Disconnected

16th

!!LAME CHAPTER AHEAD!!

{Lester’s PoV}

Pagkatapos ko maligo ay mahbihis kinuha ko kaagad ang phone ko, pilit kong tinatawagan at tinetext si Pauline pero nakapatay ang phone niya sinubukan ko siya i chat sinubukan ko mag DM pero wala parin

'I'm so dumb'

Pumunta ako sa mga accounts niya at nagkalat na nag palit siya ng status, from in a relationship to single

'gosh break na ba sila?'

'papa Lester sakin ka nalang'

'sayang naman sila'

Tinignan ko ang active status niya at isang oras na siyang hindi active, pumunta ako sa mga photos niya at hindi pa niya na delete ang mga picture namin

'kung alam ko lang babe, I should’ve controlled my self'

Nakatulog ako kakaiyak at umaasa ako na pag gising ko na isang masamang panaginip lang lahat 'to, I slept hoping when I wake up Pauline is beside me

Kinaumagahan nagising ako ng malakas ng katok

“Lester mag papalate ka ba? wake up!!” rinig ko si mommy

Tumingin ako sa oras 8:30 am na 9 pa naman ang pasok ko, walang gana akong tumayo at nag ayos, paglabas ko ng kwarto dumiretso ako sa kotse at umalis na

Dumating ako aa school five minutes pagkatapos mag bell, I’m hoping to see Pau at my class, pumasok ako ng classroom at lahat ng atensiyon nila napunta sakin, hinanap ko ang upuan ni Pauline pero wala siya doon

Nag pagawa nalang ako ng simple activity dahil wala talaga akong gana mag turo, wala na yung nag papasaya sakin, wala na yung babaeng dapat pakakasalan ko, wala na yung babaeng mahal na mahal ko

Nag dismiss ako ng klase at lumabas ng classroom

'girl narinig mo na ba? Si Pauline nag drop out'

'totoo? So break na nga sila ni Lester?'

'hindi ko alam, pero sayang perfect couple panaman sila'

Nung narinig ko angmga iyon I rush to look for Jane, pumunta ako sa canteen para tignan ang luckily she’s there

“Jane, Jane please tell me nasaan si Pauline” pamimilit ko sakanya “please Jane, I beg you saan mo siya dinala kagabi?” hinawakan ko ang braso niya

“hands off” sabi niya at hinila ang braso niya “don’t you get ayaw na niya sayo you hurt her tapos ngayon itatanong mo kung nasaan siya?”

“Jane it’s my mistake but please, please tell me nasaan siya? Bakit siya nag drop out? Bakit Jane?”

“no, Pauline was tired hayaan mo na siya”

“Jane I can’t please just please”

“nasa airport siya, ngayon ang flight niya” singit ni Claire

Tumingin ako sa likod ko para tumakbo pero nakita ko si Kenneth

“come with me, subukan nating habulin siya, pupunta siya ng Italy”

Tumakbo kami papunta sa kotse niya, isa lang ang alam kong paraan para makapunta sa Italy, nag online ako at nakita ko ang status ni Pauline, thank you tapos may picture na kuha mula sa eroplano

“pumunta tayo sa pier namin, mas mabilis doon”

“sige”

Binilisan niya ng konti ang pag drive at nakarating kami sa office, tumakbo ako papunta sa pier pero wala lahat ng yate

“fuck nasaan ang nga yate?” tanong ko sa isang crew

“s-sir ginamit po nina ma’am”

'shit shit shit'

“Lester tara may alam akong paraan”

Umalis kami sa office at pumunta kami sa airport

“anong gagawin natin dito? Kailangan ko mapuntahan si Pauline ngayon na” sabi ko sakanya

“akong bahala”

Lumabas kami at pumasok may sumalubong na isang lalaki saamin

“sir Kenneth”

'sir Kenneth? Sakanya ba ito?'

“paki ready ang private jet, kailangan makapunta ako ng Italy ngayon din”

“sige sir ihahanda ko lang po sandali umupo po muna kayo”

Umupo kami ay yumuko ako, sobrang nag sisisi ako

“mapupuntahan mo siya ngayon” sabi ni Kenneth at tinapik tapik ang likod ko

“bakit mo ginagawa 'to?”

“ginagawa ang alin?”

“you’re helping me”

“alam mo Lester matagal na panahon akong nawala, marami kang problema na dapat ako ang umasikaso”

“anong sinasabi mo?”

“I’m Lance”

My eyes widened in shock “p-paano? n-nakita ko lahat ng nangyari”

“no you don’t, nung araw na dinala ako sa hospital, may isang bata din na dinala, same case ng saakin, napag palit ng nga doctor ang results, na comatose ako at yung bata na iyon ang na declare na dead on arrival, dahil kailangan ka pa nila asikasuhin pina cremate ang bangkay at ikaw dinala sa America, yung parents nung bata inampon ako kaya ngayong wala na sila ako na ang nag papatakbo nito”

Lumapit ako sakanya at niyakap siya “sorry, sorry dahil sakin hindi ka lumaki kasama sina mommy, sorry nahiwalay ka samin”

He pat my back “it’s okay Tey, hindi mo kasalanan, masaya na ako na nabuhay ka, tara na hahabulin pa natin si Pauline”

Pumunta kami sa jet at may nakita akong nakasakay na lalaki

“hoy kupal ang ginagawa mo dito?” tawag ni Kenneth I mean kuya Lance

“chill bro gusto ko lang makasama si Lester, masyadi kang seloso, I’m Ryle” pakilala niya at nag lahad ng kamay

“Lester” sabi ko at nakipag shake hands

Pag upo namin napaisip ako, paano siya natanggap ay bakit siya ng palit ng pangalan?

“kuya bakit nag palit ka ng pangalan?”

“namiss ko yan, yung pag tawag mo ng kuya, well yung adopted parents ko kasi may anak si Kenji kaya naisip nila na Kenneth nalang”

“siya, paano mo siya nakilala?” tanong ko sabay turo kay Ryle

“magkasama na kami simula nung bata pa kami, ikaw nga laging kinukwento niyan” – Ryle

“pero bakit hindi ka nag pakilala agad?”

“maayos na ang buhay niyo, you’re happy and there’s no way I’m destroying that happiness”

“kuya mom and dad will be happier kapag nalaman nila na buhay ka”

“soon, sa ngayon ikaw naman ang uunahin ko bago ang sarili ko”

Alam ko dapat matuwa ako dahil sa wakas kasama ko na ulit si kuya, pero hindi ako maka ngiti dahil naiisip ko parin siya

Nilabas ko ang phone ko at tinitigan ang picture niya

'I miss you already, I’ll do anything just to have you back, you stole my heart there’s no turning back'

-----
A/N: isn't I told you to expect the unexpected?