Lovelight

CHAPTER 9

"Love is ironic. We adore who ignores, ignore who adores us. "

DENISE'S POV
"Hi Sunny!" tch. Ano bang problema ng mga lalaking to?! HELLLLOOOO. Padaanin niyo kaya ako.
"San ka pupunta?"
"Samahan mo muna kami. Kahit na puro tigidig yang mukha mo, pwede ka na!"

Bastos to ha! Excuse me lang ha. Yung mga tigidig ko sa mukha, peke lang. Eh yung sa kanya wala ng kapagapag-asang mawala. Kapal masyado!

*PUK.BLAG.BOOGSH*

"Bye guys. I'll go ahead." Sabi ko sabay sipa dun sa isang lalaki. Edi nakatikim kayo ng bugbog saken. Hahaha :P Hawakan ba naman kasi ako diba?! Yan napala niyo.

Kamusta na kaya si Celeste? Sana okay lang siya.

Pumasok na ko sa clinc at nakita ko si Celeste na nakahiga sa kama at puno ng benda sa katawan. Aigoo. Magagalit si Mr. Byun pag nakita niyang ganito si Celeste. Malamang, din a niya kami payagan pang bumalik sa school na to.
"Thank you, Celeste." Sabi ko habang hinahaplos ang buhok niya. May narinig akong kumaluskos sa may sofa kaya napalingonn ako at nakita ko ang isang lalaki.

Nakasuot siya ng violet na blazer at ang itsura niya, mukhang walang matinong idudulot sa lipunan. Sino kaya to? Ano namang ginagawa niya ditto. Don't tell me siya yung nurse. O.O

Lumapit ako at tinignan ng maigi ang mukha niya. Hmmm, kung nurse to eh kay gwapo naman pala. Ang tangos ng ilong at super kinis ng mukha niya. Ang haba din ng pilik-mata niya at bagay sa kanya ang naka eyeliner. Kaso, mukha talaga siyang tambay sa kanto dahil sa porma niya. Tss.

Kumunot ang noo niya kaya napaatras ako, kaso...

==_== --> O.O

BIGLA SIYANG DUMILAT HABANG MAGKALAPIT PA ANG MGA MUKHA NAMIN. >.< ASDFGHJKL!!!!!
"Watching me while sleeping huh?" naka'smirk pa ang loko! Ang hangin supeeer!
"Asa ka! Bat ka ba nadito? "
"Tch. I'm just here to sleep." Napakamot siya sa ulo niya at nag-inat."Inaantok pa ko eh. Ano, magpapa-autograph ka ba? Konting bilis lang po."

Aba naman talaga! Ayos din to no? Mukha ba kong fan niya? Assuming!
"Abnoy ka ba? Hindi nga kita kilala eh. Lumayas ka nga dito!" hinatak ko siya at itinulak palabas.
"H-hey,sigurado kang ayaw mo magpa-autograph?"
"OO!" sabay sinara ko yung pintuan. Grabe. Ang taas din ng tingin niya sa sarili nia ha.Mukhan naman siyang gangster na walang magagawang matino sa lipunan. Tsk.

CELESTE'S POV

Matagal din bago nawala ang mga bakas ng nakaraan ko. LOL. Haha. Nagalit si Appa nung nakita niya na puro benda ako sa katawan. Malamang! Dyata namang magpaparty pa siya. XD Nagpagaling lang ako at pinakiusapan siya na huwag kaming paalisin sa SMA. Kahit na alam kong gusto na niya kaming umalis, nakiusap ako sa kanya kaya ayun, boom! Papasok na ulit ako bukas. Yeeeey!
"Hi princess,"
"Hi appa!" ngumiti ako sa kanya at niyakap naman niya ko."Look! My stargazer finally grew!" tinignan niya ang tanim ko. Napangiti siya habang hinahawakan ito.
"You really love stars. "
"Yep. I love them so much." Sabi ko tsaka ngumiti sa kanya. "Eomma loves them too right? Tell me about her! Please????" ginulo niya ang buhok ko at umupo sa tabi ko. Nakaupo na kami ngayon sa grass at tinitignan ang mga halaman sa garden.
"Your mom, really loves to see them. Just like you, she's strong enough to protect herself and face challenges by her own. She doesn't want anybody to worry because of her. She's tough, nice," tumingin siya saken at kinurot ang pisngi ko. "and cute."
"Aish. What else Appa? Tell me more."
"Hmm, well she's exactly just like you. She loves her friends so much that she is willing to sacrifice everything she had just for they're safety. You know what, I think you got her smile. The smile that can change a person. The smile," huminto siya at tumingin sa langit. "that made me fall inlove with her."

My mom died after giving birth to me. Lumaki ako na si appa lang at ang mga maids ang kasama ko. Alm kong miss na miss na din ni Appa si Eomma. Kahit di niya sabihin, alam kong mahal na mahal niya si Eomma.
"By the way, Celeste, I want you to write another poem. Its up to you if you want it to be a love or friendship poem. That will be your new song for your upcoming debut so, better start working now. " sabi niya tsaka umalis.

Hano daw??

Tula?! Aish.Sanay pa kaya ako?! Nilubos na nila ha. Porket nakagawa ako ng tula noon kay Jaehyo.

Pero teka,

Tula na ako ang bahala kung tungkol saan?

"My name is SIwon, Choi Siwon."

Bakit ba ayaw niyang lumayas sa utak ko???
"Takte naman oh!" napahiga na lang ako at tinignan ang mga ulap. Habang tumatagal, lalo na ata akong nahuhulog sa kanya.
"Can you feel my heart? Can you read my mind?"

After dinner, sinimulan ko ng gawin yung tula. Bawat verse, bawat pantig, lahat yun tungkol sa nararamdaman ko para sa kanya. Sa pagkakataong to, hindi na ang utak ko ang nagsasabi ng mga dapat kung isulat, ang puso ko na ang nagsasalita.

Dear Lovelight,

Siwon.Choi Siwon. Magka-duet na ngayon ang puso at utak ko sa pagsabi ng pangalan niya. Na-invade na niya ang puso ko, ang nervous system, circulatory, respiratory, pati na solar system ko!!! He's the guy I am waiting for. I like him. But, I think, I don't like him anymore. I already love him. Pero diba lahat ng nahuhulog nababasag? Pano nay an? Nagsisimula na kong mahulog, pwede kayang mawala na lang angb gravity para lumutang na lang ako at hindi mabasag?

Tumingin ako sa lovelight ko."Gaano ka kaya katagal makakapaghintay?" ngumiti ako at hinawakan yun. "Hanggang kelan ka makakatagal?"