Evlensene Benimle / Texting

18. bölüm

~1 hafta sonra

Eylül'ün anlatımıyla...

Şuan Meriç'le sahildeyiz. Yürüyoruz. Aynı bir hafta öncesi gibi, aynı yere oturuyoruz.

Haa eğer bir hafta öncesine gelecek olursak ;
Ben uyandıktan sonra Meriç bayıldı. O günün akşamına hastaneden çıktık. Konuşulacak çok şeyimiz olduğu için, konuştuk. Bana gizli numaradan gelen fotoraf Meriçin kardeşiyle olan bir fotoğrafıymış. Gizli numara ise Meriç'in eski okulundaki biriymiş. Meriç'i seviyormuş !? Bu konuya sonra geleceğim. Neyse işte bizi kıskandığı için fotoraf atmış bana. Olay bu.

Neyse ne , şuan aramız iyi o bana yeter.

Ve sevgiliyiz. Şaşırdınız mı? Ah, hayır. Şaşırmayın. Çünkü böyle mükemmel bir adamla sevgili olmamak için aptal olmak gerekiyor.

"Biliyor musun? Şuan bile benim imkansızımdı..."

Meriç konuşunca ona dönüp cevap verdim.

"Neden? Şuan da ne var ki?"

"Sen varsın" dedi, utanarak başımı eğdim.

Her fırsatta beni övüyor ve bu durum beni çok utandırıyor. Ama bunu ona söylemekten korkuyorum. Daha doğrusu kırılmasından korkuyorum...

Gülerken "Bu haline bayılıyorum" dedi.

"Ne varmış halimde?" Dedim.

"Sen yanımda utanıyorsun ve ben buna bayılıyorum "

Bu sefer bende kıkırdadım. Sonra ona sarıldım. Evet sarıldım. Bu cesaret nerden geldi bilmiyorum ama sarıldım.

Vücudunun gerildiğini hissettim. Sonra o 'güçlü' kollarıyla kanatları altına aldı beni...

Sonra birden kalktı. Elini bana uzattı.

"Hadi gel sarı'm... "

"Nereye ?" Dedim elini tutarken.

"Sürpriiiiz" dedi. Sonra gamzelerini göstererek gülmeye başladı. Bende ona eşlik ettim...