chapter15 my ideal man

34 7 1
                                    

Kahit nalilito parin sa biglang pagsulpot nito ay nilakihan pa rin niya ang bukas  ng pinto at gumilid siya. Pumasok si nicky sa hotel suit niya at napasunod na lamang siya ng tingin dito. Sandaling nailang siya na naroon ito. Pero dagli din iyong nawala nang lingunin siya nito at ngitian siya.

Sa halip bumalik sa alaala niya ang mga panahong  dinadalhan siya nito ng pagkain noong personal assistant pa siya at madalas na na lilipasan ng  gutom dahil sa daming trabaho niya.

She remenbers those time when they were more than friends but less than lover the early stage of their  relationship, ang pag alala sa nakaraan ay isang uri ng kahinaan para sa kanya. Lalo na ng nasa  new york siya kung saan nagpapadala siya sa pangungulila at pag sisisi ay hindi siya mag su-survive pero sa unang pag kakataon sa loob ng anim na taon, hinayaan niyang anurin siya ng nostalgia. Pabalik sa panahong kung magiging tapat siya ay aaminin niyang ang pinaka masayang  parte ng buhay niya.

"Nakaraan"



Day off ni kathy sa pagiging  personal assistant niya sa araw na iyon. Kahit na nga ba nag aaral siya. At sa mga susunod na araw pa dahil ang boss niya ay nasa ibang bansa para dumalo sa soul fashion week. Kaya sinamantala niya iyon sa pagguhit ng mga design  na ilang lingo nang nag lalaro sa utak niya pero hindi magkaroon ng pagkakataong iguhit sa dami ng pinapagawa sa kanya ng boss niya bago ito umalis. Kahit tuloy ang pag aaya ng mga kasamahan niya na lumabas at mag party sa kung saang dance club ay tinangihan niya. Una ay kahit mahilig siyang lumabas para mag unwind ay hindi talaga siya komportable sa dance club. Pangalawa ay may nakita  na siya na masarap tambayan.

May naglapag ng green tea sa lamesa niya at napatingala siya.
Agad siyang napangiti nang makita si nicky. Pero  hindi gumanti ng ngiti at namewang pa.
Puro kape lang ang laman ng tiyan mo.
Alasdyes na ng gabi. Ang sabi mo day off mo. Bakit nagtratrabaho ka parin? Malumanay ang pag kakasabi nito,hindi pasermon. Lalo lang tuloy siyang napangiti. Kung alam lang ng binata na ito lang ang nakakapagpangiti sa kanya ng ganoon. Ano kayang mararamdaman nito?
"Oh well wala pa naman siyang balak sabihin  ang tungkol doon.

"It's okay nag papahinga ako. Sketching calms me"sagot niya
Pinakatitigan siya nito bago bumuntong hininga at umupo sa katapat na lamesa.
" a superwoman needs a break too, you know?

Natawa siya "im not superwoman napangiti si nicky" kung hindi ka superwoman dapat nagpapahinga ka ngayon, hindi lang katawan mo kung hindi pati isipan mo.
Dapat nagpapahinga ka sa bahay at natutulog ngayong nagkaroon ka ng break sa trabaho mo. May kurot na hatid sa kanyang dibdib ang huling sinabi nito. Dahil ang bahay nila ang huling lugar na gusto niyang puntahan kung mag papahinga siya.

She's trying to stay away from their  house as long as possible.
Kaya nga walang kaso sa kanya kung madalas sa botique na ng boss niya siya natutulog dahil late na sila natatapos sa trabaho. At maaga naman ang pasok niya kinabukasan. Kaya nga pag may libring oras siya ay nagpapa abot siya hangang sa pag sara ng yellow ribbon pag sapit ng alas dose ng umaga.
Pinalis nuya ang kirot at sa halip ay pilyong ngumiti lumiyad siya  hangang bahagya niya nang mailapit ang mukha kay nicky.
"Then  i might really be a superwoman. Dahil himbis na magpahinga at matulog na katulad ng sinasabi mo, mas gusto ko sanang makipag date sa gwapong chef na nasa harap ko."

Lumapad ang ngiti ng binata.hangang sa maging ngisi iyon at naging mapang akit.
Lumiyad din ito para lalong paglapitin ang kanilang mukha.
"Then let's go on a date.
Saan at kilan mo gusto?"
"Libre ako the rest of this week.
"Then let's go tomorrow."
Umangat ang kilay niya." Hindi kaba kilangan sa kusina bukas?huwag kang mag pabaya sa trabaho. Para lang samahan ako.

"Hindi ako magpapabaya may ibang naka talagang maging chef bukas.

I'm not going to be her forever but she will."sagot ni nicky.
Natigilan si kathy. "Are you going somewhere?" Hindi niya makinita ang lugar na iyon na wala ang binata o mas tamang sabihin na hindi niya gusto ang isiping sa susunod na tatambay siya sa yellow ribbon ay wala na ito roon.
Dahil ang totoo, sa mga nakaraang mga lingo mula nang magkakilala sila ay si nicky ang pinakamalaking rason  kaya siya nag tutungo  sa restaurant na iyon.
Nakakalma siya at nawawala ang pagod  niya makita lang ang mukha nito ang mga ngiti nito ang pahinga niya sa walang hinto sa pagtakbo maabot lang ang kanyang pangarap.

"Yes magtatayo ako ng sarili kung restaurant," nakangiting sabi ni nicky.
Matagal ko  nang pinag iipunan iyon matagal ko na naiplano kung ano ang magiging hitsura at kung ano ang magiging hitsura at kung ano
Ang mga klase ng putahe na gusto  ko i serve sa mga tao.
Kukuha din ako ng busniss coures nextyear. Bilang  preperasyon. Ayoko na magtayo ng restaurant na hindi dalubhasa sa busniss side niyon dahil hindi na lang ako chef ako na din ang nag iisang may ari."

Napatitig siya dito  at hindi naka sagot umangat ang kilay ng binata pero may ngiti sa mga labi," bakit ka ganyan makatitig.
Kumurap si kathy bahagyang ngumiti.
"I'm just amazed. Pareho pala tayong planado na ang mga gagawin para marating ang mga pangarap natin.
"We're really compatible, dont you think?,
"I just dont think we're compatible i know we are," nakangising sagot ni nicky.
Natawa siya at napasandal sa kinauupuan niya " okay let's go on a date tomorrow.
"Saan mo gusto pumunta?"
"Surprise me," ngisi niya.










Please  vote and comment po thanks 💓💓💓💓💓💓

MY IDEAL MANTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon