Sana aşık olduğum zamanlarda herkes için güneş doğarken benim için batıyordu çünkü yeni bir gün demek benim seni sevipte senin beni sevmediğin birgün daha demekti.Herkes için güneş batarken benim için yeni doğuyordu mesela çünkü senin bana olmayan sevgini yaşatırdım hayallerimde.Bende böyle yaşamaya çalışırdım işte, senin sevgine bi o kadar muhtaç bi o kadarda olmayan sevgini hissederek.
Çocuktum daha kalbimi sana emanet ettiğim zaman ve sana güvenicek kadarda yetişkindim.Ergendim sanki bütün hayatımda sen olcakmışsın gibi plan yaparken.Bir bakışından umutlanıcak kadar da küçüldüm sonra .Ama ne çocukluğumda nede ergenliğimde o kalbimi senden almaya hiç niyetim yoktu aynı gelecekteki gibi...J
Ben çocukken , ergenken ve şimdi de bir sürü kişiliğe sahibim bana beni sevdiğini söylediğin zaman sanki istediği oyuncağa sahip olan bi çocuk , saçmaladığımız zaman ergen ve ciddi bir konuda tarıştığımız zaman da yetişkin oluyorum.Sendeki emanetimi almak hiç istemedim aynı şuanki gibi çünkü her şeyimin sebebi sen ol istedim bazen kalbimin acısından alamadığım nefes bazende nefret ettiğim hayatım ol istedim , istiyorumda aynı zamanda .
AMA ŞUNU DA BİL EMANETE HIYANET OLMAZ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz kelimeyle...
No FicciónSonsuza kadar sen... Sonsuza kadar umut... Sonsuza kadar mutluluk...
