Yaktım Gemileri

YG -6-

Genç kız afalladı bu soru karşısında. Neyimden korkuyorsun mu? Bir defa dönüp baksın kendisine ondan korkmayan var mıydı acaba? Emindi ki bu adamdan kendi annesi babası bile korkuyordur. O kadar soğuk ve sertti ki bazen hayret ediyordu nasıl böyle olabildiğine.

"Çok soğuk bir insansınız Leon Bey." Dedi bir anlık cesaretle. Bununla da kalmayıp devam etti. "Öyle bir ses tonunuz var ki siz konuşurken üşüyorum, gerçekten üşüyorum. Yani sanki yanlış bir şey yaptığım veya söylediğim zaman bana her şeyi yapabilirmişsiniz gibi geliyor."

Cümlesini tamamladığında neler konuştuğunun yeni farkına varıyordu. Laf ağızdan çıktıktan sonra sen lafın kölesisin cümlesi o an anlam kazanmıştı Hilal için. Neler demişti öyle! Tereddütle kaldırdı kafasını. Göz kapakları titrerken yumduğu gözlerini açtı. Emindi ki Leon Bey'in gözlerinden ateş çıkıyordur. Bir saniye? Gülümsüyordu. Evet evet kızın gözlerinin içine bakıp resmen gülümsüyordu.

"Leon Bey" dedi ortalığı velveleye vererek. "Gülüyorsunuz!" dedi ellerini ağzına kapatarak. Daha öncede bu tepkiyi vermişti genç kız. "İkinci defa gülüyorsunuz."

"Saçmalama Hilal." Dedi genç adam yüzündeki gülümsemeyi silmeden. "Bu benim ikinci gülüşüm değil. Daha öncede gülmüşlüğüm var tabi ki."

"Ama bana ikinci defa gülüyorsunuz." Dedi sonunda aralıklı ağzından elini çekerken. Ama ağzı hala kapanmamış şaşkınlık ifadesini sürdürüyordu. "Yani bana derken ben ikinci defa görüyorum demek istemiştim. Yani tabi daha önce gülmüşsünüzdür, bana gülecek değilsiniz, siz benim patronumsunuz, niye durduk yere bana gülümseyesiniz ki, saçmaladım biliyorum-,"

"Hilal!" diye hafifçe yükseltti sesini. Genç kız bu tepkilere hala alışamadığı için Leon ne zaman böyle davransa sıçrıyordu oturduğu yerden. Aslında alışması lazımdı. Bir ay olmuştu burada işe başlayalı. Leon Bey onu gördüğü her yerde azarlıyor, yakaladığı her fırsatta bağırıyordu. Aslında buradaki birçok çalışan gibi buna alışmalıydı ama genç kız için tam tersi oluyordu. Leon ona ne zaman bağırsa gidip kendisini bir yerlere kapatıp ağlıyordu. Tamam hayatı boyunca hiç böyle tepkiler görmemiş olmasının etkisi vardı bunda. Sonuçta her zaman zeki, çalışkan bir öğrenciydi. İyi bir insandı. Ne öğretmenlerinden, ne arkadaşlarından ne de ailesinden böyle bir tepki görmüştü hayatında. Bunların etkisi vardı ağlamasında ama onu daha çok etkileyense ona bağıran kişinin Leon olmasıydı.

"Korkma." Dedi Leon az önceki sesine nazaran biraz daha yumuşakça. Leon'un sesiyle sıyrıldı genç kız düşüncelerinden. "Sadece çok konuşuyorsun diyecektim."

"Şey haklısınız Leon Bey, özür dilerim, abarttım." Dedi ve oturduğu yerden doğruldu. "Siz bir kere daha kızmadan ben işimin başına döneyim." Deyip ayaklandı.

"Sana daha önce ne demiştim? Ben kalk demeden kalkmayacaktın."

Hızla yerine oturdu geri genç kız. İçinde bu adama karşı aşırı bir itaat isteği vardı ve maalesef ki bu durumdan kendisini alıkoyamıyordu. Nasıl bu auraydı bu adamdaki hayret ediyordu. Ürkütücülüğünden midir bilinmez insanı hemen etkisi altına alıyordu. Git kendini şuradan at dese atardı herhalde. O derece bir bağlanma isteği vardı içinde. Bir anlığına da olsa Leon'un sevgilisi olduğunu düşündü. İlk başta düşününce korkunç geldi bu his. Sürekli komut veren, yöneten bir insanla yaşamak zor olurdu. Ama bir yanı da insan kendisini onun yanında yüzde yüz güvende hisseder dedi. Öyleydi. Ne kadar soğuk ve sert bir insanda olsa Leon insana güven veriyordu. Öyle ki genç kız daha tanıştığı ilk gün onun arabasına binmişti. Normalde asla böyle bir şey yapmazdı. İlk defa tanışmayı bırak, uzun süre tanıdığı birinin arabasına bile kolay kolay binmezdi. Ama Leon insana o güveni veriyordu. Keşke dedi, bunun ne kadar korkutucu bir şey olduğunu bile bile keşke dedi. Keşke Leon benim sevgilim olsa dedi.

"Kalkabilir miyim Leon Bey?"

Gülmek istemiyordu genç adam. Daha fazla bu yüzünü Hilal'e göstermek istemiyordu ama dayanamıyordu. Hilal gerçekten insanı güldürüyordu. Yavru bir köpek gibiydi. Evet evet tam olarak öyleydi. İnsanda kucağına alıp sevme hissi uyandırıyordu. İnsan yanaklarını sıkmak, öpmek, koklamak istiyordu onu. Dokunsan kırılacak gibi hali vardı. Normalde böyle kızlar onu sinirlendirirken Hilal'de durum çok farklıydı. Tam aksiydi. Ona dokunmaya kıyamıyordu.

"Kalkmana izin verirsem bana ne vereceksin?"

Soru işareti surat ifadesiyle Leon'a baktı. Onun bu afallamış hali de ayrı bir hayran bıraktı Leon'u. Ne diyordu Yalın? Gülüşün, bakışın, oynayışın... evet evet Hilal için tamda bunu düşünüyordu. Korkmuş Hilal, ağlayan Hilal, gülen Hilal, şaşırmış Hilal, hepsine ayrı ayrı hayran kalıyordu adam.

"Ne vereyim ki Leon Bey? Yani ben size ne verebilirim ki?"

Leon bu konuşmanın gittikçe çirkinleştiğinin farkına vardı ama yine de durduramıyordu kendisini.

"Şaka yapıyorum, kalkabilirsin." Dedi ve ekledi. "Hadi bakalım, işinin başına dön."

Genç kız koşar adım odadan çıktı ve kızarmış yanaklarını tuttu. Şaka yapmıştı. Sanki çok bir samimiyetleri varmış gibi Leon ona şaka yapmıştı bir de. Bugünlük bu kadar yeterdi, daha fazlasını kaldırmasına olanak yoktu.

***

ATM'deki banknotları eline alınca dünyanın en mutlu insanı gibi hissetti kendini. Hayatında ilk defa para kazanmıştı. İlk maaşını çekmişti biraz önce. Bunun mutluluğu paha biçilemezdi. Parayı avuçlarının arasına alıp kafasını havaya çevirdi ve gözlerini kapatıp sallanmaya başladı, utanmasa dans edecekti.

"Hayırdır?"

Bu soğuk ses... nerede duysa tanırdı. Ama onun burada ne işi vardı? Sonra sorduğu bu saçma soruya kızdı. Restaurantın hemen önündeki ATM'den çekiyordu parayı. Adam pek tabi buralarda olabilirdi.

"Şey..." dedi ve devam etti. "Şey..."

Resmen konuşamıyordu.

"Şey mi Hilal? Bu kadar tedirgin olacak ne var anlamıyorum."

"Siz gelinde sizinle benim yerime konuşun, o zaman tedirginliği anlarsınız."

Ne saçma bir cümle kurmuştu. Konuştukça batıyordu, ne olacaktı bu halleri? Leon'u görünce eli ayağına dolaşıyordu.

"Kızdırıyorsun beni Hilal." Dedi tekrar kaşlarını çatarak. Kızın özürlerini sıralamasına fırsat vermeden konuştu. "İlk maaşını çektin mi?"

Tekrar ellerini birbirine kavuşturdu ve tam boynunun altında tutup teşekkürlerini sıralamaya başladı.

"Evet. Bana bu işi verdiğiniz için çok teşekkür ederim Leon Bey."

"Rica ederim. E ilk maaşınla bana bir yemek ısmarlamak istemez misin?"