Yıllara meydan okuyan bu şehir ve sanki o gün gibi beni bugüne getiren o gün gibi kasvetli havası ile karşıladı beni. Sanki gökyüzüde anlamıştı bu dönüşün bir yıkım getirceğini ve ağlıyordu.
Arabanın camından Yolu izlerken eski mahalleme girdiğimde köşede o bakkalı görmeyi hiç beklemedim herşeyin yerini yüksek apartmanların sardığını belkide bu mahallede tek bir tanıdık ev kalmıycağını düşünmüştüm ama öyle değildi
"Dur!" Şöförüm bian duraksar gibi oldu ama hemen topladı
"Hemen hanım efendi"
"Adresi biliyosun sen git ve eşyalarımı yerleştiren kişilere dikkatli olmalarını söyle tek bir cizik bile istemiyorum anladınmı şimdi git ben gelirim"
"Tabi efendim isterseniz sizi.."
"Hayır gerek yok dedigimi yap yeter git!"
Şöförüm uzaklaştında o dükkanı gördüğumde hüseyin amcanın orda olduğunu gördümde çok garip bi şekilde yaşıyo olması beni çok mutlu etti bana burdan gitmeden önce verdiği ögütler bi babadan daha yakın oluşu o maneviyatı ile çok değerliydi benim için bi an gözlerim dolduğunu hissettim ve hemen topladım kendimi duygusallığa yer yoktu artık içimde hemen topladım kendimi
"Buyur hanım kızım ne istemiştin?"
Ne ara buraya gelmiştim düşüncelerimle boğuşurken bakkalın kapısına kadar varmıştım
Bana tanımamış ama sanki biyerden çıkartmaya çalışır gibi gözlerini kısarak baktı sorusuna cevap bekliyordu
"Şey ben bi paket sigara ve etrafa göz gezdirip en sevdiğim o şekerlerden hayla sattığını gördümde gülümseyerek bu şekerlerden istiyorum deyip bekledim"
"Tabi hanım kiz hemen vereyim dedi"
Biraz koydu poşete ona öyle bakıyodum ki sarılmak ve ben geldim demek istedim ama onun beni tanımasını bekledim.
"Yeterlimi kızım"deyip gülümsedi
"Evet teşekkür ederim yeterli ne kadar tuttu"
Parasını verdim ve kapıdan çıkarken o beklediğim soruyu sordu
"Kızım kimlerdensin çıkaramadımda dedi sanki sordu ama mahcubiyetle ona gülümseyip
"Hanoğlulardanım dedim onun bi an gözbebeklerinin sarsıntısını gördüme eminim bana bi kaç adım yaklaştı o yaşlı bedeni ile gözlerime baktı ve adımı dudaklarından fısıltı gibi çıkarttı
"Eylül sensin kızım geldin deyip sarıldı bunu beklemiştim ve bende sarıldım ona
"Evet döndüm hüseyin amca"
Bi müddet zaman geçirdik sorular sordu nerde neler yaptığıma dair birsürü şey sordu ama ben cevapsız kaldım bi çok şeye
"Hüseyin amca benim geldiğimi kimse bilmesin bana eylül diye hitap etme olurmu adımı değistirdim nedenini sorma lütfen biliyosun burdan giderken ki yaşadıklarımı öyle olması gerekiyodu dedim beni anlayışla karşıladı onla vedalaşıp çıktım ordan
Bu mahalle önceden mutavazi samimi bi sokaktı komşuların muhabbet ettiği çocukların oynadığı ve aşıkların gizli kapaklı bakıştığı şimdi ise bunlardan soğuk bir yerdi ve işte o ev karşımdaydı bir zamanlar yuvamdı kapısından hayallerim içim çıktım güne kadar ailemin beni silip attığı güne kadar derin bi nefes alıp eski bahçe kapısını iteceğim sırada adımı duydum bi erkekğin sesinden
"Eylül..
Şimdi başlıyoruz işte
