"Anong petsa ngayon?" Malamig na tanong ko sa babaeng katabi ko ngayon na nagbabasa ng libro.
"October 11, 2033" malamig na tugon niya rin sa akin nasa libro parin ang atensyon.
"Hala familiar date ngayon siguro naiiyak yung taong may nakakaalala niyan ngayon hmmm" pagsingit na sabi nung lalakeng nakaupo sa sofa at nanood ng tv che.
"Shut the fuck up, Vaughn. As if namang naalala din niya" masungit na sagot nitong babaeng katabi ko sakanya.
Pagkatapos non wala nang sinumang naglakas loob mag open ng topic. Naiinis ako sa lahat ng tao na nandito sa kwarto ko kanina. Hindi ko sila maintindihan andami nilang satsat na kung ano-ano nakakairita che. Sino ba naman kasing di maiirita na pag gising na pagising mo may mga taong umiiyak sa paligid mo lalo na yung lalakeng pilay at may sugat sa mukha. Lahat sila nakatingin sa akin. And I am obviously curious kase di ko rin sila kilala noh like my god who were they? And this girl na katabi ko sobrang sungit naman din! Akala ko iiyak din siya ng sobra kanina but she was like! Ugh! Tinitigan niya lang ako nang masama na parang may namumuong luha sa mata niya pero di niya pinatulo agad na umiwas siya ng tingin at nilagay ang mga kamay niya sa mga mata niya. And wow huh pinagalitan niya pa ako kanina sabi niya "ibalik mo yang alaala mo o iuuntog ko jan sa pader yang ulo mo" gagu lang?
"Tapos ka na kakaisip jan? Aalis na ako, at si Dr. Cansino na doctor mo" walang imosyon niyang sabi sa'kin. Kita niyo na diba?
"Chill uno that won't help her return her memory too" sambit nanaman ng lalakeng nakaupo sa sofa. God! I don't even know their names! Hindi din nila sinasabi ano ba naman yan sila! I was about to ask their names when the woman beside me suddenly stood up and about to go out when I suddenly shout at her.
"Wait!" agad na pigil ko sa kanya dahilan para huminto din siya at tumingin sa akin.
"What? I am fucking late for my appointment" nakataas kilay niyang tanong sa akin. Wow ah
"Ano name mo Doc?" tanong ko sa kaniya.
"Tanong mo sa sarili mo" mataray niyang sagot bago tuluyang lumabas. Ay waw grabi sya pramis.
"Amnesia pa more!" pang-aasar na sigaw sa'kin nung bwisit na lalake yun kanina pa sya!
"Alam mo bwisit ka! Kanina ka pa!" sigaw ko rin sa kanya na agad na ikinagulat niya.
This time I thought na sasabihin niya na sa akin but I was wrong! Instead sabi niya sa'kin "Narinig mo sabi ni Doc diba? 'Tanong mo sa sarili mo'" napairap ako sa sagot niyang walang kwenta bago humiga ulit patuloy parin siya sa panonood ng tv hanggang sa nakatulog siya. Nan buti nga sa kanya nakatulog.
Napatingin ako sa bintana ng kwarto nang umulan ng malakas, favorite weather, huh? Favorite ko ba to? Ba't feel na feel ko? 'Di bali basta pag umuulan gustong-gusto ko waw. Matapos ang ilang minuto ay may kumatok sa pinto at sinigawan ko ito ng pasok kase naman eh tong lalakeng kasama ko tulog letche anong purpose niya dito? Tulog-tulog lang ganon? Wala ba 'tong trabaho to? Tatapunan ko sana ng unan yung lalakeng natutulog sa sofa pero naunahan ako nung gwapong lalakeng Doctor oh wow siya pala doctor ko? Hihi. Pogi.
"Oy dapat binabantayan mo yung pasyente hindi yung ikaw ang natutulog jan" sabi nung doctor sa lalakeng natutulog sa sofa sabay binatukan. Ay wow close sila? Close?
"Oo close kami tanga, nagka amnesia lang naging tanga na. Ay sabagay tanga ka na since birth" nakakabwisit na talaga 'tong lalake na to kanina pa siya! Nakisabay ring tumawa yung doctor ay wow magkakaibigan guro sila dito jusko. Tinignan ko lang silang dalawa ng masama dahil pinagtutulungan nila ako huhu.
"Hoy Vaughn eto pagkain niya wag mo yan kakainin kase sa pasyente yan ha!" sabi sakanya nung doctor agad namang sumagot si Vown? Von? Ewan.
"Yuck I don't eat hospital foods" wow choosy at ang arte ha panget naman.
"Nasabi ko na sa mga magulang mo ang lahat eh kailangan mo pa rin bang malaman? Wag na di mo lang din maiintindihan sayang lang laway ko basta pwede kanang lumabas bukas" pabalang na sambit sa'kin nung gagung doctor nayun letche siya doctor bayun? Unprofessional naman ah sabagay di ko naman din maiintindihan kapag sasabihin niya sa akin so ok lang hehe pogi naman din sya eh hehe.
May chinechek-chek payun siyang basta di ko na alam hanggang sa natapos na so pwede na akong kumain yes. Bago pa lumabas yung doctor tinanong ko muna siya kung anong pangalan niya hehe.
"Sandali doc ano name mo?" Agad na tanong ko.
"Nagkaamnesia lang naging malandi na, Doctor Ivan Cansino" tanging sagot niya at lumabas na din? Wow same vibes nung babaeng doctor kanina? Wtf?! Anong malandi?! Nagtatanong lang ng pangalan malandi na agad?!
"Ivan, Ivan?" Bulong ko sa sarili ko. Familiar tho but it doesn't matter sasakit lang ulo ko kung pilit kong aalalahanin.
Napatingin ako sa lalakeng bitbit yung pagkain para sa'kin nang tumawa siya. "Malandi kumain kana oh" sabay lapag ng pagkain sa harap ko.
"Kairita ka!" Naiirita na ako sa kanya tawa ng tawa wala namang nakakatawa kanina pa siya.
"Angeilou, you still talk like a palengkera girl even if you have an amnesia" sambut nung babaeng bagong pasok sabay irap.
...
