Üç hafta sonra
Kör olmak hiç de hoş değildi. Ne zaman bir duvara burnunu çarpsa sayıp sövmeye başlıyordu Bokuto. Bir demet ıtrışahi* çiçeği ve bir tane gül açmıştı en yakın arkadaşı ve sevip seveceği tek kişinin mezarının üstünde.
''Biliyor musun Akaashi. Bu çiçekler bugün açtı. Sanırım benim sana karşı olan aşkıma daha fazla dayanamadılar.''dedi ve burukça gülümsedi. ''Sensiz çok yalnızım.''
''Ama sözünü tuttun ve gerçekten de en karanlık anlarımda bile yanımdasın.''diyerek fısıldadı. ''Görmemekten korkmuyorum.''derken gülümsüyordu.
''Orada karanlığın içinde bana asla vazgeçmememi ve yola devam etmemi söyleyen bir siluet görüyorum.''dedi ve kıkırdayarak ayağa kalktı. ''Beni hiç bırakmadığın için teşekkür ederim Akaashi.''
Gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile. ''Bir demet ıtrışahi çiçeği ve bir tane gülün ne anlama geldiğini biliyor musun Akaashi?'' diye sordu boşluğa Bokuto.
''Seni hala seviyorum,hoşça kal...''
Akaashi, Bokuto'yu geride bırakıp gideli 3 hafta olmuştu. Ama tam da Bokuto'nun tahmin ettiği gibi Akaashi hep onun yanında olacaktı. Her şey paramparça olurken bile pes etmemesi için onu cesaretlendirecekti.
Ve bütün bunlar Bokuto'yu mutlu etmeye yetiyordu.
*Itrışahi çiçeği tam çeviri olarak Sweet Pea anlamına geliyor. Dümdüz tatlı bezelye çiçeği yazmak istemediğim için biraz daha bilimsel bir isim kullandım.
Evet... acısıyla tatlısıyla bir kitabın sonuna geldik. Umarım içinde bulunduğumuz bu süreçte hepiniz iyi ve sağlıklısınızdır. Bu ilk çeviri yolculuğumda benimle beraber olduğunuz için teşekkür ederim. Yakın zamanda ikinci bir kitaba daha başlayacağım umarım başarabilirim. Kendinize dikkat edin. In case I don't see you. Good afternoon, good evening and good night... <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Even When The Sun Stops Shining (ÇEVİRİ)
Fanfiction''Bulutlar gökyüzünü kaplasa bile, yıldızlar Dünya'nın muazzam yerlerine düşmeye başlasa bile,galaksiler patlayıp milyonlarca minik lekeye dönüşse bile, Güneş parlamayı kesse bile ve görebildiğin tek şey karanlıksa Senin için burada olacağım. Sonsuz...
