Tımarhane

Görünüş Aldatıcıdır

- Aa başım nerdeyim ben.
Gözlerimi aralıyorum karanlık bir odadayım , hay aksi sanırım yine sorgu odasındayım .
Komiser Koray çok bekletmeden kapıyı açıyor, ter içindeydi sanırım o da iyi bir gün geçirmemiş.
Sesini düzelterek konuşmaya başladı.
+Bana bir ömür borçlusunuz sanırım, eğer orda o adamı öldürseydiniz ömrünüz hapishane yataklarında geçecekti.
-Hayır diyorum eğer o adamı öldurseydim en azından intikam almanın verdiği huzurla yaşayacaktım.
+Herneyse.. Ve sözüne gerilerek devam etti.
Şu an o adamı öldürmemiş olsan bile adam yaralama ve işkence suçlarından yargılanacaksın artık sözlerinin bir önemi kalmadı seni tam suç üstünde yakaladık diyerek sorgu odasından çıktı ardından 2 tane iriyarı adam geldi beni alt kata götürdüler yolda solumdaki adama avukat hakkımın olup olmadığını sordum "evet ama kendin ayarlaman gerekli" dedi.
Beni bir nezarethaneye götürdüler ve kilitleyip gittiler.
Yorgun düşmüştüm hemen arkamdaki küçük yatağa uzandım.
Üşüyordum soğuktu, çok soğuktu.
O bitkinlikte uykuya daldım uyumadan 1 saniye önce hiç beklemediğim bir şey hissettim.
Isınmıştım ...
Uyandığımda yorgunluğumu tamamıyla atmıştım. Yerimden kalkıp gardiyanlardan birine seslendim.
Ona arama yapmak istediğimi söyledim,
Üstleriyle görüştü sonra iki adam beni merdivenlerden yukarıya doğru çıkardı soldaki koridora girdiğimizde eski bir telefon kulubesi vardı sağımdaki adam tek elimdeki kelepçeyi yandaki direğe taktı.
Telefon numaralarını çevirmeye başladım aradığım kişi eski aile dostumuz avukat Refik Beydi.
+Alo.
-Şey Refik Beylemi görüşüyorum.
+Evet nasıl yardımcı olabilirim.
-Meraba Refik Bey ben Gökhan eskiden baya yakındık, hatırladınız mı ?
+Tabikide Gökhan hayırdır niye aradın
-Bir dava hakkında yardımınıza ihtiyacım var.
+Kimin davası ?
-Benim
+Tamam Gökhan bana nerde olduğunu söyle akşam orda olurum.
-Adresimi verdikten sonra telefonu kapattı.
Nezarethaneme götürülüp Refik Bey'i beklemeye başladım.
Birkaç saat sonra gardiyanlardan biri bana bağırarak "Ziyaretçin var" dedi.
Ben ayağa kalktım Refik Bey herzamanki gibi genç gösteriyordu.
Birbirimizi süzdükten sonra Refik Beye olayı anlattım en ince ayrıntısına kadar.
Adam bana acıyarak bakıyordu ve şöyle dedi ;
Senin için elimden geleni yaparım ama yargıçtan en az.1-2 sene hapis kararı çıkar.
-Peki ya delirdime inanırlarsa ? O zaman ne olur.
+Kısa bir süre tımarhaneye yatırırlar sonrada büyük ihtimalle karar düşer.
-O zaman davada ne yapacağımızı biliyorsun.
+Evet ama onları inandirmak sana kalmış.
-Senden tek istediğim Denizle aynı tımarhanede yatmamı sağlaman.
+Elimden geleni yaparım diyerek dışarı çıktı.

Deli biriydim artık öyle davranmalıydım ...

Davaya kadar gardiyanlar dahil herkese akli dengemin yerinde olmadığı izlenimi verdim.
Gerçekten güzel rol yapıyordum.
Dava günü geldiğinde hakimin karşısına çıktım.
Salondaki herkez bana acıyarak bakıyordu hakim bana soru sorduğunda "ağaagaga" tarzı garip garip seslerle cevap veriyordum.
Hakim duruşmanın sonunda :

+Karar verildi sanık Gökhan Paker aklı dengesinin yerinde bulunmadığı gözlenmiştir. Tımarhaneye sevk edilerek tedavi görmesi ve cezasının bir kısmı azaltılarak ertelenmesi uygun görülmüştür.
Başarmıştım buruk bir sevinçle gülümsedim.

Ve içimden dedim ki  :

Görünüş Aldatıcıdır ...

Kitap hakkında görüşlerinizi bana bildirirseniz sevinirim.