{COMPLETED} HIS BRAT SERIES 1: MASON MAZZONI

Epilogue

AN//: excited na akong matapos ito, para maumpisagan ko na ang 2nd series ❤❤ ... love lot ceillenials ❤❤ ba ba babanana 😉😉 pwede pala magpublish kahit walang load or wifi.... hahhahahahah

Tagaktak ng pawis ang mukha habang sigaw ni Mandi pang bigas bigas sa loob ng delivery room habang buong lakas na ume-ire na nagsisimula nang mawalan ng lakas. "Ahhh!  Putangina ka na hayop ka! Ahhhh! Napakagago mo talaga na lalaking ka! Ang sakit, gago!"

Napakamut ng buhok at napangiwi si Mason ng marinig niyang minura siya ng napakaganda niyang asawa. Nasa gilid siya nito, hawak niya ang kamay nito habang pinapa-anak ito ni Amalia na pinsan niya habang ang isa namang kamay niya ay hinahaplos ang namamawis na nuo nito.

"Ahhhhh... peste ka na gago ka! Ahhhh!"

The fuck! "What do you want baby? Nandito lang ako, hindi kita iiwan, huwag kang magalala." Abit langit ang kaba niya at pinisil niya ang kamay nito. "Fighting, you can do it brat. Uh, i mean, baby, baby pala, hehhehe. Baby nandito lang ang napakagwapi mong asawa."

"Aba! Ahhh! Nakakagago ka lang talaga na lalaki ka! Pag ako natapos dito, patay ka talaga sa akin na letse kang tangina ka!" Malakas na singhal nito sa kaniya na ikinataranta niya, alam niya na seryoso ito. Kahit na naliligo na ito sa sariling pawis ay ito pa rin ang napakagandang babae na nakita at nakilala sa balat ng lupa. Napakaswerte niya dahil pinakasalan siya nito, well, maswerte din naman ito sa kanta. Gwapo, matalino, mayaman at higit sa lahat masarap, hindi ka uurungan sa bakbakan challenge. "Huhuhuhu, bakit ba palagi ako na lang ang nasasaktan? Dapat ikaw din, napakaunfair mo talaga, napakaunfair ng mundo. Ahhhh! Animal yang banana ko, Mason! Tatampo talaga ako diyan, ilang ba naman akong saktan! Bakit ba ako binuntis ng big, long and hard banana mo - ahhhhhhhh!"

Mandi gripped his hands so tight, that it nearly break his bones. Sinawalang bahala niya na lang iyon, kaysa naman maginarte pa siya, nasa ganung sitwasyon pa talaga ang asawa niya.

"Oh my god! Oh my god! Baby! I think, andiyan na siya! Ahhhhh!" Sigaw ulit nito habang binigay ang lakas upang umi-ire.

Hindi siya nakagalaw napatitig siya sa mga hita ng asawa na subrang nahihirapan sa sitwasyon . Nakita niya kong paano manginig ang buong katawan nito at naliligo sa sariling pawis. She was shouting out loud and cussing him to death inno end as she shouts in pain and desperation to end the pain as much as possible.

"Oh no, i can see it!" Malakas naplbulalas ni Amalia na tagaktak ng pawis ang buong mukha. She really looks proffesional. "Umire ka pa, nandiyan na. Nakikita ko na ulo ng baby mo, Mandi. Lakasan mo ang pag ire para makalabas na siya. Ibigay mo lahat ng energy mo. Dapat makalabas siya kaagad, para safe na si baby."

Humangos na tumango ang asawa niya sabay ang malakas na pagpisil sa kamay niya habang malakas itong umire. Mason is almoat not breathing, he is also sweating bullets for fucking life.

Nakatayo lang siya at naestatwa lang siya habang nakatingin sa pinsan niya. "Where is the baby?"

Nasagot ang tanong niya ng may bigla na lang may cute na boses na umiiyak sa harapan niya.

Hindi siya sinagot at pinansin ng pinsan niya, pukos na pukos ito sa asawa niya, matapos na ibigay ang isang bata sa isang nurse. Humarap ito ulit sa asawa niya, na halos wala ng lakas, nataranta naman siya bigla, baka kasi hindi kayanin ng asawa niya.

"Girl, umire ka pa, bigay mo na ang natira mong lakas. Nakikita ko na ang pangalawa niyong baby." She said

Ngumiti at tumango si Mandi na pansin ang pagod sa mata pati sa buong mukha bago tuluyang umire ng umire hanggang sa narinig nila ang iyak ng isa sa kambal niyang anak.