Bir Elmanın Dört Yarısı

5. Bölümm

(Lamia'dan)

Çileğin bizi başbaşa bırakmasına biraz kızmıştım ama şuan memnundum.
Arasla muhabbet ediyorduk.

"Eee Lamia okulu nasıl buldun?"

"Beğendim eski okulukuza göre daha fazla imkan var ama bazı öğrenciler pek hoşuma gitmedi."

"Bir sorun mu var bana söyleyebilirsin."

"Teşekkür ederim şuanlık sorun yok başka bir konuya geçelim."dedim

"Peki hangi bölümü okumak istiyorsun?"

"Hmmm aslında karar veremedim animasyon seviyorum ama kazanamamaktan korkuyorum sen ne istiyorsun ve sesin cidden çok güzel."

"Teşekkür ederim bence kazanırsın ben sana inanıyorum ama ben basit gelebilir ama sahne almak istiyorum şarkı yazmak istiyorum."

Gülümsedim "Başarırsın sen bende sana inanıyorum."

"Pekii Lamia sana Lina diyebilirmiyim?"diye sordu.

"Elbette diyebilirsin Aras"

"O zaman Lina en sevdiğin şey ne ?"

Bu soruya cevabım basitti.
"Ailem ve tavşanım LaLa. Pekii senin en sevdiğin şey nedir?"
Düşündü baya bu sırada yürüyorduk.
" Alaz " dedi ve sesiz bir şekilde yürümeye devam ettik.

"Aras"

"Efendim Lina?"

"Sakıncası yoksa ailen nerede ?"

"Bir sakıncası yok annem ve babam biz küçükken ayrıldılar maddi yönden herzaman destek oluyorlar fazlasıyla ama manevi yönden onları yılda 1 ya da 2 kere görüyoruz."

İçimden ona sarılmak gelmişti ben annem ve babamı yılda iki kere görsem çok kötü olurdum.
Arasın kolunu tuttum benden uzundu o 1.85 vardı ben daha 1.60 ancaydım
Aras şaşkınca bana bakıyordu.
Kollarımı beline sardım kafamı yasladım.
O galiba şoktaydı sonra oda kollarını bana sardı.

Çenesini başıma koyup
"Teşekkür ederim Lina buna ihtiyacım vardı."

Ayrıldığımızda kafamı kaldırıp ona baktım.
Gözleri yaşarmıştı.

"Önemli değil sen bu hayatta çoğu şeyi hakediyorsun Aras kalbin çok temiz umarım karşına seni sen gibi seven biri çıkar."
Bunu söyledim çünkü ben arası hak etmiyordum zaten bence o başkasını seviyor.

Kafasını eğip gülümsedi " umarım o da beni ben gibi sever."

Bu sözlerinden sonra aslında biraz kırılmıştım ama belli etmemeliydim.

Bende burukça gülümsedim.
Yolun geri kalanını sesiz bir şekilde Aras hariç her tarafı inceleyerek geçirdim.
Evime yaklaştığımda kapının önünde abimle Çağın abiyi gördüm
Gözlerimi büyüttüm abim bir erkekle eve dönmeme kızardı çünkü eskiden biri yüzünden kalbim çok acımıştı abimde benim üzülmeme dayanamazdı. Tam Arasla vedalaşıp eve geçecekken abim bizi gördü kaşlarını kaldırıp yanımıza doğru geliyordu Çağın la

Arasta onlara garip garip bakıyordu.

"Lamia arkadaşın kim?" Dedi abim

Çağında hemen " Ve Lara nerede ?"

"Şey abi ben yolu çok bilmediğimden Arasla geldim bu arada Aras bu Abim Lodos Abi bu Aras. Vee Çileğin yetiştirmesi gereken ödevi vardı o okulda." Dedim

Aras abime elini uzatıp "Memnun oldum."

Abim şaşırmıştı oda elini sıkıp "bende"
dedi