The Maze Runner (Voltooid!)

TMR 1.7

Ik was dit keer best vroeg wakker, ik keek rond wie er nog allemaal lagen te slapen. Newt, Thomas, Alby en Minho zijn er niet meer. Ik zag dat er licht was in een hutje, ik wreef even snel in m'n ogen, want ik was nog niet echt goed wakker. Ik zag dat ze met z'n 4en eruit kwamen lopen en richting de deur gingen van het doolhof. Ik stond op en ging ernaartoe, maar wel tussen het bos en niet dat ze me gelijk kunnen zien. Op een gegeven moment stonden ze stil, want de deur was nog niet open. Waarom gaan ze het doolhof in? Wat hebben ze daar te doen en sinds wanneer gaat Newt mee? Op een gegeven moment gingen de deuren open, maar ik was fout Newt ging niet mee. Ze wouden net de doolhof in gaan, maar ik sprong uit de bosjes. "Wat gaan jullie doen?"vroeg ik en ging met mijn armen over elkaar staan. "Wat denk je?"zei Thomas. Oke, het was een domme vraag om te stellen. Maar ik heb een raar gevoel dat er met een van hun of allemaal iets gaat gebeuren. "Oke dan, tot later"zei ik en ging een einde verderop zitten. Toen ze het doolhof in gingen kwam Newt bij me zitten. "Hoezo gaan ze alleen met z'n 3en?"vroeg ik meteen toen hij naast me zat. "Geen idee, Alby wou weer een keer mee kijken, of er nog iets is gebeurd"zei Newt. Ik zou ook best wel een keer mee willen, maar ik heb al een taak en ik ben niet de baas.

Het was weer stil, maar ik heb nu geen zin dan het zo blijft of dat hij wordt geroepen. "Weet je nog die ene keer toen ik hier was was, en toen we bij het kampvuur zaten en dat die pot met weet ik veel wat erin, rond ging"vroeg ik zachtjes. "Natuurlijk weet ik dat nog, die dag zal ik nooit meer vergeten"zei hij. Op dat moment smolt mijn hard, en ik kreeg de vlinders in mijn buik. Ik heb het vaker als ik bij hem ben, maar toenet was het gewoon dat een een bom ontplofte. Ik keek naar het gras en plukte er van, ik zag vanuit mijn ooghoek zat Newt een beetje rood was en dat hij een glimlach op zijn gezicht had. "Weet je dat het schattig is als je dat doet"zei Newt. Ik bedacht dat Alby dat ook tegen me zei, dat 'sommige het schattig vinden' als ik dit doe. Zou hij daar Newt mee bedoelen? Ik lachte naar hem. "Je zei toch dat als ik vragen had, dat ik dan naar jou kon komen?"vroeg ik. "Tuurlijk!"zei hij en kwam een stukje dichterbij. "Waarom heb ik steeds dromen over mensen in een soort van lab? En wat is WICKED?"vroeg ik. "Ik heb geen idee, maar ik moet je een ding vertellen. Thomas heeft ook zulke dromen als jou, dus misschien weet hij er meer van"zei Newt en ik knikte. Zal ik nu ook maar vertellen dat ik ze pas nog heb afgeluisterd? Ik denk dat ik dat maar beter nog niet kan doen. Ik ging languit op de grond liggen en ruste even, maar ik viel in slaap

Even later werd ik wakker in mijn hangmat en er bewoog een schaduw. Ik draaide me om en zag dat Newt er stond. "Zijn Thomas en de rest al gekomen?"vroeg ik. Want het begon al donker te worden, hij knikte 'nee'  en keek verdrietig naar de grond. Wat als hij niet terug komt? Dan zit hij daar in vast, bij de Grievers. Ik kreeg weer hoofdpijn. "Gaat het?" Vroeg Newt. Je kon aan zijn gezicht zien dat hij bezorgt was. "Ja, hoezo?" Vroeg ik. "Nou je ziet een beetje bleek"zei hij. Opeens liep iedereen naar de deur, die ieder moment dicht kon gaan. Er gingen allerlei gevoelens door me heen. Bang, maar toch ook blij. "Wat als ze het niet halen?" Vroeg een jongen. "Ze gaan het halen"zei Newt maar je hoorde dat hij ook bang was. Je hoorde gekraak en dat betekent dus dat de deuren dicht gaan. Ik draaide me om en deed mijn handen over mijn oren. En ging een beetje verderop zitten, met mijn rug naar de deur. Het was echt doodsstil.