(Unicode)
"အမှတ်မထင်ရောက်ခဲ့တဲ့ Coffee Shop"
ကော်ဖီဆိုင်ထဲမှာ ကျွန်တော်ကသူ့ကိုမော့ကြည့်
သူကလည်းပြန်ကြည့် eyes content ကြီးပေါ့ဗျာ
(စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက်ငြိမ်သက်နေကြသည်)
Vam : Hyung ဆောရီးနော် ကျွန်တော့်အမှားပါ
ကျွန်တော်ရှေ့မကြည့်နောက်မကြည့်နဲ့ မို့ဖြစ်သွားတာပါ
SH : အာ....ရတယ် ကိစ္စမရှိဘူး Hyung အမှား
လည်းပါ ပါတယ် ။
( အဟုတ်ကြီးထင်မနေနဲ့ ကြပါနဲ့ဦး ဒါကကျွန်တော့်ရဲ့ အတွေး)
တကယ့် Reality မှာ
ကျွန်တော့် စကားတောင်မဆုံးသေးဘူး
လှည့်ထွက်သွားတာဗျာ ...Hak! ဘယ်လိုလူလဲဟ ဒီလောက် တောင်းပန်နေတာ နည်းနည်းတော့
ဖက်လေးဘာလေး လုပ်သင့်တယ် မဟုတ်ဘူးလား သူ့ကိုသူ အထင်ကြီးနေတာလား ?
အဆင့်တန်းမတူလို့လား ?
( အမလေး တစ်ယောက်တည်း ဒေါသတွေထွက်ပြီး ဟိုတွေး ဒီတွေး)
Waiter : အစ်ကို ......အစ်ကို.......(မကြားသေးဘူး) အစ်ကိုမှာထားတာ ရပြီနော်
Vam : အာ .....ဟုတ်ဟုတ် နည်းနည်းအတွေးလွန်သွားလို့ ဆောရီးနော်
(စိတ်ကမပြေသေးဘူး တစ်နုတ်နုတ်နဲ့...)
E-Bike လေးကိုထုတ်ပြီး အိမ်ပြန် တစ်လမ်းလုံးလည်း စဉ်းစား ဒီလူ....ဒီလူ ငါ့များ......ရာရာစစ
ဟူး........စိတ်မသက်မသာဖြစ်လိုက်တာ ....
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ...လက်ထဲကဝယ်လာတဲ့
ပစ္စည်းတွေချပြီး အိပ်ယာပေါ် ပလက်လှန်လိုက်
သည် ဟိုလူ့ကို မခဲမကြေနိုင်သေးဘူး ...
မဟုတ်သေးဘူးလေ ဟင်းးးးးးးးး သက်ပြင်းချပြီး နှဖူးပေါ်လက် တင်ပြီး ထပ်စဉ်းစား....
(ဒီ အသံ......ဒီမျက်လုံး....ဒီအရပ် အမောင်း)
ငါသေချာပေါက် ရင်းရင်းနှီးနှီး သိတဲ့သူ
တစ်ယောက်ပဲ ...စဉ်းစား....သေချာစဉ်းစားစမ်း
ဟာာာာာ....မဟုတ်မှလွဲလို့ ခဗျား....ဟုတ်တယ် ခဗျားးးးးးခဏနေတော့ noti ကတောင်ကနဲ တက်လာလေရော >>>>>>>>
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ရဲ့ "Bubble Tea"
General Fiction"သံယောဇဉ်တွေတွယ်ငြိမှာကို အရမ်းကြောက်တဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်က ခဗျားဆိုတဲ့ ကြယ်လေးကိုမှ စွဲလမ်းမိခဲ့တယ်"
