Even When The Sun Stops Shining (ÇEVİRİ)

-6-

Bokuto uyandığında Akaashi'nin yeniden odasında olduğunu gördü ancak gözlerine yavaşça korku dolu bir bakış yerleşti. Akaashi daha da fazla makineye bağlanmıştı. Yüzü, Bokuto'nun bildiği sağlıklı Akaashi'den çok farklıydı. Yüzü daha da incelmiş ve bembeyazdı.

''Akaahi'' diye fısıldadı Bokuto ve diğerinin gözleri yavaşça açıldı. Akaashi'nin söylediği birkaç kelime ve gözlerinde yer eden yaşlar Bokuto'nun kalbini paramparça etmeye yeterdi ve artardı bile.

''Çok acıyor Bokuto-san,canımçok acıyor.''

Bokuto, Akaashi'yi alıp sarılmak istedi ama canını daha çok yakacağından korktuğu için onun soğuk elini ellerine alıp tutmak ile yetindi.

Akaashi'nin yatağında yerini alırken ''Bunu yapabileceğini biliyorum'' dedi ve başını onun kucağına yerleştirip sözlerine devam etti. ''Eminim buna...''

Dudaklarına kendinden emin bir gülüş yerleşti ''O doktorları haksız çıkaracağına eminim. Hatta beraber eve gidebileceğimizden de eminim.'' Gözyaşlarını düşürmemeye çalışırken sessizce konuşuyordu. ''Seni evimize götüreceğim ve mutlu olduğundan emin olacağım.''

Akaashi güçsüzce gülümsedi ve cevapladı ''Çoktan evimdeyim. Benim için evim huzurlu ve rahat olduğum yerdir ve Bokuto-san, ben senin kollarında bu ikisini de buluyorum.''

Bokuto'nun gözlerindeki ilk damla yanağından aşağı kayarken dudağını ısırdı.

''Biliyor musun? ''Sonsuz'' kelimesinin gerçek olmadığına inanırdım. Ama sen beraber olduğumuz şu kısacık günlerde bile bana sonsuzluğu verdin. Sanki nadide bir parçaymışım gibi beni sevdin. Sanki kırılacakmışım gibi tuttun beni. Sanki her an ellerinden kayıp gidebilecekmişim gibi sıkıca sardın beni ve sanki bu dünyadaki son insan benmişim gibi öptün beni.'' titrekçe bir Nefes aldı Akaashi ve sözlerine devam etti. ''Beni sevdin, bütün bu olan bitene rağmen beni mutlu ettin. Yakın zamanda göremeyecek olmana rağmen benimle olmayı seçtin.''

Akaashi elini yavaşça Bokuto'nun yüzüne doğru kaldırdı. Gözlerinden damlalar süzülürken devam etti konuşmaya.

''Bana mükemmel olduğumu ve değerli olduğumu hissettirdin. Teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim.'' dediği esnada Bokuto'nun yüzündeki yaşları sildi elleri ile. ''Seni seviyorum.''

Yüzünü Akaashi'nin avuçlarına dayayan Bokuto ''Ben de seni seviyorum Akaashi. Hem de çok.'' dedi.

''Sen...sen benim başıma gelen en güzel şeysin. Eğer görüşümü geri kazanmak ve sana hayatta başka bir şans verebilmek arasında bir seçim yapmak zorunda kalsaydım yanımda olup beni gözeteceğine dair bana söz vermeni isterdim çünkü görmeden hareket etmek biraz zor olabilir.'' diyerek hafifçe kıkırdadı Bokuto.

''Seni seviyorum Keiji. Tahmin edebileceğinden daha çok...''

Bokuto'ya bakarken gözlerinin yavaşça kapandığını hissetti Akaashi.

''En karanlık anlarında bile yanında olacağıma eminolabilirsin.'' diye söyledi sessizce Akaashi o sırada eli yavaşça Bokuto'nun yanağındanaşağı kaydı.