Disconnected

25th

{Tracy's PoV}

few days after isugod si Kenneth sa hospital sa wakas nakalabas na din siya, I'm still confused why Lester call him kuya

nasa eroplano kami ngayon pauwi na sa Pilipinas, I'll visit Lance kapag naka uwi na kami I miss him so much

'kung nandito ka lang sana Lance, hindi na nangyari pa yung mga bagay na yon'

I just closed my eyes and rest

"ate, ate Tracy nandito na tayo" Pauline said while shaking me

tumayo ako at sinabayan siya mag lakad pababa ng eroplano

"sige mauna na kayo may pupuntahan lang ako" sabi ko sakanila

"gusto mo ba ihatid ka na namin?" Kenneth ask

I shake my head no, hindi na nila kailangan malaman

"ako nalang, I'll see you later" I said then left

pumara ako ng taxi at nagpahatid sa simenteryo, malapit lang iyon kaya hindi matagal ang biyahe, pag baba ko binayaran ko ang taxi driver at pumunta sa puntod ni Lance

"hi Lance, kamusta?" I chuckle natawa ako sa tanong ko "syempre okay ka lang, nasa heaven ka na eh, pero Lance alam mo miss na kita" tears slowly stream down my cheeks "diba nangako ka? you told me that you love me, right?"

"yes I do love you" a voice from behind, lumingon ako it's Kenneth

"anong ginagawa mo dito?"

"sinundan kita"

"bakit ikaw ang sumasagot ng tanong ko? si Lance ka ba?"

"let me introduce myself my love, I'm Lance De Guzman"

tumaas ang kilay ko sa sinabi niya "are you kidding me? patay na si Lance ayan nga oh" sabi ko at tinuro ang lapida ni Lance

unti-unting lumapit si Kenneth at sinapo ang pisngi ko at tunuyo ang luha ko "I missed you too, Tracy"

"what the fuck Kenneth?"

"the day na na aksidente ako may ibang nangyari, will you let me explain my love?"

"go on kapag hindi maka totohanan yan sasapakin kita"

he told me what happened, at first ayaw ko maniwala pero nung nilabas niya ang singsing na ibinalik ko sakanya saka lang ako naniwala

"this ring belongs to you" kinuha niya ang kamay ko at inilagay ang sing sing sa palad ko "tinago ko yan, dahil alam ko na dadating yung panahon na makikita kita at maibabalik ko yan sayo"

I'm speechless, I can't say even a single word

"noon nung nawala ang mga umampon sakin, daig ko pa ang namatay, imagine losing parents two times, pati ang kumpanya bumagsak din, every time na nakikita kita sa magazine at nakikita ko ang sing sing na yan it gives me hope, kaya nag trabaho ako ng nag trabaho para umangat ulit ang airline ko"

may panahon noon na ang airline na iyon ang nag pa book ng limang hotel sakanila para sa re launching "i-ikaw ba yung nag book ng hotel noon?"

"yung limang hotel? oo ginawa ko iyon dahil sayo"

"m-me? baki ako?"

"alam ko kasi na kapag bookings ikaw ang ipapadala, pero hindi kita kayabg harapin noon kaya hindi ako ang nakipag usap sayo"

I touch his cheeks just to check kung totoo nga ba siya "why? bakit hindi ka lumapit sakin?"

"that day I'm confused, I look like shit sa tingin mo haharap ako sayo kung hindi ako gwapo?"

"gwapo ka naman talaga Lance, simula noon hanggang ngayon"

"kung gwapo ako, bakit mo nagawa sakin iyon? bakit mo ako pinag palit kay Lester?"

he's right, nag baba ako ng tingin, bakit nga ba? malayong malayo naman ai Lester sakanya

"you don't need to answer my question, at least you're with me right now, at yan" turo niya sa lapida "hindi ako ang batang yan"

"Lance, umuwi na tayo mag pakilala ka na sa magulang mo" sabi ko sakanya pero hinawakan lang niya ang kamay ko

"not now my love, hindi pa ito ang tamang oras para makilala nila ako"

{Rick's PoV}

may nag doorbell pero walangnag bibukas ng pinto, bakit parang busy ang mga tao dito sa bahay?

binuksan ko ang pinto and my jaw drop "Pauline"

"hi dad" she greeted and hugged me, napalingon ako sa nasa likod niya

"tito, hello po"

my heart was happy, sila na ba ulit? kaya ba busy ang mga tao?

"hon sino yan?" Trixie said and when she sees Pauline she ran towards her and hugged her

"Pauline, I missed you"

"the feeling is mutual mommy"

"Lester? oh dear I'm sorry for what happened sana mapatawad mo si Tracy"

"tita it's okay, ang importante" he cut his line and held Pauline's hand "we're back together"

I almost pass out, I'm so happy but I need to stay tough hindi pwede na makita nila na masayang masaya ako baka mamihasa sila

"come in, nag paluto ako"

"Jane told you?"

"she told me that you're coming home, pero hinulaan ko lang kung kailan, nasan ang ate mo?"

"may pinuntahan daw mommy"

pumasok sila at bago pa makalayo inakbayan ko agad si Lester "pahiram muna kay Lester may pag uusapan lang kami"

"oh okay, sama ka muna kay daddy"

pumasok sa kusina ang mag-ina ko at si Lester ay dinala ko sa garden

"so Lester, anong balak mo?"

"po?"

"anong balak mo sa anak ko?"

"balak ko pong pakasalan ang anak niyo"

I smirk "nice answer, kailan naman kami mag kaka apo?"

"po? apo po?"

"yeah, you see matatanda na ang anak namin at gusto ko na ulit kumarga ng bata, kaya kailan?"

"kasi po ano, siguro po uunahin na po muna yung kasal"

"Lester"

"po?"

"don't hurt her again, I beg you kahit anong mangyari wag mo siyang iiwan, I can't afford to see my child crying"

"I won't tito--"

"daddy"

"pero hindi pa po kami kasal"

"yeah son, call him daddy" nilingon namin si Jake

"dad, anong ginagawa mo dito?"

"well I'm here, to discuss the wedding"

umupo si Jake sa tabi ko at si Lester naman naka nganga parin sa narinig

"wait that fast? kaka uwi lang namin"

"oh come on Lester, bata palang nga kayo nag lalaro na kayo ng kasal kasalan so what's wrong if gagawin niyong totoo?" ani Jake

"yeah, plan your proposal, kami na sa kasal, hindi nama tatanggi sayo si Pauline" I said and Jake and I laugh

"okay, proposal it is" napatigil kami sa pag tawa sa narinig namin kay Lester "excuse me for a minute may tatawagan lang po ako"