Jeśli lubisz Shawna Frosta z Inazumy Eleven i chcesz przeżyć z nim swoją przygodę,to zapraszam!Za brak sensu i tego typu sprawy,przepraszam. Miłego czytania.
Sorry za tytuł,opowiadanie miało być o czymś innym,ale przez to,że byłam w szpitalu,opowiadanie będzie właśnie na ten temat.Dobra startujemy!
Legenda:
T/i - twoje imię
Z/t/i - zdrobnienie twojego imienia
W tym rozdziale masz 16 - 17 lat.
Obudził mnie oślepiający blask bieli. Na początku nie wiedziałam, gdzie jestem. Po chwili do pomieszczenia weszła pielęgniarka.
- O! Obudziła się!
- Co się stało? Gdzie ja jestem?
- Spokojnie. Jesteś w szpitalu. (I ty mi kobieto mówisz spokojnie) Za 10 minut jedziesz na tomografię.
Po czym wyszła. Minęło kilka minut zanim dotarło do mnie, gdzie jestem. Jestem w szpitalu... W SZPITALU!!!! O jeny, o jeny, o jeny... Ile ja tu leżę? Co mi się stało? Jak ja tu trafiłam? Jedyne co pamiętam to ...
Wracałam z menadżerkami i drużyną z kawiarni. Świętowaliśmy tam ich wygrany mecz. Miałam przejść przez pustą jezdnię, gdy nagle na jezdnię wjechał szybko pędzący samochód. Pobiegłam w stronę chodnika. Jednak nie zdążyłam dobiec. Uderzyłam o maskę samochodu. Przez moje ciało przeszedł paraliż. Zanim straciłam przytomność, usłyszałam tylko przerażony głos Shawna.
- Młoda miałaś dużo szczęścia. Mogło się to skończyć o wiele gorzej. Tym razem skończyło się na stłuczonym nadgarstku, stłuczonych trzech żebrach i złamanej prawej nodze.
- Panie doktorze, ile już tu leże?
- Od sześciu dni. Jeśli to wszystko to ja już będę szedł.
- Dobrze. - zgięłam rękę. - Aua!
- Uważaj na rękę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(Masz takie coś wbite w rękę.To motylek,na kroplówkę)
- A! Przed salą czeka dwóch nastolatków. Wpuścić?
- Tak...
Byłam ciekawa, kim są ci dwaj, o których mówił lekarz. Weszli do środka. Spodziewałabym się wszystkich,ale nie mojego, piraciastego brata i mojej śnieżynki. Gdy tylko mnie ujrzeli uśmiechającą się do nich promiennie, rzucili się mi na szyję, łkając.
- Już nigdy więcej mnie tak nie strasz, piratko - powiedział David, przytulając do siebie bardziej.- A twojego kochasia tym bardziej. Do niego to był aż strach podejść. Wszyscy myśleli, że się załamie i podetnie sobie żyły. Tak za tobą tęsknił!
- Shawn... to prawda?...- zapytałam.
- T-tak... Po prostu bałem się, że cię stracę... - rozpłakał się. Przytuliłam go ze łzami w oczach. Byłam w szoku. Niby wiedziałam, że jestem całym światem chłopaka i mnie bardzo kocha, ale nie sądziłam, że będzie w stanie odebrać sobie życie z tęsknoty za mną. On - mój ukochany, spokojny słodziaczek?
- Spokojnie, nie płacz. - podniosłam jego podbródek tak, by spojrzał w moje oczy. -Jestem tu, żyje i nie zamierzam opuszczać tego świata.
Spojrzałam na brata. Był cały czerwony. Powstrzymywał się by nie zapłakać.
- No już, chodź do mnie David.- podszedł do mnie i przytulił. - Nie płacz...
- Ja wcale nie płacze - zaprzeczył.
- Uważaj, bo uwierzę... - pirat chciał coś jeszcze dodać, ale przerwał mu Shawn.
- Dobra zmieniamy temat. Słyszałem (T/i), że za jakieś 4 tygodnie wychodzisz.
- Tak? - zapytałam z słyszalną nadzieją w głosie. Chłopaki kiwnęli głowami na tak - Ale się cieszę!
- Ale przez ten czas masz się oszczędzać. Będę z twoim kochasie codziennie cię odwiedzać.
- Ok.
Po kilku godzinach chłopcy musieli wyjść, bo skończyła się pora odwiedzin. Następnego dnia tak jak obiecali, odwiedzili mnie.
- Cześć siostra!
- Cześć bałwanku!
- Hejka brat! Hej słodziaku! Jak tam u reszty?- zaczęli opowiadać.
Odwiedzali mnie codziennie przez 4 tygodnie. Gdy nadszedł dzień wypisu, z pomocą pielęgniarki, spakowałam swoje rzeczy, ubrałam w swoje normalne ciuchy. Po 13 przyszedł po mnie brat, tata i mój chłopak.
- To co młoda? Gotowa? - zapytał tata przez drzwi, wchodząc.Gdy zobaczył mnie gotową, powiedział zaskoczony. - Jak ty?...
- Magia... To co? Idziemy?
Poszliśmy do lekarza po wypis. Lekarz wręczył tacie wypis i jakieś zalecenia. Wyszłam z chłopakami za szpital do samochodu. Wsiedliśmy do niego. Po kilku minutach dołączył do nas tata.
- Gdzie jedziemy? - zapytałam.
- Ja jadę z powrotem do pracy, a ty z chłopakami jedziecie do domu. - odpowiedział tata.
Gdy dotarliśmy do domu, chłopcy pomogli mi wyjść z samochodu. Dokuśtykałam się na kulach do domu. W środku było ciemno. Włączyłam światło.
- WITAJ W DOMU (T/I)!!!!!!!!!!- z za kanapy i fotela wyskoczyli nasi znajomi.
- Nie wiem co mam powiedzieć... Dziękuje jesteście wspaniali!!!!!!!
Z kuchni wyszła Nelly, Alia, Celia i Silvia trzymając w rękach duże ciasto.
- To dla mnie?!
- Dla ciebie. Mamy nadzieje, że nas poczęstujesz.
- Dziękuje! Ależ oczywiście, że się podzielę! Sama bym tego nie zjadła!
Po zjedzeniu przepysznego ciasta i graniu w takie tam grzeczne zabawy (Typu poker XD,żartuje.) goście się rozeszli. Zostałam sama z bratem - piratem i moim chłopakiem - słodziakiem. To był piękny dzień.
Błagam nie zabijcie mnie! Nie miałam pomysłu na końcówkę... W lipcu na 100 procent pojawi się następny rozdział. Może nawet zrobię jakiś specjal. Nw. Do następnego!
![Twoja przygoda z Shawnem Frostem. [POPRAWIONE]](https://img.wattpad.com/cover/223853799-64-k290345.jpg)