Tımarhane

Karanlık

Uyandığımda kapkaranlık bir yerdeyim. Başım ağrıyor, gördüklerim rüya olsa keşke ..

Yerimden doğrulup etrafa bakıyorum. Sanırım hücre gibi bir yerdeyim ama burası farklı.

Ben bunları düşünürken kapıdan içeri bir adam giriyor .

Beni biraz süzdükten sonra konuşmasına başlıyor. " Merhaba Gökhan ben komiser Koray sana birkaç soru sormak istiyorum"

-Evet buyrun diyorum titrek btr sesle

+Bildiginiz üzere oğlunuzu kucağınızda ölü bir halde bulduk, bunun hakkında ilk şüpheli sizsiniz.

Bize olayı anlatın.

-Tamam anlatıyorum.
Size haber verdiğimde oğlum Mehmeti arıyordum ve sonra oglumu o halde buldum, sonrada siz geldiniz .

+Aslına bakarsanız bunu sizin yaptığınıza bende inanmıyorum fakat ne bir iz ne bir kanıt bulabildik.
Başka bişe hatırlıyor musunuz ?

-Durun bir dakika diyorum. O gün ne olnuştu? Mehmetin sesiyle birlikte koşuyordum hah ! o.adam yanımdan telaşlı bir şekilde koşan o adam kesinlikle oydu.

+Hatırladınızmı bir şeyler ?
-Evet diyerek o adamı anlatıyorum.
+Adamı tarif edebilirsenız arkadaşlar robot resmini çizebilir.
-Yine evet diyorum yukarı kata çıkarıyorlar beni orada birkaç kişi bana sorular sormaya başlıyorlar.
Hepsine cevap veremesemde hatırlayabildiğim kadar anlatıyorum.

Polislerden birine karımın durumunu soruyorum.
-Adam lakayık bir sesle "O kadın delirmiş ! Şimdi tımarhanede.
Şu an hayattaki tek dayanağım karım ben onsuz yaşayamazdım birşeyler yapmalıydım ama ilk önce oğlumu öldüren o pislik herifi bulmalıydım.
Komiser Koray beni şartlı olarak serbest bıraktı.
Evime gidemezdim artık o herifi bulmalıydım.
Nerde olabilirdi ? Belgrad'a gitmeye karar verdim. Boş boş dolaşıyordum umutsuz bir şekilde ..
Sonunda oğlumun öldüğü yere ulaştım etraf sakindi, orda içimi döktüm, ağladım, küfürler savurdum.
Sonra biraz toparlandım.
Yürümeye başladım rüzgâr yüzüme yavaşça vuruyordu .
Arkamda birini hissettim döndüğümde upuzun sakallı yaşlı bir adam bana bakıyordu. Korktum biraz geri çekildim. Adam :
Burda ne arıyorsun ?
-Ben ben sadece etrafa bakıyordum.
+Bu saatten sonra burası tehlikelidir evlat.
-Aslna bakarsan ben oğlumun katilini arıyordum.
+Adam 10 saniye kadar yüzüme baktı sonra :

Oğlun dünmü öldürüldü ?

-Evet dedim kısık bir sesle.

+Sanırım kimin öldürdüğünü biliyorum.

-Beynimden vurulmuşa döndüm hemen yerimden kalkarak; Kim ! diye bağırdım.
Adam dişleriyle gülümseyerek:
Sana katilin kim olduğunu soylerim ama biraz kesenin ağzını açman gerek.
- Ne kadar dedim.
+50 bin tl diye cevap verdi.
-Milyonlar istese umrumda değildi tamam dedim hemen .
+Oldu o zaman yarın burda buluşalım parayı unutma .

Bu benim için bir şanstı dönüşte banka hesabıma baktım biraz eksiğim vardı kalan parayı arkadaşlarımdan tamamlayarak eve gittim.
Evdeki albumde deniz,ben ve mehmetin fotoğraflarına bakarak uyuyakaldım .

Uyandığımda saat 12 yi geçiyordu.
Hayır geç kalmıştım! Hemen yerimden kalkarak üzerimi giyindim ve arabaya bindim, hızlı bir şekilde buluşma alanına gittim.
Hmm ortada kimse yoktu. Nerdeydi bu adam ?
Arkamda birini hissettim anda o oldunu anladım.
+Meraba evlat dedi.
-Uzatma dedim para burda oğlumun yerini söyle.
+Sakin ol evlat dedi ve parayı satmaya başladı. Para tamam dedi.
-İyi o zaman konuş !
+O herif tam bir manyak bizim mandırada kalırdı eskiden senin çocuğunu kaçırıp fidye isteyecekti. Ama krizlerinden bırini geçirdi sanırım en son bize terkedilmiş köşke gideceğini söylemişti.
Adresini istedim ve yola koyuldum.
Yolda kafamdan yüzlerce soru geçiyordu. O herife napacaktım ?
Ona karşı icimde bir nefret besliyordum hayatımı maffetmişti.
Köşke vardım son derece ıssızdı;
Kapıdan girmeye çalıştım kapalıydı, etrafında turlamaya başladım soldaki cam hafif aralıktı.
Tırmanacaktım başka çarem yoktu duvarlar tuğlaydı zaten hemen kavradım.
Yavaş yavaş camın olduğu kata doğru tırmanıyordum, 1.. 2.. 3.. 4.. Evet sonunda ulaştım.
Titriyordum hafiften içeriye girdiğimde etraf sessiz ve karanlıktı.
Odaları teker teker geziyordum sessiz olmalıydım eğer adam burdaysa kaçabilirdi.
En alt kata indiğimde gördüğüm manzara beni şok etti .
-Oğlum adam oğlumu sallıyordu. Hayır ! olamaz ben onu elimle gömmüştüm.
Adama doğru koştum bana ürkerek baktı kimsin demeye kalmadan boğazına yapıştım.
-Sen ! Sen! Ne yaptın ?
dogru düzgün cümle kuramıyordum adamı yumruklamaya başladım.
Öfkemi kontrol edemiyordum artık.

-Adama bunu neden yaptığını sordum. Adam :
Bilmiyorum herşey aniden oldu dedi.
Öldürecektim onu hemde en acılı şekilde , adamı bayıltıp mutfaktan bıçağı aldım.
Ben bıçağı bilerken o çoktan kendine gelmişti yere yatırdım.Üzerindeki gömleği çıkardım.
Bıçağımı göğsünün üzerinde gezdirmeye başladım bağırıyordu kaçmak istiyordu ama nafile .
Çok acı çekmişti artık öldürmeliydim.
Bıçağı boğazına dayadım tam o sırada sert bir cisim kafama geldi.

-Başım dönüyordu kalkmak istiyordum o adamın canını almak istiyordum ve aynı cisimle kafama bida vuruldu, hareketsiz bir şekilde uykuya daldım ...