Boşluk ∞

"Feliz!"

"Alo?!"

Sesini duymuştum... Beş yıl sonra sesini duymuştum...

"Alo?! Lodo orada mısın?!" Donup kalmış gibiydim.

"Lodo?! Sesim geliyor mu?!" Hızla telefonu kapattım ve sehpaya koydum. Sesi bir meleğin sesinden farksızdı ve ben... Ben pisliğin tekiydim. Lanet olsun ki en kötü zamanlarında ben kaçmayı seçmiştim!

∞

"Herşey için teşekkür ederim Jorge."

"Önemli değil Lodo. Ona-"

"Ona birşey söylemeyeceğim merak etme!"

"Teşekkür ederim."

"Yine de neden saklandığını söyle bana. Bunu bilmeliyim."

Kafamı iki yana salladım. Bilirse tehlike altında kalmış olur. Kimse bilmemeli.

"Bilmen demek, tehlike de olman demek. Bazı şeyler gizli kalmalıdır öyle değil mi?"

"Pekâla söyleme. Sen bilirsin."

"Neyse. Şey... Sen o adamın yüzünü görebildin mi?" Gözleri dolmaya başladı.

"Evet."

"Peki onu tanıyor musun?" Kafasını iki yana salladı.

"Hayır."

"Seni evine bırakayım mı?"

"Gerek yok. Ben giderim."

"Buralar çok ıssızdır. Israr etme de seni sağ salim evine bırakayım."

"Pekala sen bilirsin." dedikten sonra ikimizde kapıya yöneldik. Lodo telefonu ile uğraşıyordu.

"Tini beni aramış, onunla konuştun mu?!"

"H-hayır"

"Emin misin?!"

"Konuşmadım Lodo!"

"Tamam. Öyle olsun bakalım."

Arabaya bindiğimizde evine gidene kadar sessizdik. Geldiğimizde ise ona söylemeyeceğinden emin olmak istiyordum. Çünkü söylerse, Martina geri döneceğim için umutlanabilirdi.

"Ona-"

"Ona söylemeyeceğim. Merak etme." kafamı yavaşça salladıktan sonra arabadan inip apartmanın içine girdi. Bende tekrar gazı körükledim.

∞

"Geçen gün ki bebeği hatırlıyor musun? Dostum böyle birşey yok!"

"Aynen. Çok seksi olduğu bir gerçek. Keşke biraz daha kalsaydı onunla çok eğlenebilirdik."

İsteksizce konuşmalarına ve hönkürmelerine kulak misafiri oluyordum. Lanet olası bir mekanda, lanet olası p*çlerle olmak hiçte iyi hissetmiyordu.

"Tanrım! Vücudunu hatırlıyor musun? Öyle ince ve güzel bacaklar bulmak biraz zor."

"Peki ya dudakları, resmen 'beni öp!' diye bağırıyordu!"

Sinirim bozulmaya başlamıştı. Nedensizce konuşmaları batıyordu. Ciddi ciddi batıyordu. Ve lanet olsun ki konuştukları kişi şehirdeki her erkeğin tadını alabilecegin dudaklara sahip bir or*spudan başka birşey değildi!

Aklıma yine Xabi gelmişti. Lodo saolsun geçmiş yine aklımdan çıkmıyordu! Biz de bazen kafa dağıtmak için buraya gelirdik. Sweet Bar. Bior gün yine burda oturuyorduk. Bana;

"Sevdiklerinden asla uzaklaşma!" demişti.

"Ne âlâka?"

"His."

"Dostum. Senim şu 'hislerini' anlamakta zorlanıyorum!" dediğimde kahkahalarımıza kahkaha eklemiştik. Dostum! O zaman cidden mutluyduk!

∞

Not; Medya, Jorge'nin gittiği bar.