The Maze Runner (Voltooid!)

TMR 1.4

Ze hebben mijn armen vast en ik moest mijn ogen dicht houden. Ik heb nogsteeds geen idee waar we naartoe gaan "We zijn er bijna"zei Thomas. "Dat werd tijd" zei ik. "Oke, wacht ga zo staan"zei Newt en zette me zoals ik volgens hem moest staan. "Oke, doe je ogen maar open"zeiden ze tegelijk. Ik opende mijn ogen en zag de muur met al de namen erop. "Wat doen we hier?"vroeg ik. "We vonden het tijd dat je naam erop kwam"zei Newt en gaf me een spijker en een machete. Ik liep dichterbij zodat ik er beter bij kon. Het was best moeilijk om te doen, het duurde ook lang voordat ik klaar was. Uiteindelijk was ik klaar, ik draaide me om en zag dat Thomas en Newt op de grond zaten en me aanstaarde. "Klaar" zei ik en gooide de spullen op de grond. "Mooi dan gaan we terug naar de rest"zei Thomas. "Gaan jullie maar ik ben moe"zei ik en liep weg. Terwijl ik halverwegen de slaapplek was, hoorde ik iemand mijn naam roepen. "Laura, Laura" Ik keek om me heen maar niemand riep me, ik liep verder en weer "Laura, Laura"zei weer iemand. Ik liep naar de jongens bij het vuurwerk. "Riep iemand van jullie me?"vroeg ik. Maar ze schudden allemaal hun hoofd. Wie roept me dan? Ik krijg opeens weer die enge lach van Ben voor me. En zie dat hij opstaat en naar me toe rent. Ik blijf staan want hij komt toch niet door de jongens met hun pijlen. Maar dat had ik fout, hij sprong over hun heen. En rende richting mij, ik keek naar Thomas die naast me stond maar die deed niks. Ik stond op en rende weg, maar dat kon niet want ik kwam niet vooruit. Ik voelde dat Ben op me viel, ik draaide op mijn rug, en probeerde hem weg te duwen. Maar hij pakte mijn keel vast en kneep hem dicht.

"Laura!"schreeuwde Newt ik voelde dat hij zijn arm als ondersteuning had gebruikt voor mijn hoofd,  Ik keek om me heen en iedereen stond en zat rondom me ze waren geschokt en sommige bezorgt. "Wat is er gebeurd?"vroeg ik. "Nou, nadat je naar ons bent gelopen, viel je opeens"zei Thomas. Ik keek weer om me heen en zag dat iedereen opgelucht was zelfs Gally stond erbij. Maar ik heb niet gezien of hij.. Nou ja, laat maar. Thomas en Newt hielpen me omhoog. Gelukkig stond Newt achter me anders viel ik weer. "Gaat het wel met je?"vroeg Thomas. "Ja, het gaat wel?"zei ik en liep richting de slaapplek. "Wacht ik loop met je mee"zei Newt. "Ik ook dadelijk val je weer"zei Thomas. Waarom doen ze net alsof ik een klein kind ben. Het is wel lief dat ze bezorgt zijn. Ik lag in de hangmat en probeerde te slapen, niet dat het nog lukt. Dadelijk komt Ben opeens uit het bos. Newt en Thomas liepen weer weg. "Wacht, Thomas"zei ik zachtjes. Newt was al weer bij de rest, dus hij hoorde het niet. "Wat is er?"vroeg Thomas. "Ik heb net een fisioen gekregen, denk ik en ben bang dat het echt gaan gebeuren"zei ik. "Geen zorgen, ik zal er altijd voor je zijn, Net als Newt, Chuck en ik denk dat Alby en Minho je ook mogen, ookal praten ze niet met je"zei Thomas en lachte lief. "Dankje"zei ik en draaide me om. Het is best fijn om zulke vrienden te hebben, ookal zijn het alleen maar jongens. Het zou ook leuk zij als er een meisje kwam. Opeens hoorde ik dat er iemand aankwam lopen. Dus deed net alsof ik sliep. "Denk je dat het echt gaat gebeuren?"vroeg een stem. "Ik heb geen idee"zei Thomas. "Heeft ze gezegt waarover het is gegaan?"vroeg Gally. Gally? Wat doet hij hier? "Nee"zei Thomas. Ik viel toen in slaap, het enige wat ik me kan herinneren is dat iemand iets zei. "Geen zorgen ik zal over je waken"zei iemand en kuste mijn hoofd.