ATEİZMİ ANLATMAK

Ateist olarak yaşamak zordur. Bunu kendisi ateist olmayan bilemez.

İnsanlarla tanışırsınız, havadan sudan sohbet edersiniz. Karşınızdaki kişi tanımadığınız birinden bahsetmektedir, der ki bu falanca kişi kötü ahlaklı biri. Karışına söyle davrandı, bilmem kime böyle yaptı. Hatta onun Allah'a bile inandığını zannetmiyorum der.

Allah'a inanmamanın bu kadar garipsenecek bir durum olduğunu düşünen, ateistleri birer ocu, cin, şeytan, hatta hapishanelerdeki seri katillerden bile daha kötü ve korkulacak kişiler olarak gören böyle bir kişiye nasıl tepki gösterirsiniz? Neyi ne kadar anlatırsınız?

Daha doğrusu anlatmanıza değer mi? Sizi dinleyebilecek sabrı var mıdır? Dediklerinizi anlayacak düzeyde bir objektivite sergileyebilecek midir? Zaten ona ihtiyacı olan miktarda bilgi vermenize yetecek zamanınız ve imkânınız var mıdır?

Yoktur elbette genellikle.

Saygın bir mesleği olan, yasalara ve toplum kurallarına bağlı, ahlaklı, normal bir aile hayati sürdüren, çoluk çocuk yetiştiren, alelade bir kişinin ateist olabileceğini hayal bile edemez pek çok inançlı.

Bunun temel sebebi ateistlerin toplumdaki sayısının azlığı elbette. Çoğu inançlı ateist olduğunu açıkça beyan eden ve bu tavrını gerekçeleriyle açıklayan biriyle karşılaşmamıştır bile hayati boyunca. Karşılaştığı ateistlerin ateist olduğunu bile bilmemiştir inançlı kişi çoğu kez, çünkü o ateistlerin pek çoğu uluorta ateistim diye dolaşan, her fırsatta bunu gündeme getiren kişiler değillerdir muhtemelen. Günlük hayatta ise konu nadiren kişilerin karşılıklı olarak inançlarının ne olduğu noktasına gelir. En azından tanışmaların başlangıcında gelmez bu konu gündeme genellikle. Ancak samimiyet biraz ilerleyip, insanlar günlük olayları, politikayı ve pek çok başka konuyu konuşmaya başladıktan sonra konu ister istemez dini inanç ve onunla uzaktan ya da yakından ilgili başka şeylere gelir. O noktada ise samimiyet genellikle hala yeterli değildir alenen 'ben ateistim' demeye. Çünkü karşınızdaki hala yeterince tanımamaktadır sizi ve ateist lafına karşı büyük bir önyargısı bulunmaktadır. Ya karşınızdakini ürkütmeden, hemen sizden uzaklaşıp kaçmasına sebep olmadan samimiyetinizin biraz daha ilerlemesini bekleyeceksiniz ateist olduğunuzu açıklamak için, ya da ilelebet açıklamayacak, zaten samimiyetinizi de o noktadan öteye götürmeyeceksiniz o kişiyle.

Genellikle de ikinci olur zaten. Çünkü insanlar zaten kendi düşüncelerine, dünya görüşlerine yakın kişilerle görüşmeyi, yakınlık kurmayı tercih ederler genellikle. Bu yüzden de ateist kişi, eğer imkânı varsa diğer ateistlerle ya da din konusunu fazla önemsemeyen, hayatının önemli bir ayrıntısı yapmayan, hatta belki kendisi agnostik veya deist olan kişilerle görüşmeyi tercih edecektir.

Tabi ateistin her zaman buna imkânı olmaz. Ne de olsa yukarıda dediğimiz gibi, toplumda sayımız az ve her zaman kafamıza uygun insanların bulunduğu bir ortamda bulunma gibi bir lükse sahip olmayabiliriz.

Bu yüzden ateist kişi sıkça inançlılarla iletişime girmek, onların bulunduğu ortamda bulunmak, onların din ile ilgili yorum ve fikirlerini içeren sohbetleriyle muhatap olmak zorunda kalır. Sonuç olarak da ateist kişi inançlılara ve dindarlara tolerans göstermeyi öğrenir. Onlarla birlikte yaşamayı, onlarla geçinmeyi ve iyi ilişkiler kurmayı öğrenir genellikle. Hatta fikirlerinin bir kısmını onları incitmeden ifade etmenin yollarını geliştirir pek çok ateist. Ateist kişi, teist ortamda yaşamaya alışık ve bu konuda tecrübeli biridir genellikle.

Bunun sonucu olarak da ateist kişi teistleri, teistlerin ateistleri tanıdığından çok daha iyi tanır. Onların kafa yapılarını, düşünce biçimlerini, fikirlerini, vs çok iyi bilir. Ki zaten pek çok durumda ateist, eski bir teisttir. Yani zamanında o da karşısındaki gibi düşünmüştür, o fikirlere ve dünya görüşüne sahip olmuştur. Bu yüzden ateistin karşısındaki teisti anlaması nispeten kolaydır.