∞
"Hey! Kendine gel artık! Burada böyle boş boş oturarak işimizi yapamayız!" diye cırladı.
İşimiz... Lanet olsun ki insanları zehirlediğimiz bir işimiz vardı!
"Mallar geldi mi?!"
"Elbette geldi! Ben sözümı tutarım."
"Pekala. Benim biraz... İşim var sen halletsen?"
"Yine mi beni ekiyorsun?!"
"İşim var dedim!"
"Pekala! Ama geç kalma bu sefer affetmem!"
Deri ceketimi de aldıktan sonra depodan dışarı çıkıp arabama bindim. Daralmıştım. Hemde fazlasıyla... En çok da ona bu kadar yakın olup da, aynı zamanda da bir o kdar uzak olmaktı... Fazlasıyla uzaktım ona. En çok da kalbine uzaktım... Gün gün de kaybediyordum onu. Biliyorum... İstediğim gibi(!) hayatına devam edecekti. Ediyordu da. Lanet olsun ki etrafında bir sürü p*ç vardı ve hepsi onu elde edebilmek için fırsat kolluyordu!
Sinirle gazı daha da körükledim. Yavaş yavaş dişlerimi de sıkmaya başlamıştım.
S*ktir! Benzin bitmişti! Lanet olsun ki kontrol etmemiştim. Direksiyona bir yumruk geçirdim. Fark etmeden onu terkettiğim o uçuruma gelmiştim. Arabadan çıkıp ellerimsi saçlarımın arasından geçirdim. Sonra da arabayı tekmeledim. Ellerimi kafamdan çektikten sonra onun uçurumun başında oturduğunu gördüm. Yine gülümsüyordu ve elinde yine o defter vardı. Ona yaklaştım. Beni gördüğünde kafasını bana çevirip bakışlarımızı kilitledi. Ona yaklaşmamı istiyordu sanki.
"B-ben-"
"Ştt. Sus. Sadece sus. Senden bunu istiyorum." dedi ve yanağımı okşadı.
"Seni çok seviyorum."
Yutkundum. Bende seni seviyorum dersem herşey eskisi gibi olur muydu?
"B-bende..." dedim ve dudaklarımızı birleştirdim. İlk defa onun yanında kekeliyordum. Dudaklarımız birbirinden koptuğunda burunlarımızı birbirinden ayırmadı.
"Senden ne kadar nefret ediyorum biliyor musun?!" diye sordu. İstemsizce kaşlarım çatılmıştı.
"Ama-"
"Ama ne? Seni o kadar çabuk affedeceğimi mi sandın? Sen tam bir aptalsın!"
∞
"Hayır!"
Gözlerimi sıkıca kapattım. Yine kabus! Yine!
"Ne oldu?!"
Bu ses yanımdaki s*rtüğe aitti.
"Sanane!" diyerek onu tersledim. Lanet olsun ki kalbime hergün ihanet ediyordum...
∞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boşluk ∞
Romance"İnsan yalnızken, bir tane daha doğuruyordu içinde, 'Korkma!' desin diye...." "...Yalnızlığımdan üşürsem, senin için bir yer ararım göğsümde..."
