Lisandra's P.O.V
Inis kong pinahid ang mga luha ko at tumayo na. Muntik pa akong matumba pero nabalanse ko ang katawan ko.
Mabuti pa sigurong umalis na ako dito bago pa ako magsimula ng gulo.
Lumabas na ako nang bar at kiliti liyong tinungo ang parking area.
"🎶Oh kay tagal kitang hinanap oh kay tagal ko ring nangarap🎶🎶Na makapiling oh aking mahal🎶", kumanta kanta pa ako.
Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse ko nang maaninag kong butas ang gulong sa likuran. Sinipa ko yon.
"Lintek naman,oh oh. Sinong bang bumutas neto? Maiwan ka na nga lang!", medyo may tama ng sabi ko at iniwan ang kotse ko doon.
'Ipapakuha na lang kita bukas kay khiel, cooky. Pasensya na kung iiwan kita'
Naglakad ako pauwi ng bahay ko.
Hindi naman ako mapapahamak dito. Walang mangangahas na kantiin ako dahil ako ang Empress ng underground.
Wala na akong dahilan pa para itago kung ano na ako ngayon. Na sa tingin ng iba ay isang masamang tao ang ganon. Well,ano pa nga ba?
Tiningnan ko ang paligid.
Madilim na parte na to ng kalsada ahh----
Napahawak ako sa poste nang umikot ang paningin ko.
Peste! Ngayon pa ata eepekto ang alak sa katawan ko gayong naglalakad lang ako! Tsk!
Di ko na ininda pa yon at naglakad na lang ulit ako. Pero habang naglalakad ako ay may naaninag akong van na huminto sa madilim na daan.
Lalampasan ko na sana yon ng mapansin ko ang kulay nito.
Itim na van
Tulang tinitigan ko yon.
Nagtago ako sa puno ng bumukas ang pinto sa backseat. Maya maya pa ay may isang lalaking nakatali at nakapiring ang patakbong lumabas doon.
Pero dahil madilim at lasing na rin ako. Naging malabo ang paningin ko.
Nasundan naman agad siya mga lalaking naka-bonnet ang mukha at puro mga naka-itim.
Sinikmuraan ng isang naka-itim na lalaki ung lalaking nakapiring dahilan para mapaluhod ito.
Lumabas ako sa pinagtataguan ko at hinarap silang pito.
"Hoy! Anong ginagawa niyo sa lalaking yan? Bitiwan niyo siya", medyo lasing ko pang sabi. Tumingin silang lahat sakin,pwera lang yung lalaking nakagapos.
At ngayon ko lang rin nakitang malinaw na May mga hawak silang baril.
Tsh!
Nagsitawanan ung mga lalaki.
"Miss, wag ka nang mangielam dito. Madamay ka lang,mapatulan ka pa namin",nang iinsultong sabi nung isa na natawa pa. Kumuyom ang mga kamao ko.
"Sa tingin mo, hindi pa ako damay ngayong andito na ako sa harapan niyo? Eh,mga bobo pala kayo,eh", walang emosyong kong sabi.
"Palaban tong isang to, sugurin niyo!", utos niya at tumalima naman ang mga kasama niya.
Tss! Bad luck, idiots!
Lumihis ako para hindi ako maambahan ng suntok nung isa at sinipa ko ung papasugod pa lang. Binalikan ko yung isa at sinipa ang tyan at siniko ang batok dahilan para mawalan nang malay ito.
Napalaban na ako sa iba pa. Ni hindi man lang ako nabangasan kahit lasing ako.
At ngayon,isa na lang ang natitira. Yung engot na lalaking nakahawak sa lalaking nakagapos.
"Ibang klaseng babae ka. Napatumba mo ang mga kasamahan ko,sino ka ba,si Wonderwoman?", himig sa boses niya ang takot. Ngumisi ako at nagkibit balikat.
"Maybe. So? You're the next? Let the man go. Teritoryo ko tong lugar na pinasok mo kaya wag mo akong hamunin", sabi ko sa kanya. Pero natawa siya.
"Sa tingin mo, makakalaban ka pa gayong nakatutok itong baril ko sayo? Sino ka ba talaga?", tinanong pa ulit nang gago.
Tsk!
"I'm lisandra,the Empress of the underground", pormal kong sabi sa kanya.
"Pft!! Meron bang ganon? Paalam na ahh----aray! Lintek ka!", daing niya ung kagatin siya ng lalaking nakagapos. Ginamit niya pang batok sa lalaki ung baril niya dahilan para matumba siya at tumama ang ulo sa isang bato.
Nanlaki yung mata ko kaya sinugod ko yung lalaki at sinuntok siya ng apat na beses dahilan para mawalan nang malay.
Pagod ako napasandal sa isang poste at napapikit ng mahilo ulit ako.
Napagod ako doon ah!
Napatingin ako sa kanan ko ng maalala ko yung lalaki. Dahan dahan ko siyang nilapitan at chineck ang pulsuhan niya kung humihinga pa.
Buhay pa siya. Tsk! Ano ba kasing ginawa ng lalaking to at nakidnap ka ng mga to!
Hinarap ko siya sakin. Tinanggal ko ang gapos niya. Pero natigilan ako ng maaninag kong May tattoo ang kanang kamay niya.
Iisa lang ang taong kilala kong May tattoo sa kanang kamay.
Unti unti kong nilingon ang mukha niyang nakapiring pa rin. Kusang nangilid ang mga luha ko. Napaupo ako sa tabi niya.
Nilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang flashlight non. Nanginginig ang kamay na itinutok ko sa kanya ang ilaw non.
Napatakip ako ng bunganga ko ng makikila ko siya. Nabitawan ko rin ang cellphone ko dahil sa gulat at saya.
T-the man that I'm finding for almost five months now. The man that making my day become meaningful. The man that I love the most........
Pakiramdam ko nawala ang pagkalasing ko. Mabilis na tumulo ang mga luha ko. Tila huminto saglit ang paghinga ko dahil sa hindi kapanipaniwalang pangyayari ngayon.
K-kay tagal kitang hinanap,kay tagal ka naming hinanap, Jungkook-ah.
Natauhan ako ng biglang umandar ang itim na van na kumidnap sa kanya. Tulang tinanaw ko lang yon.
I-ibig sabihin walo sila. Nakatakas ang isa at iniwan niyang walang malay ang mga kasama niya.
1306 - the plate number.
Tumingin ulit ako sa kanya at dali daling ipinatong ang ulo niya sa mga hita ko. Inilabas ko ang panyo ko at pinigilan ang pagtulo ng dugo sa noo niya.
I hate blood. I can't stand to see bloods!
Kinuha ko ang cellphone ko and I dialed yuel's number. Sinagot naman niya agad yon.
"Hello, lisandra? Asan ka? Ayos ka lang ba?", tanong niya. Napalunok ako.
"S-sunduin mo ako,yuel. Bilisan mo"
Narinig ko ang pag andar ng kotse niya.
"Where are you? Tell me where are you?", tanong niya. Umiling ako kahit di niya nakikita.
"Hindi ko alam. I track mo na lang ang phone ko"
"Sige, hintayin mo ako", he said and then hang up.
Binaba ko ang phone ko at tulang tinitigan si Jungkook.
Nanginginig kong hinaplos ang pisngi niya. Nakangiti ko siyang pinagmasdan habang patuloy na tumutulo ang mga luha ko.
"S-sa loob ng ilang buwan,I-i finally found you, Jungkook"
Borahae 💜💜💜
Don't forget to vote hehheeh
YOU ARE READING
I am the Lucky Girl (Part 1)
FanfictionThere was a girl who fell to a man who can't love her back. You wanna know why? Because that man is so popular in this world. Many girls also love that man, too. She can't reach him because she's just an ordinary girl. And you know what's the worst...