Takıntılı mafya

31.bölüm

SELAM ARKADAŞLAR

Bayadır yoktum aktif olamadım sınavlarım vardı. bunun için de sezon finali yaptım aslında kitabı çok az düzenleyebildim. devam edicektim ama sizi daha fazla bekletmek istemediğim için kaldığım yerden devam ediceğim. bitince düzenliycem buarada şunu da söyliyeyim kitabı fazla uzatmıyacağım final yakın tadında bırakmak istiyorum. ama yeni bir kitaba başladım. adı anlaşma hesabımdan bulabilirsiniz yakında yeni bölüm gelicek.

sizi seviyorum.

keyifli okumalar

********

"seni seviyorum."

ne diyebilirim ki sadece fark ettiğim şu an sırıtarak çocuğa baktığım hemen kendime gelip çantamı alıp arabadan indim.

arkama bakmadan direk odama çıktım istediğim buydu ama ne olmuştu anlamadım çok karışık duyguların içersindeydim en son bu duyguyu lisede yaşamıştım.

gitti mi diye kontrol etmek için yavaşça pencerenin arkasından baktığım da gitmişti.

napsam acaba yarın da bide şirkete gidiceğim allahım benim bir şeyim de normal insanların ki gibi olsa ne var yani aksiyon filmlerinden fırlamış gibiyim.

artık yarın ola hayrola

sabah erkenden şirkete gitmek için uynadım fazla dikkat çekicek kıyafetler tercih etmemeye özen gösterdim. ilk günden ilgi odağı olmak istemem

tam çıkıcakken araldan mesaj geldi

"seni almamı ister misin?"

isterim istemesine de

"aa yok ya ben gelirim"

"iyi madem şirkette görüşürüz :)"

":)"

araba tamirde olduğu için taksiyle gidicektim

hemen bir taksi çevirip şirkete gittim

"pardon aral bey geldi mi?"

"evet odasında efendim siz damla hanım olmalısınız"

"evet"

"tamam aral bey sizi odasında bekliyor 2.kat sağdaki koridor"

"teşekkürler"

önceden demek ki haber vermiş. kadının tarif ettiği odaya doğru ilerledim ve aral arslan yazısının olduğu odanın oraya gittim ve kapıyı tıkladım

"gel"

"ben geldim günaydın"

"hoşgeldin damla gelsene"

kapıyı kapatıp içeriye girdim ve koltuklardan birine oturdum

"ee nasılsın?" dedi

"iyi sen nasılsın?"

"bende iyiyim dün bi anda hemen kaçtın"

ayy canım ne yapmamı bekliyordun acaba?

"evet"

"yani çekinmene gerek ben biraz öküzlük yaptım"

bencede

"eğer istemiyorsan tabiki çekinmeden söyliyebilirsin sen nasıl istersen öyle devam edelim"

"aslında bende sana karşı boş değilim"

allahım şu an söylediklerime kendim bile inanamıyorum

"sevindim" dedi

uzunca gülümsedi

herşey çok güzel

"hadi kalk sana odanı göstereyim"

öküz ya o kadar şurda hayal kuruyoruz dimi damla öküz derken hiç de haksız değilmiş

"hadi güzelim"

çocuk ayakta beni bekliyor ben napıyorum ya

hemen kalkıp yanına gittim ve elini tuttum.
Bana odamı gösterdi içeri girdiğimde bi şokla karşılaştım odanın her tarafını süslemiş ve dizayn etmişti gerçekten o an ona birkez daha bağlandım.
Ona sıkıca sarılıp teşekkür ettim
"Çok güzel olmuş ama buralar"
"Seviceğini düşündüm"
"Çok güzel düşünmüşsün"
"Hadi geçin bakalım yerinize damla hanım"
"Teşekkürler aral bey artık bi öğle yemeğine çıkarırsınız yani"
"Tabi ki damla hanım ben çıkıyorum o zaman bi ihtiyacın olduğunda ararsın."
"Tamamdır."
Aslında ilk günüm olduğu için bana pek bir iş vermemişti ben de sadece öylece odada oturuyordum
Öyle düşünürken Pelin aradı
"Naber tatlım?" Dedi uzaklardan
"İyiyim canım işteyim sen nerdesin?"
"İşte misin? Yine mi gittin şu adamın yerine."
Garibim beni Hale'n orda çalışıyor zannediyor bende biliyor zannediyorum.
"Yoo sizin şirketteyim"
"Cidden mi?"
"Aynen öyle kuzum."
"Çok mutlu oldum hemen geliyorum seni öğle yemeğine kaçırıyorum o zaman."
"Üzgünüm buğün sözüm var"
"Vayy vayy vayy kimmiş o?"
"Aral" dedim sırıtarak
"Ohh sizde işi yürüttünüz ha"
Biraz utanmıştım ama hiç çaktırmadım
"Hı hı"
"Neyse siz oynaşlar buğünlük gidin de yarında ben gelirim"
"Tövbe tövbe ne oynaşı ya?"
"Hadi, hadi ordan"
"Tamam hadi görüşürüz"
"Bay bay"
Valla bu kız çok alem
Daha sonra Aral geldi ve öğle yemeğine çıktık.
Hoş bir sohbetle tekrardan iş yerine gittik.
İlk gün olduğundan iş vermemişti bende sadece odada öyle mesaimin dolmasını bekledim.
Buğün de bu kadardı.
Aralla aramızda birşey var gibi ama bilmiyorum çok karmaşık duygular içerisindeyim.