζί της στο καναπέ..
Είχα άλλες προτεραιότητες.
Την εταιρία, τις δουλειές..
Είχα άλλες προτεραιότητες και έχω ακόμα.
Ούτε τα παιδιά, ούτε η Μαρίλια ήταν η προτεραιότητα μου.
Μόνο η δουλειά..
