Black Rose Subdivision (ON GOING)

Chapter 25: Agreement

Diwelle's POV

Nagising ako na parang may yumuyugyog sa akin. I saw Lucas driving so I think were on his car. I suddenly remember our conversation earlier about that 'Rose thingy'. I still can't believe na pumayag na siyang 'yun ang itawag ko sa kanya.Just like what he told me I am the only one who will call him that. Not his ex-girlfriend Winter Snow who's nowhere to be found but I'm sure that she's up to something just to get Lucas back. Absolutely, I won't allow that to happen.

Let's try to call him by his new nickname. "Hey Rose" I teased. Let's see what's the feeling of being called in my so-called-endearment to him.

He frowned. " You are only using that name to tease me, do you?"

"No, I'm not. I just want to see your reaction.Don't worry hindi ko naman palaging gagamitin ang pangalang 'yon sayo. Its depend on my mood,you know" I only shrugged my shoulders to hide my laughs. I focused my attention on the road. This time, I don't know where we are going but It seems like we are going to a very private place so I chose not to ask him.

" Go back to sleep. We have a long journey to go" tumango ako bilang sagot pero bago yun isang tanong muna ang pinakawalan ko.

"Wait a minute. I have a question for you but Its depend on you if you're going to answer it" kinakabahan ako sa itatanong ko baka kasi magalit siya

"Spill it" ang kalmado niyang boses ang lalong dumagdag sa kabang nararamdaman ko.

"I want to know if you still have connection with Winter Snow" I ask with a low tone. Hindi ko makita ang reaksiyon niya dahil nakatalikod siya sakin. I only saw his grip on the wheel tightened. Nagpapakita din doon ang mga ugat niya.

"Yes I still have but its only for the sake of the organization. Whatever feelings we have for each other it will only remain as memories." the way he said it  was full of emotions like he really treasured those memories with Winter. How lucky is she.

Bigla akong nawala sa mood kaya napagdesisyunan kong matulog na lang.

-------------
"Wake up. Do you want me carry you" isang baritonong boses ang gumising sakin kasabay pa ang pagtapik niya ng mahina sa pisngi ko.

"I'm sorry. Ang tagal ata ng tulog ko" paghingi ko ng tawad. He only nod his head. Nilibot ko ang tingin sa buong paligid at masasabi kong nasa isang probinsya kami.

Malayo na kami sa city dahil puro puno ang nakapalibot rito.Nakapark ang aming sasakyan  isang bahay na nasa harap namin na parang isang resthouse. May mini garden sa magkabilang gilid ng bahay at puro bermuda grass ang makikita sa lupa. Buhay na buhay at maaliwalas ang lugar na ito ngunit mahahalata mong matagal itong hindi napupuntahan o nabibisita man lang.

Ito na siguro marahil ang sinasabi nilang mapagtataguan ko. Nakita ko si Lucas na pumasok sa loob ng bahay kaya sumunod na rin ako. Tumingin muna ako sa sasakyan wala naman sigurong kukuha diyan.

Nilibot ko ang tingin sa buong bahay mula sa furnitures na gawa sa magagandang klase ng kahoy or should I say sala-set. Hindi ba 'to matigas pag hinigaan. May flatscreen tv rin at CCTV camera, isama na rin natin ang mga vase. Bukod 'don wala ng gamit dito sa sala.
Napakasimple lang ng mga gamit ang naririto hindi pang-mayaman hindi rin pang-mahirap.

"Let's rest. Go find your room upstairs. I'm going to sleep here." nagtataka akong napatingin sa kanya. Nakahiga na siya sa isang matigas at mahabang upuan . Bakit siya diyan matutulog wala bang ibang kuwarto para sa kanya.

"Bakit diyan ka matutulog?"

He smirked. "There's only one room in this house. I can't just sleep beside you or maybe do you want me to share with you" inirapan ko siya at dumiretso na sa magiging kuwarto. Kahit kailan talaga may pagkapilyo siya. That's one of his attitude I like when he was Zillian. But not his pervert side.

Nandito na ako sa loob ng kuwarto. Ang nag-iisang kuwarto dito sa second floor ito siguro ang tinutuluyan niya kapag dito siya pumupunta at dahil dalawa na kami ay hindi na puwede. I appreciated his gentleness I feel safe whenever he's around.

Gray ang kulay ng pinto at pader pati na rin ang mga bedsheet,unan at kumot maliban lang sa lampshade. Tsaka ko lang napansain na may veranda pala sa labas ng kuwartong 'to. Siguro masarap tumambay diyan kapag gabi dahil sa sariwang hangin at bituing makikita.

I yawned. Nakaramdam ako ng pinaghalong pagod at antok hanggang sa tuluyan na akong nakatulog at pabagsak na humiga sa kama.

1:47 am.Nakaramdam ako ng uhaw na palagi namang nangyayari sakin tuwing madaling araw. Tinungo ko ang kusina hanggang sa madaanan ko ang sala kung saan natutulog si  Lucas. Nakita ko siyang namamaluktot sa makitid at matigas na higaan na wala man lang kahit anong unan maski kumot. Bumalik ako sa kuwarto para kumuha ng isang unan at kumot kaso lang iisang kumot lang ang meron dito. Nagawi ang tingin ko sa kurtina puwede na siguro 'to.