{COMPLETED} HIS BRAT SERIES 1: MASON MAZZONI

Chapter 6: ENEMY

THE room is so clean, beautiful and radiant, it looks like someone is occupying the space. But she knows depth inside her it is being taken a good care of yaya Ana. Umiling siya at agad na naglakad upang matingnan ang buong silid. The room is very elegant, halatang mamahalin ang gamit doon. Inaalala niya na noong bata pa lamang siya ay napakasaya at maingay ang silid na ito. Dito na rin na saksihan ang pagmamahalan ng mga magulang niya at kong paano siya ng mga ito pinahalagahan. Napadaku ang tingin niya sa malaking wedding picture ng mga magulang. Malungkot na napatingin siya sa mga masasayang mukha ng mga magulang, kaliwag ng mga mukha ng mga ito at bakas ang kasiyahan doon. She never expected na kukunin ito sa kanya ng maaga. Why they end up like this? Makikita mo sa mga mata nila ang pagmamahalan ng tunay na magasawa. Her mother look radiant at gorgeous to her wedding gown that perfectly fit her curves.

"Mom, Dad i really miss you." Nilapitan niya ito at niyakap buong frame at napabuntong hininga na lamang. There's no room for her to be weak like she used to be.

Nanghihinang na naupo na lamang siya sa isang sofa na malapit doon. Dapat sanayin niya ang sarili na wag panghihinaan ng loob lalo pa at magsisimula pa lamang siya sa lahat. She needs more energy and strengthen her personally, she need to hide her true emotions.

Ayaw niya ng ikulong ang sarili sa nakaraan sa gayong wala naman itong may maidudulot na maganda. She suffered to much, at hindi iyon magiging rason upang hindi siya lumaban sa darating pa na araw. Lalo lamang niyang ikukulong ang sarili sa nakaraan at sa sobrang sakit na nararamdaman. Walang lakas na napahiga siya sa malaking kama na naroon at hinayaang bumagsak ang mga luha niya sa pisngi. Naalala niya pa noong bata siya na palagi siyang natutulog rito dahil takot na takot siya sa dilim. Ang hindi niya niya inakala na magiging tahanan niya iyon at ayaw noya na bumalik pa roon. Hindi siya gagawa ng ikakagalit sa kanya ng tiyahin niya. Lumaki siya sa marahas na kapaligiran at alam niyang hindi simpleng aksidente ang nangyari sa mga magulang niya. Sa eded na katorse ay hinayaan niya ang sarili na ikulong ang sarili sa nakaraan. Pina home school siya ng tiyahin niya baka raw takbuhan niya ng mga ito. Alam niya naman na simula't sapol ay pera lamang ang habol ng mga ito sa kanya.

Malamin na ang gabi ngunit naririnig pa rin ang mga taong nagsasayahan sa baba. Naiinip man ay sinawalang bahala niya ang mga iyon at pinilit na magisip kong ano na ang maging habang niya na gagawin.

Hindi namalayan ni Mandi na nakapasok na pala si yaya Ana ay may dala itong mamahaling inomin. Nanlalambot na umupo siya at napatitig sa kay yaya Ana na ni hindi niya na malayan na pumasok na pala sa silid ng magulang niya.

"May kailangan ka pa ba?"

She nodded. "I what to ask something."

Hindi ito nakapagsalita ngunit nanatili ito nakatayo.

"I know na hindi simpleng aksidente lang ang nangyari kay Mom and Dad, so alam mo ba kong ano talaga ang nangyari? I mean matagal ka ng kasambahay ng mga magulang ko at malapit ka sa kanila."

"Hayaan mo na sana na manahimik ang mga magulang mo Mandi, alam ko na masakit pero bakit hindi ang bukas ang harapin mo."

"Sino ano may kagagawan ng lahat ng ito? Si Tita Grace ba? Sabihin mo sa akin."

Natigilian ito sandali at kalaunan ay napatayo ng tuwid.

"Aalis na po ako."

"What?! Aalis ka na? Hindi mo sasagutin ang tanong ko?"

Napayuko lamang ito at tinalikuran na siya at  nagtungo sa pintuan na hindi man lang siya tinatapunan ng tingin.

Napahugot siya ng hininga at nagapatayo. Nagsalin ng wine sa baso at dinala ang mga iyon sa bintana kong saan makikita ang madilim na kapaligiran.