Hoofdstuk 12

139 4 1
                                    

3the person
Het is een paar weken later en Link heeft Jeremy niet alleen gelaten.
Jeremy voelt zich ondertussen weer goed.

Pov Link

Het is vandaag Donderdag, vandaag moet ik naar de tandarts. Ik heb niet echt zin, wie heeft er wel zin in de tandarts? Precies niemand. Maar ik heb er nog minder zin in want het betekend dat Jeremy alleen naar huis moet. Ik moet straks om 12.15 weg, ik hierdoor mis ik Frans, wiskunde en geschiedenis.
Het is 12.15 ik wens Jeremy succes voor de rest van de dag en fiets naar de tandarts. Als ik klaar ben bij de tandarts loop ik naar buiten en dan voel ik een doek tegen mijn mond en alles wordt zwart.

Pov Don (voor dat link klaar is bij de tandarts)

"Milan, moet dit?" "Ja, ben je soms te bang?" "Nee milan, ik vroeg mij gewoon af of het niet anders kan?" "Nee dat kan niet Don, zolang Link in Jeremy's buurt is kunnen we hem nooit pakken en ik wil voorgoed afzijn van hun twee! Nou hup, Link komt naar buiten. Doe wat je moet doen!" Ik besluip link van achter, waarom doe je dit don. Je schiet er niks mee op. Ik doe mijn hand om links zijn mond. Je kan nu niet meer terug don. Ik duw door en zie dat Link in diepe slaap valt. We brengen hem naar de geheime plek. Een hutje in het bos die niemand kent. En we wachten tot Link wakker wordt

Pov Link

"Wat, waar ben ik?" Ik knipper nog eens goed met mijn ogen en zie Milan en Don staan. Milan loopt naar mij toe "Zo zo is Linkie eindelijk wakker" "NOEM MIJ NIET ZO" "wat wilde je er tegen doen dan?" Ik krijg een klap in mijn maag en schreeuw het uit. Milan lacht. "Wat doe ik hier?" "Jij en je kleine vriend zijn nog al irritant, dus schakelen we jullie uit" "Wat bedoel je met uitschakelen?.. Milan?" Geen reactie. Trrr Trrr het is mijn telefoon. "O kijk eens aan de uk begint zich al zorgen om je te maken, ik neem op en jij zegt precies wat er op dit briefje staat anders loopt het niet goed voor jou en Jeremy af!" Ik krijg een briefje in mijn handen geduwd
Jeremy, ik ben in het bos in een hutje.
Kom naar mij toe, ik moet je wat vertellen en maak je maar geen zorgen
Ik neem de telefoon op.
Jeremy: Link! Waar ben je. Je had al thuis moeten zijn ik maak mij zorgen
Link: Jeremy, ik ben in het bos in een hutje. Kom naar mij toe, ik moet je wat vertellen en maak je maar geen zorgen.
Jeremy: oke Link tot zo
Ik wil nog wat zeggen maar Milan heeft mijn telefoon al afgepakt en op ophangen geklikt.

Pov Jeremy

De school is uit. Ik loop naar huis. Alleen. Maar gelukkig zie ik Milan en Don nergens. Eigenlijk heb ik die twee vanaf 12.00 al niet meer gezien. Waarschijnlijk spijbelen ze weer. Als ik thuis kom zie en hoor ik Link niet. Hij zal zichzelf toch niet wat aandoen? Ik bel hem op
Jeremy: Link! Waar ben je. Je had al thuis moeten zijn ik maak mij zorgen
Link: Jeremy, ik ben in het bos in een hutje. Kom naar mij toe, ik moet je wat vertellen en maak je maar geen zorgen.
Jeremy: oke Link tot zo
Raar, wat zal hij daar toch doen. Hij kan mij ook toch iets gewoon thuis vertellen. We zijn toch alleen thuis. Dan krijg ik een appje van Mama. Ik vind het nog steeds raar om haar zo te noemen.
Mama: Link en Jeremy er is wat op het werk dus ik moet een paar dagen weg. Ik app wel wanneer ik thuis kom. Ik hou van jullie schatjes. Liefs Mama
Ik app snel "Oke Mama" en ik fiets weg. Naar het bos.  Na 10minuten zoeken vind ik eindelijk het hutje. Ik zet mijn fiets op slot en loop naar binnen. Dan voel ik twee personen. Ik probeer ze trappen maar ze zijn sterker. Dan wordt alles zwart

Ik wordt dus ondertussen echt gehaat door mijn friends want elke keer als het vrolijk is maak ik het weer zielig. Pech

Hehe love u

How Liry became real..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu