Chapter eight: Lucas Seo

22 6 7
                                    

Lisandra's P.O.V

Bumaba ako nang hagdan. Napangiwi ako ng maalalang Sabado pala ngayon.

Kaya pala andito na naman sila. Araw pala nila ngayon ng pagbisita sakin.

Napailing na lang ako at dumiretso sa kusina. Binuksan ko ang ref at kumuha ng gatas. Umakyat rin ako sa kwarto ko pagkatapos.

Hanggang sa magtanghali ay nanatili lang ako sa loob ng kwarto ko. Ginugol ko ang buong oras sa panonood at pag sa soundtrip.

Pero maya maya lang ay napaupo ako ng may kumatok ng malakas sa pinto ng kwarto ko.

*Tok! Tok! Tok!*

"Lisandra! lisandra!", sigaw ni mama kaya mabilis akong lumapit sa pinto at pagbuksan siya.

"Ano yon?, kabado kong tanong.
May halong saya at lungkot sa ngiti niya.

"G-gising na siya, lisandra", sabi niya. Dahilan para matigilan ako.

Nang makabawi ay dali dali ako lumabas at pumasok sa guest room.

Pero natigilan ulit ako ng makitang nakaupo at nakalingon na siya sa direksyon ko. Napalunok ako at dahan-dahang lumapit sa kanya.

"Y-your awake. A-are you okay now?", tanong ko sa kanya. Naiilang na ako dahil nakatitig lang siya sa akin. Muli akong napalunok.

"Where am I? Who are you?", tanong niya na May accent pa rin ng Korean.

"Y-your at my house and I'm lisandra", mahinang sabi ko.

"Why am I here-----", kinapa niya ang Naka bendang ulo niya "What happen to me?", naguguluhan niyang tanong.

He really learned how to speak in English now

"Y-you just got into a car accident and you hit your head into the stirring wheel. I-it's a big impact that you had cause a Memory loss", paliwanag ko pero kasinungalingan lahat. Kumunot ang noo niya.

"Memory loss? A car accident?------a-agh!!", Nasapo niya ang ulo niya,nag aalangan ko siyang hinawakan sa balikat.

"Hey,are you okay? W-wait I'll call Ferdinand", sabi ko at pumunta sa veranda. Inilabas ko ang cellphone ko at dinial ang number ni Ferdinand.

"Hello-----",

"Ferdinand,come here. He's awake and .....his head hurt. I-i don't know what to do------"

"Okay,I'm on my way there. Just watch him and ask where it hurts. I know that you know what to do, come on", he said and then hang up.

Eh Kung naging blangko nga ang isip ko. Anong magagawa ko?! Tss!

Bumalik rin ako sa loob at dali daling umupo sa harap niya. Sinuri ko ang ulo niya.

Wala namang mali! Ni walang problema

Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat.

"Tell me where it hurts, Lucas", sabi ko. Nahihirapan man ay na angat siya nag tingin sakin at kumunot lalo ang noo.

"M-my name is.... Lucas?", tanong niya.

Patay! Tss!

"J-just wait, Lucas. Uncle Ferdinand is coming", sabi ko na lang. Nilingon ko sila papa.

"Can you look outside if Ferdinand is already there?", utos ko. Tumango naman si papa a lumabas na. Tanging kami na lang ni mama ang naiwan sa loob.

I am the Lucky Girl (Part 1)Where stories live. Discover now