BATTLE CRY

Chapter 1: The Return

Sofia's POV

"Where are you going, mom?" tanong ko kay mama habang umiinom sya ng tubig.

"Bihis na bihis ka ngayon ngayon ah, wala namang okasyon sa pag kakaalam ko" dagdag ko pa

Napatigil siya sa pag inom dahil sa tanong ko, dahilan para ikakunot ng kanyang noo.

"What? Im gonna meet your favorite tita Savannah and your bestfriend Brittany! Babalik na sila dito, I thought you already know?" napataas ang kilay ko sa mga sinabi nya

Si Tita Savannah ang mama ng kababata kong kaibigan na si Brittany

Ni wala akong ideya na uuwi si tita Savannah ngayon at bakit uuwi sila? Ang alam ko maganda ang takbo ng buhay nila doon sa ibang bansa.

"Gosh! you gotta go to your room and fix yourself, you look wasted honey." pag iling ni mama, sabay punas ng kamay nya.

Nanatili lang akong nakatayo sa pintuan ng kusina namin, ayoko lumabas ng bahay.

"Mom is it okay na di ako pupunta kung saan kayo magkikita? Im tired and sleepy, ipahatid mo nalang ang greetings ko sa kanila." tumango nalang si mama sa sinabi ko, the truth is ayaw ko pa syang makita. We're not cool.

"Oh okay I understand, you and B--" hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya

"Mom, bakit sila uuwi atsaka diba maganda naman ang buhay nila doon?" Pag tatanong kong muli

"Di paba sinasabi sayo ni Brittany Kung bakit sila babalik dito sa pinas?" Pag tatanong nya sa akin na ikinakaba ko.

"Never mind, you gotta go baka malate ka. keep safe love you" mabilis kong paalam sa kanya at nag tungo na sa Kwarto ko.

"Di ko alam kung bakit hanggang ngayon nagtatampo pa din ako sa ginawa mo, ang daya mo kasi!" Bulong ko sa sarili kong nakahiga na sa kama ko

Brittany's POV

Inaayos ko ang mga gamit ko para sa flight namin.

"Britanny, bilisan mo dyan andito na ang papa mo." rinig ko ang pag tawag sakin ni mama mula sa baba

Finally, uuwi na kami sa Cebu. Tagal ko 'tong hinintay mangyari. I really miss the ambiance of Cebu City. Doon ako pinanganak at nagka isip kaya naman madalas ay nahohome sick ako.

"Yes, mom uhm just a minute I have to fix something here." Pag sagot ko sakanya habang inaayos ko ang mga damit na isinukat ko kanina.

Panigurado naiinip na si papa, he is fucking short tempered.Bumaba na ako dala dala ang bagahe ko.

"Anak,bat ang tagal mo?" Bungad sakin ni papa "Ang bagal mo talaga kumilos." pag iling nya sakin habang nakaupo sa couch sabay tawa nilang dalawa ni mama.

"Napaka mainipin mo talaga pa, may inayos lang naman po ako sa kwarto ko." ngiti ko sakanya

Nilibot ko ang tingin ko at mukhang ready na din sila,wala na ang bagahe nila dito sa loob Ng bahay nandoon na siguro sa sasakyan

"Let's go na po? Baka ma late na po tayo sa flight." pag aya ko sa kanila

Agad ng tumayo si Papa at Mama, nakahawak ang kamay ni papa sa bewang ni Mama

"Im so lucky to have a parents like them." Bulong ko sa sarili ko

Mabilis lang kaming nakarating sa airport dahil walang gaanong traffic dito sa US, no struggle na sa pagbyahe byahe dito.And sakto lang ang pagdating namin sa Airport para sa flight.