Magnetic love

3

Louis pov:

"Lou!" Riep harry plotseling naar mij. Uit schrik liet ik per ongeluk de kommetjes vallen die ik juist uit de kast pakte. "Auw!" Riep ik luid wanneer er paar scherven langs mijn been vielen en zo snedes veroorzaakten. "Sorry lou ik wou je niet doen laten schrikken! Zet je op de de keukentafel zodat ik de wonde kan bekijken" ratelde harry maar door toen hij een handoek aan het zoeken was om het bloed te doen stoppen. Terwijl harry voorzichtig met de handoek om mijn wonde aan het deppen was vroeg hij voorzichtig aan mij: "euhm lou, toen je de snacks uit de kast pakte, zag ik iets op je onderrug. Wat zijn al die snedes en blauwe plekken op je onderrug?" Ik verstijfde helemaal en wist niet wat zeggen. Ik wou dat niemand het ontdekte en vooral de jongens niet! "Ik uhmm ik......" maar meer kreeg ik er niet uit. "Louis, is er iets gebeurd waarvan wij niet afweten?" Vroeg harry met een bezorgde blik. "Hey guys, we kwamen even kijken of alles oke was want we hoorde precies iets scherp vallen" onderbrak niall ons diepgaande gesprek. "Nee, alles is oke hoor nialler" zei ik terwijl ik richting de gang stapte. "Naar waar ga je?" Vroeg harry met een nogsteeds erge bezorgde blik toen hij zag dat ik mijn schoenen aandeed. "Ik moet naar huis, sorry" probeerde ik met een zo neutraal mogelijke blik er uit te krijgen. "Louis!" Probeerde harry nog maar ik was al buiten de deur richting huis aan het stappen.  Toen ik thuis kwam liep ik naar boven en ging ik voor de zoveelste keer huilend in bed liggen. Ik wil geen geheimen voor harry hebben en ook  niet voor de rest van de jongens. Toen ik op mijn telefoon keek zag ik enkele meldingen waaronder paar van onze groepchat en één van harry:

The boyss:
Niall:spijtig dat je vroeger weg moest..hopelijk zien we elkaar snel terug!

Liam: ja inderdaad:( maar slaapwel tommo!

Zayn:het was nice vandaag, hopelijk snel weer zo een avond!

Harry:slaapwel lou:)

Deze jongens betekenen zoveel voor mij en ik heb zo een geluk om hen in mijn leven te hebben. Ik verdiende hen niet.... ik was een loser zoals mijn vader me altijd noemt. Ik zag dat harry me ook apart nog een bericht stuurde:

Harry:  hey lou, ik wou nog even zeggen dat als er iets is waar je niet goed over kan praten,je het altijd wel aan mij kunt zeggen! Je weet dat ik je altijd wil helpen:)  slaapwel lou❤️

Op één of andere manier bloosde ik bij het lezen van dit berichtje. Geen idee vanwaar het kwam maar ik dacht dat het niet veel betekende en in typte terug.
Ik: dankje haz voor het lieve berichtje... maar ik wil er liever nog niet over praten... slaapwel haz x

Ik stak mijn telefoon in de lader en ging beter onder de dekens liggen. Binnen een week begonnen de repetities voor onze Europese tour en ik was er helemaal nog niet klaar voor. Hoe ging ik nu nog een glimlach kunnen forceren nu dat harry van mijn wondes afweet? Hij weet misschien niet hoe het is gekomen maar ik denk dat hij het vroeg of laat toch wel ging merken dat er iets was. Ik moest gewoon beter mijn best doen om mijn pijn te verbergen! Zo ging niemand merken dat er iets zou zijn.Dat was het gewoon! maar wat als dit nog maar het begin was van al mijn problemen?

Deel 3:)) hopelijk vonden jullie het al leuk om te lezen!! Ik ga deze week ook nog deel 4 plaatsen:) x  Vergeet zeker niet te voten:) x ILYALL❤️