Just A Dream

Kabanata 4

Kabanata 4

Together

Mabilis lumipas ang mga araw at ganun pa rin, masakit pa rin para sa akin, pero nagtataka ako kasi madalang na lang ako nanaginip tungkol doon.

"Klare, hindi ko na ulit napanaginipan," kwento ko. "Actually, halos tatlong araw ko na 'yon hindi napapanaginipan ngayong week, then last week I just dreamt of it just once."

"Baka naman kasi hanggang dun na lang?"

"Siguro, pero nakakapanibago kasi," sabi ko. "Hindi ako sanay."

"Nako girl. 'Wag mong sabihin na you have a feeling towards Zale? Nako baka nababaliw ka na," maarteng sabi nito.

"What the heck, Klare! Of course not."

Pero alam ko sa sarili ko na oo, I have a feeling towards Zale, and I can't help it. Alam kong nakapa-impossible na ma-fall sa isang tao or kung ano man si Zale na hindi naman nag-eexist. Kaya hindi ko rin maamin o matanggap.

"Easy girl, galit agad," natatawang sabi niya. "Tsaka impossible yun," dagdag niya.

"Right! Impossible kaya 'wag mo na sabihin," inis na sabi ko.

"Ang sungit mo, don't tell me na you really have a feeling for Zale talaga?" gulat na sabi niya.

"Of course not," I denied because I know she will find it ridiculous.

"Nga pala girl, bakit hindi ka man lang nagkagusto kay Aust?" seryosong tanong niya.

"Bakit?" tanong ko rin sa kanya. "We treat each other as a sibling lang naman, so there's no space for romance." I know that Skylar has a feeling towards me, and I won't deny that I also had a feeling for him, but it suddenly disappears.

"But not impossible din naman. Alam mo feeling ko mayroon na kay Aust, manhid ka lang," tumatawang sabi niya. "Pero bakit kay Zale-------"

"Who's Zale?" biglang sulpot ni Skylar kaya hindi natapos ni Klare ang tanong niya.

"Ay wala lang yun," nakangiting sabi ni Klare. "Kararating mo lang?" tanong ko.

"Yup, why? Are you hiding something?" he asks habang nakaupo siya.

"Nothing, tapos na test mo? Gala tayo," I said while smiling at him. I only smiled at him because I know he will be curious if he sees me sad or not in a mood, but I have a straight face whenever I'm with Klare.

"Yup, I already finished all the tests that we have for the midterm," he said while smiling at me. My favorite smile.

"Road trip tayo later, wala naman sila dad," pag-aaya ko sa kanya at buti naman pumayag siya. After all of what happened, I need to relax.

After some chit-chat with Klare, Skylar and I decided to go home already for us to prepare for our sudden road trip. Nag-aya ako mag-road trip para na rin maka-bounding ko ulit si Skylar. We've been so busy for the past few weeks that we didn't see each other at all, we only see each other at lunchtime, and that's it. That's why I think that we really need it.

It's the middle of the afternoon when we finished putting the things that we will use for our road trip, and while putting it, we are deciding where we should go, if we are going to south or north, then we decide we are going south.

Pagkasakay namin ng kotse ay sobrang tahimik, tanging music lang ang ingay sa loob, gusto kong basagin pero hindi ko alam kung paano o anong sasabihin ko. Magsasalita pa lang sana ako ng maunang magsalita si Skylar.

"You know, na-miss ko 'to. It's been a while," Skylar said suddenly. "And I missed you too, " dagdag pa niya.

"Yes, because we're both busy, and don't worry, I don't miss you," I said while laughing.

"Sure you do," he's laughing too.

Oh god, I miss this guy, talaga. I'm too much occupied with something that doesn't exist. Gosh, nababaliw na ata ako, kung iisipin ko pa yun, magpapadala na talaga ako kay Klare sa isang mental institute.

"You think maaabutan pa natin ang sunset sa Tagaytay?" tanong ko habang sinusulyapan siya. Para na rin hindi masyadong tahimik, alam kong may music, but it's still awkward for me.

"Yeah, hindi naman masyadong traffic. Why? You want to watch the sunset?" tumingin siya sa akin saglit bago ibalik ang tingin sa daan.

"Yup, na-miss ko din eh," ani ko. "Sa Cavite na lang tayo daan, mas malapit dun kesa sa Santa Rosa, mapapalayo tayo, exit ka na lang sa Carmona," dagdag ko pa.

"Okay, tapos drive-thru or daan na lang tayo sa S&R," ani Skylar.

Pagkatapos ay nagkwentuhan na lang kami ng kung ano ano dahil hindi ko talaga kaya ang awkward feeling na binibigay ng katahimikan, at ramdam niya din ata kaya hindi din siya tumahimik.

Dumaan muna kami ng Starbucks bago pumunta sa isang park sa Tagaytay. Hay nakakamiss talaga gumala, it's so good to be here again.

Nagrent na lang kami ng cottage sa place na pinuntahan namin para may maupuan kami tsaka kami kumain. Tahimik lang kaming dalawa kaya ang awkward tuloy.

"Nagpaalam ka ba kanila Tita?" tanong ko para naman magsalita 'tong isang 'to.

"Yup, why? You think hindi ako nagpaalam? Tsaka payag naman sila lagi 'pag ikaw kasama ko," natatawa niyang sabi.

"Wala lang, ngayon na lang kasi ulit tayo gumala," simpleng sabi ko.

"Busy kasi eh, tsaka mukha ka ding wala sa wisyo kaya hindi kita inaaya."

"Pinagsasabi mo?" gulat kong tanong.

"Why? Totoo naman, akala mo hindi ko napapansin? Minsan kaya nakatulala ka lang sa balcony mo," seryoso niyang sabi.

"Paano mo nalaman?"

"Nakita ko siguro," pamimilosopo niya.

"I hate you."

"I love you," natatawa niyang sabi.

What? I love you? Love? As in love romantically? Or nah? Oh yeah, maybe it just loves you as a friend since we are best friends.

"Anyways, saan tayo after natin dito?" tanong ko kasi sobrang biglaan lang nito.

"Highlands? Or you want sa The Farm tayo," aya niya.

"Wala bang tao sa villa niyo sa Highlands? Dun na lang tayo para malapit lang dito."

"Okay dun na lang, wala din namang tao dun."

After watching the sunset, dumiretso na kami sa Highlands para magpalipas ng gabi. Nag-light dinner lang kami since kumain naman na kami bago pa man pumunta dito.

"Shoot, I forgot isa lang pala yung room na pwede ngayon sa villa," nafru-frustrate niyang sambit.

"Huh? Tatlo room dun diba? Ba't isa lang pwede?" tanong ko.

"Hindi pwede yung other two rooms kasi may sira yun and hindi pa napapaayos nila Mom," paliwanag niya.

"Tabi na lang tayo matulog, just for tonight lang naman," suggest ko pang naman.

"But I respect you," bigla niyang sabi habang nakatingin sa akin.

"What? Ang pabebe mo, akala mo naman ito ang unang beses na nag-tabi tayo matulog," natatawa kong sabi.

"Fine, let's sleep together." 

sparklyayla